«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας…. Ο πλοίαρχος, οι αξιωματικοί και το πλήρωμα σάς καλωσορίζουν στο «Blue Star Delos» και σας εύχονται κ...
«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας…. Ο πλοίαρχος, οι αξιωματικοί και το πλήρωμα σάς καλωσορίζουν στο «Blue Star Delos» και σας εύχονται καλό ταξίδι! Ο καιρός αναμένεται καλός και υπολογίζουμε να φτάσουμε στο λιμάνι του Πειραιά στις 11 και 23”
Αλήθεια πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την ανακοίνωση. Και πόσες φορές δεν έχουμε χαμογελάσει ή και χειροκροτήσει από τον επίλογο του ταξιδιού όταν η ίδια χαρακτηριστική φωνή μας ενημέρωνε «και ήδη φτάσαμε στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά, 2 λεπτά νωρίτερα, από ότι σας είχαμε ενημερώσει». Αστείο δεν ακούγεται. Όμως, η χροιά της φωνής είναι τόσο οικεία.
Τριάντα πέντε και πλέον χρόνια. Έως πέρυσι όταν και βρέθηκε στο Andros όσο διάστημα το είχε ναυλώσει η Blue Star Ferries. Σήμερα όμως έγινε γνωστό ότι έφυγε από κοντά μας… Αν και δεινός ναυτικός νικήθηκε και πήρε το δρόμο για άλλα λιμάνια… Αν και Συριανός είχε πάθος με τη γραμμή της Παροναξίας. Επίσης είχε πάθος και με τον Παναθηναϊκό. Παρά το γεγονός ότι έγραφε στην αθλητική εφημερίδα «ΦΩΣ των Σπορ» του Θόδωρου Νικολαϊδη.
Μέσα από τη συνέντευξη που είχε δώσει το 2011 στην ιστοσελίδα ellinikiaktoploia κρατάμε ορισμένα πράγματα για τον Τάσο Κορφιάτη που έφυγε τόσο γρήγορα από το χώρο της Ελληνικής Ακτοπλοίας και σίγουρα είναι πιο φτωχή, ειδικά εδώ στις Κυκλάδες… Προσέξτε αυτά που ανέφερε… Αξίζει το κόπο. «Κατάγομαι από την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Είμαι Συριανός. Η θάλασσα είναι λατρεία για μένα. Ξεκίνησα το 1974 με το ΙΟΝΙΟ των αδελφών Στρίντζη.
Ακολουθεί μια 15ετία στην Ραφήνα με τα αλησμόνητα ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ και ΔΗΛΟΣ. Από δω και πέρα αρχίζει και η συμμετοχή μου στις μετασκευές και στα ξεκινήματα πλοίων. ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ, ΔΗΛΟΣ, IONIAN SUN στην γραμμή της Ρόδου, IONIAN BRIDGE στην γραμμή Ηγουμενίτσα-Μπρίντιζι, το IONIAN VICTORY, το SUPERFERRY HELLAS(νυν BLUE HORIZON) το 1998. Ακολουθεί η ιστορία των νέων πλοίων ξεκινώντας το 2000 με το BLUE STAR ITHAKI και το 2002 με το BLUE STAR PAROS».
Αγαπημένο σας βαπόρι?
«Το ΙΟΝΙΟ, το πρώτο βαπόρι που ξεκίνησα σαν δόκιμος ασυρματιστής. Έπειτα το ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ και τέλος το SUPERFERRY HELLAS(νυν BLUE HORIZON), στο οποίο ήμουν από την πρώτη ημέρα της μετασκευής του στην Ελλάδα και ν αναφέρω ότι η μετασκευή του διήρκεσε 98 μόλις ημέρες. BLUE STAR PAROS? Για το BLUE STAR PAROS δεν μπορώ να πω τίποτα. 9 χρόνια μέσα δεν το συγκρίνω με τα άλλα. Είναι μία ζωή κι αυτό. Αρσενικό βαπόρι, 24 μιλίων, ιδανικό όσον αφορά το μήκος του για τα νησιά του Αιγαίου μας.
Οικογένεια και ναυτικός?
Τα κατάφερα. Το σπίτι δεν μου έλειψε, μου έλειψε η ζωή έξω από το πλοίο.
Ολυμπιακός?
Όχι Βάζελος εκ γενετής και δεν το έχω μετανιώσει γι αυτό. Αν και γράφω ερασιτεχνικά εδώ και πολλά χρόνια στο ΦΩΣ του κ. Νικολαϊδη.
Οι νέοι άνθρωποι το αγαπάνε το επάγγελμα?
Πιστεύω ότι έχει εκλείψει ο ρομαντισμός. Οι νέοι έρχονται καθαρά για το βιοποριστικό αφού οι εποχές είναι δύσκολες.
Οι σχέσεις σας με τους επιβάτες?
Οι προσωπικές μου σχέσεις με τους επιβάτες είναι πολύ καλές και μάλιστα με τους επιβάτες της Παροναξίας. Από νησί σε νησί οι επιβάτες έχουν διαφορετικό ταπεραμέντο. Και μιλάω για τους επιβάτες που ταξιδεύουν συνέχεια όχι γι αυτούς που θα μπουν δύο και τρεις φορές το χρόνο. Να αναφέρω εδώ ότι στο μισό χρονικό διάστημα που βρίσκομαι στο BLUE STAR PAROS ασχοληθήκαμε με την εξυπηρέτηση των άγονων γραμμών. Εκεί να δει κανείς πως αισθάνεσαι που πιάνει στα λιμάνια της Δονούσας, της Σχοινούσας, της Ηρακλειάς… Να βλέπεις το χειμώνα να επιβιβάζεται ή να αποβιβάζεται ένα και μοναδικό άτομο ή να αποβιβάζεις ένα τσουβάλι αλεύρι για τις ανάγκες των συγκεκριμένων νησιών. Ο κόσμος εκεί σε βλέπει σαν μάνα εξ ουρανού και τα νησιά αυτά και ιδιαίτερα οι Ανατολικές Μικρές Κυκλάδες τα τελευταία χρόνια αναβαθμίστηκαν.
Εάν σας έβαζαν το ερώτημα να επιλέξετε ανάμεσα σε Αιγαίο και Αδριατική?
Δεν το συζητάω, Αιγαίο! Άλλο ταπεραμέντο. Σαν παλιά καραβάνα της ακτοπλοΐας θυμάστε κάποια παραδοσιακή εικόνα από τα λιμάνια ή τα πλοία μας? Έχω να θυμηθώ μια εικόνα που τείνει να εξαλείψει στις ημέρες μας, της εικόνας του μικροπωλητή στο λιμάνι της Σύρου. Κάτι που μέχρι τα 18 μου έκανα κι εγώ. Πουλούσα λουκούμια στα καράβια και πραγματικά όταν τους βλέπω συγκινούμαι. Αλλά δυστυχώς ξέφτισε και το κομμάτι αυτό. Χαρακτηριστικά ν’ αναφέρω περιμέναμε το ΑΙΓΑΙΟ του Τυπάλδου για να έρθει να πουλήσουμε 20 κιλά λουκούμια. Ο κόσμος τότε αγόραζε, τώρα η κρίση τον έχει αναγκάσει να μην μπορεί ν’ αγοράσει. Πες μας δύο λόγια για την πατρίδα σου την Σύρο Η Σύρος μια ζωή τουριστικά δεν ήταν και στην καλύτερη θέση. Όταν έκλεισε το Νεώριο και ξανάνοιξε με λιγότερο κόσμο, τότε άρχισε ν’ αναπτύσσεται και τουριστικά.
Μην ξεχνάμε ότι η Σύρος την δεκαετία του ‘70 και του ‘80 δεν είχε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο. Αυτή την στιγμή αναπτύσσεται αλλά ακόμα πιστεύω ότι είναι στην ανάπτυξη. Δεν έχει την υποδομή που έχουν άλλα νησιά, όπως π.χ. η Μύκονος ή η Πάρος. Η Σύρος είναι ένας καταπληκτικός προορισμός, ένας προορισμός ιδανικός και για τον χειμώνα γιατί έχει το πλεονέκτημα να είναι κοντά στο κλεινόν άστυ και παρέχει τα πάντα. Είναι μια πολιτεία, έχει το καζίνο της, έχει την βιβλιοθήκη της, έχει το θέατρο της, έχει το καλό της φαγητό. Μην ξεχνάμε ότι η Σύρος έχει 25000 μόνιμους κατοίκους». Όλη η συνέντευξη στην ιστοσελίδα ellinikiaktoploia.net...
mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.