ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (30 Ιανουαρίου 1984): «Λαέ της Ελλάδος, Πολιτικός δεσμώτης από εννέα και πλέον χρόνια, απέφυγα έως τώρα να ομιλή...
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (30 Ιανουαρίου 1984): «Λαέ της Ελλάδος,
Πολιτικός δεσμώτης από εννέα και πλέον χρόνια, απέφυγα έως τώρα να ομιλήσω. Σήμερα όμως διακόπτω πλέον την σιωπήν μου διά τρεις λόγους: Πρώτα, διότι τα πράγματα της πατρίδος μας ποτέ δεν είχαν φθάσει εις τόσον κρίσιμον σημείον. Έπειτα δια να χαιρετήσω την κάθοδον εις τον πολιτικόν στίβον, ως κόμματος της "Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως" (ΕΠΕΝ). Και τρίτον, δια να σου εκθέσω πως πιστεύω ότι ημπορεί να διασφαλισθή το μέλλον της Ελλάδος.
Εχειρίσθηκα την εξουσίαν επί εξήμισυ χρόνια και αποδέχομαι πλήρως την ευθύνην της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, διότι υπήρξα αρχηγός της. Αναφέρομαι όμως εις αυτήν τώρα, όχι δια να αντικρούσω τας συκοφαντίας, που της εφόρτωσαν. Αυτό θα γίνη όταν ανακτήσω την ελευθερίαν, που μας την εστέρησαν αυθαιρέτως. Τώρα επαναλαμβάνω απλώς, με απόλυτον πεποίθησιν ότι, ασχέτως του τι "εψηφίσθη" κατόπιν, η Επανάστασις αποτελούσε ιστορικήν αναγκαιότητα. Η δημοκρατία είχεν αποπνιγεί τότε από τας αναθυμιάσεις ενός διεφθαρμένου κοινοβουλευτισμού, όπως ομολόγησαν οι ίδιοι οι εκπρόσωποί του. Όλοι οι πολιτικοί θεσμοί είχαν χρεωκοπήσει.
Τότε επραγματοποιήθηκε η ανεπανάληπτη οικονομική ανάπτυξις, εξεπονήθη ένα Σύνταγμα δημοκρατικής πολιτείας, που εδιδάσκετο με συνέπειαν εις τα σχολεία και εδραστηριοποιήθη ο κρατικός μηχανισμός. Δεν εκυβερνήσαμεν ως κόμμα και δεν επιδιώξαμεν να οργανώσωμεν κομματικώς την νεολαία, διότι αυτό είναι γνήσιον χαρακτηριστικόν του ολοκληρωτισμού. Δεν έλειψαν βέβαια και τα σφάλματα. Πολύ περισσότερα, όμως, είναι τα επιτεύγματα μας και τα εχάρηκεν ο ελληνικός λαός, που όχι μόνον αποδέχθηκε με ανακούφισιν, εις την μεγάλην πλειοψηφίαν του την Επανάστασιν, αλλά και της συμπαραστάθηκε. Αντίστασις κατά του καθεστώτος δεν υπήρξεν αξία λόγου. Υπήρξεν απλώς αντιπολίτευσις, που δεν λείπει ποτέ.
Μόνιμη πρόθεσις μας ήτο το πέρασμα εις την ομαλότητα και θα επραγματοποιείτο και αυτό, αν δεν μας ανέκοπταν αι εσωτερικαί αντινομίαι του καθεστώτος, ο αρνητισμός του πολιτικού κόσμου και τα αφανή αλλά εκρηκτικά συμφέροντα. Όταν τελικώς εσχηματίσθηκε πολιτική κυβέρνησις, συνασπίσθηκαν όλοι δια να ματαιώσουν την ομαλή μετάβασιν της εξουσίας εις τον λαόν με τιμίας εκλογάς.
Από τον Οκτώβριον του 1974 είμεθα δεσμώται, οι συνεργάται μου και εγώ. Και παραμένομεν δεσμώται. Δεν μας έκλεισαν εις τας φυλακάς το Δίκαιον και ο Νόμος. Την ελευθερίαν μας την εστραγγάλισεν η ωμή σκοπιμότης, διά να ημπορούν να μας συκοφαντούν χωρίς αντίλογον και να παραπλανούν την κοινήν γνώμην χωρίς έλεγχον. Οι δεσμοφύλακες μας τρέμουν την ελευθέραν κρίσιν του λαού, που είναι ο υπέρτατος δικαστής.
Κατά το διάστημα αυτό, τα πράγματα της πατρίδος μας παρουσίασαν σταθερά χειροτέρευσιν, που τώρα πλέον έχει κορυφωθεί. Είμεθα διεθνώς απομονωμένοι και αγκαλιάζουμε υστερικά και με ιδιαιτέραν προτίμησιν, τάσεις και έθνη που τίποτε δεν ημπορούν να μας προσφέρουν. Η εδαφική μας ακεραιότητα δεν έχει καμμίαν ενθαρρυντικήν διασφάλισιν. Το αντιαμερικανικόν και αντιδυτικόν πνεύμα καλλιεργείται επίσημα, με μοιραίον αποτέλεσμα την αποθράσυνσιν των Τούρκων, διότι αυξάνει το ειδικόν βάρος των από την ιδικήν μας μωρίαν.
Ακόμη χειρότερα είναι η εσωτερική κατάστασις. Εις τον οικονομικόν τομέα η ύφεσις, ο πληθωρισμός, η ανεργία, η ακρίβεια, ο φορομπηχτισμός, έχουν γονατίσει τας μεγάλας λαϊκάς μάζας. Το κράτος ενώ διογκώνεται συνεχώς, παρέλυσε. Διότι οργιάζουν με τας αυθαιρεσίας των, με την χυδαιότητά των, με τα ρουσφέτια των, με την τεμπελιά των και με την ανικανότητα των οι κομματικοί τραμπούκοι, που παριστάνουν την "λαϊκή συμμετοχή στην εξουσία".
Η παιδεία και των τριών βαθμίδων έχει υποστεί χαώδη υποβάθμιση. Η εκκλησία δέχεται λυσσώδεις επιθέσεις από παντού. Θεμελιώδεις θεσμοί όπως η οικογένεια, έχουν αποσαθρωθεί. Η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός εις την κοινωνική συμβίωσιν εξαφανίσθηκαν. Οι νέοι θύματα εγκληματικού αποπροσανατολισμού, χάνουν την πίστη των προς ζωτικά ιδανικά.
Είναι τεράστιαι αι ευθύναι της πολιτικής ηγεσίας διά το κατάντημα αυτό. Με την μεταπολίτευσιν απεκατεστάθη ρητορικώς η δημοκρατία, αλλά εφαλκιδεύθησαν πρακτικώς όλοι οι βασικοί θεσμοί της. Εκείνοι που διεχειρίσθησαν τα κοινά, εξήγγειλαν την λήθην, δεν ελησμόνησαν όμως την εκδίκησιν. Έτσι, εκαρπώθησαν την λήθην εγκληματίαι, που υψώθηκαν εις τιμητάς και εδιώχθησαν πατριώται, που εχαρακτηρίσθησαν εγκληματίαι. Ενώ ήτο αναγαία η εθνική ενότης, ετέθησαν αστόχως τα θεμέλια ενός ολέθριου διχασμού των εθνικών δυνάμεων, που δεν αμβλύνεται με την πάροδον του χρόνου.
Αι κυβερνήσεις της "Νέας Δημοκρατίας" με την κοινωνικήν και την εθνικήν τύφλωσίν των, εξήρθρωσαν την οικονομίαν, εξεχαρβάλωσαν την διοίκησιν, διέφθειραν τους χαρακτήρας, διέλυσαν την παιδείαν και κατέστρεψαν την κοινωνικήν γαλήνην. Μέτρα δήθεν προοδευτικά, που ωφείλοντο εις την αγωνιώδη προσπάθειαν των κυβερνώντων να λησμονηθή το αμαρτωλόν παρελθόν των, απεδείχθησαν ολέθρια δια την χώραν, διότι εχρησίμευσαν ώς "προηγούμενον" εις την ασύδοτον αριστεράν επιδρομήν μετά την 18.10.1981.
Μέσα εις αυτάς τας κρισίμους συνθήκας κατεβαίνει εις τον πολιτικόν στίβον ως κόμμα, η ΕΠΕΝ. Χαιρετίζω την εμφάνισίν της με συγκίνησιν και καλώ όλους όσους ανησυχούν εις τας γραμμάς της, ανεξαρτήτως των διαφορών του παρελθόντος. Η 21η Απριλίου εξεπλήρωσεν την αποστολήν της. Τώρα η ιστορία προσκαλεί την μεγάλην παράταξιν του εθνικού πατριωτισμού να συνασπισθή δημοκρατικώς, να γίνη μαχομένη πλειοψηφία, αφού επί τόσα χρόνια εκρατήθη σιωπηλή, υπό της "Νέας Δημοκρατίας" και να αποτρέψη την υποδούλωσιν της Ελλάδος εις το μαρξιστικόν πέλμα.
Το κλίμα που εκαλλιεργήθη και επικράτησε μετά την μεταπολίτευσιν, ήτο καταθλιπτικόν. Μέσα εις αυτό ο ελληνικός λαός δεν ημπορούσε να κρίνη ψύχραιμα τα προβλήματα που απασχολούσαν την χώραν και να απαντήση ανεπηρέαστα εις το πολιτειακόν ερώτημα που του ετέθη. Δι αυτό και επιβάλλεται η επανεξέτασις και αναθεώρησις και θεμελιωδών ακόμη συνταγματικών διατάξεων.
Η Ελλάς εξακολουθεί να φέρη στίγματα πολιτικής υπαναπτύξεως, τα οποία προ πολλού έχουν εξαφανιστεί εις όλας τας προηγμένας χώρας της Δύσεως. Το ισχύον Σύνταγμα δεν εφρόντισε να εξυγιανθή η πολιτική μας ζωή. Τα κόμματα λειτουργούν ως τσιφλίκια των αρχηγών τους. Εκλογικόν σύστημα μόνιμον, δεν υπάρχει, αλλά κάθε φορά προσαρμόζεται με κυνισμόν και χυδαιότητα εις τα μέτρα του κόμματος που ασκεί την εξουσίαν. Οι πόροι των κομμάτων, μυστηριώδεις κατά κανόνα, δεν υπόκεινται εις κανέναν έλεγχον. Και πάντοτε ακούονται οργισμένοι υπαινιγμοί δια οικονομικά σκάνδαλα και ατασθαλίας διαφόρων εκπροσώπων της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας και διευθυντών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, διότι το διαβόητον "πόθεν έσχες" εφαρμόζεται κωμικώς.
Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να αποβλέπη κυρίως εις την κατοχύρωσιν της εδαφικής ακεραιότητος της χώρας από κάθε απειλή. Δι' αυτό είναι απαραίτητη η συνεργασία με την Δύσιν, η πίστις εις τας συμμαχίας μας και η διατήρησις φιλικών σχέσεων με όλους. Το πρόβλημα της Κύπρου, που αφέθηκε να χρονίση και να επιδεινωθή με την τουρκικήν αρπακτικότητα, πρέπει να λυθή σύμφωνα με τας αποφάσεις του ΟΗΕ. Και ο "Φάκελλός" του, που διατηρείται κλειστός, διότι οι ένοχοι φοβούνται την αλήθειαν, πρέπει να ανοιχθή. Το άνοιγμά του είναι εθνική ανάγκη.
Η Ελλάς αντιμετωπίζει τώρα οξύ πρόβλημα ηθικής και υλικής ανακάμψεως, έπειτα από ολόκληρη δεκαετία φθοράς των πάντων. Η παιδεία πρέπει να ανακτήση τα ιδανικά της και την ικανότητα να προετοιμάζη τους νέους διά την ομαλήν και δημιουργικήν ένταξιν εις μιαν υγιή κοινωνίαν. Η δημόσια διοίκησις, που παρέλυσε από την επιδρομήν των κομματικών πρακτόρων, είναι ανάγκη να καταστή εκ νέου αποτελεσματική και υπεύθυνος. Και είναι γενική η πεποίθησις ότι ο τύπος νοσεί και χρειάζεται εξυγίανσιν. Η οικονομική ανάκαμψις, αφ' ετέρου και η ανακούφισις του λαού από τις μάστιγες του πληθωρισμού και της ανεργίας, που αυτόν κυρίως πλήττουν, μόνον με την απελευθέρωσιν της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ημπορεί να επιτευχθή. Η κοινωνική δικαιοσύνη δεν πραγματοπιείται με την γενικήν εκπτώχευσιν και την τερατώδη γιγαντοποίησιν του κομματικού κράτους.
Έχουν υποστεί πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια αυτοί που διασφάλισαν την ελευθέραν ύπαρξιν της Ελλάδος. Δεν κατέχονται εν τούτοις από πνεύμα αντεκδικήσεως, μίσους ή εχθρότητας προς οποιονδήποτε. Εκείνο που πρυτανεύει εις την ψυχήν των, που πληρούται από την υπερηφάνειαν του εθνικού αγωνιστού, είναι η σωτηρία της Πατρίδος, που βλέπουν πόσον και διατί κινδυνεύει. Αυτών η συσπείρωσις και η δημιουργική συνεργασία χρειάζεται σήμερα εις τας τάξεις της ΕΠΕΝ.
Η λήθη του οδυνηρού παρελθόντος είναι αναμφισβήτητα απαραίτητη. Δεν ημπορεί όμως να έχη ως αποτέλεσμα την παραχάραξιν της ιστορικής αλήθειας, που επιχειρείται αναισχύντως, ούτε να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία διά να μεταμφιεσθούν οι ένοχοι εις ασυδότους κριτάς και διά να προβάλωνται ως ηρωικοί άθλοι τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει. Είμεθα υπεύθυνοι απέναντι των νέων, όχι μόνον διά το μέλλον των, που σήμερα διαγράφεται τόσο δύσκολον, αλλά και διά την εκ μέρους των αληθινήν γνώσιν και αντικειμενικήν εκτίμησιν του παρελθόντος.
Απευθύνομαι σήμερα προς όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνας, που ανησυχούν διά τους συσσωρευμένους κινδύνους του Έθνους. Δεν κατέχομαι από προσωπικήν πικρίαν δι' όσα υπέστην μαζί με τους συνεργάτας μου. Εις την ψυχήν μου επικρατεί η άσβεστος πίστις διά την ανάγκην του αγώνος και η ακλόνητος βεβαιότης διά την επιτυχίαν του. Την πίστιν αυτήν και την αγωνιστικότητα δια το μέλλον της πατρίδος, χάριν της οποίας εριψοκινδύνευσα πάντα την ζωήν μου εις τα πεδία των μαχών, κανένα δεσμωτήριον και καμμία νομική επινόησις δεν θα ημπορέσουν να την δαμάσουν.
Έλληνες πολίται,
Ενταχθείτε εις τας γραμμάς της ΕΠΕΝ, με ζήλον, με αποφασιστικότητα και με την εθνικήν έξαρσιν, που πάντοτε προκαλούν εις την ψυχήν της φυλής αι κρίσιμαι περιστάσεις. Ας πρυτανεύση και τώρα το δημιουργικόν πνεύμα της συνεργασίας και εν όψει του ιερού καθήκοντος, ας παραμερισθούν αι παραλυτικαί προσωπικαί φιλοδοξίαι.
Η τελική νίκη θα είναι του Έθνους».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.