Σε όλους μας έχει τύχει να αστοχήσουμε, σε στόχο ή σε θήραμα, αρκετές φορές νομίζοντας ότι θα πετύχουμε τον στόχο. Αναφέρομαι σε βο...
Σε όλους μας έχει τύχει να αστοχήσουμε, σε στόχο ή σε θήραμα, αρκετές φορές νομίζοντας ότι θα πετύχουμε τον στόχο.
Αναφέρομαι σε βολές τυφεκίου, που μπορούμε να τις διακρίνουμε σε
α) εύκολες, όταν η απόσταση είναι κοντινή, χωρίς εμπόδια με ακίνητο θήραμα
β) μέτριας δυσκολίας, όταν η απόσταση είναι μέχρι 100 μέτρα με αργή κίνηση ή ακίνητο θήραμα
γ) δύσκολες, όταν η απόσταση βολής είναι μεγάλη με γρήγορα κινούμενο θήραμα ή δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν λόγοι για τους οποίους αστοχούμε και τους οποίους θα δούμε πιο κάτω.
Οι παρατηρήσεις γίνονται σε βολές με διόπτρα, από bench-rest ή με στήριξη του τυφεκίου σε αμμόσακο.
Σαν πρώτο λόγο θα αναφέρω την στήριξη του όπλου, όταν γίνεται η βασική ρύθμιση.
Θα παρατηρήσουμε ότι, όταν η ρύθμιση γίνεται με στήριξη σε bench rest ή αμμόσακο έχουμε ένα group πολύ κοντά στο κέντρο του στόχου, ενώ με στήριξη σε δίποδο ή σε οποιαδήποτε άλλη ελεύθερη στάση που ρίχνουμε στο κυνήγι το group έχει διαφορά που στην απόσταση των 300 μέτρων αυξάνει με αποτέλεσμα να αστοχήσουμε.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην σταθερότητα της στηρίξεως του όπλου, αλλά και στην δυναμική στήριξης στην ελεύθερη βολή, διότι στα χιλιοστά του δευτερολέπτου που κάνει το βλήμα από την στιγμή της επικρούσεως στο καψύλλιο μέχρι την έξοδο από το crown της κάνης, η ανάκρουση και η ταλάντωση διαφοροποιούν το βαλλιστικό αποτέλεσμα.
Στην φωτό βλέπετε την διαφορά των group βολής στα 100 μέτρα, από bench rest και στήριξη σε δίποδο, με το ίδιο όπλο και τα ίδια φυσίγγια.
Βεβαίως σήμερα υπάρχουν φανταστικά Modern ballistic programs με τα οποία η βαλλιστική ακρίβεια βολής δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Ένα κακής ποιότητας σκοπευτικό είναι ο τρίτος λόγος.
Μου έχει συμβεί και σε εμένα με σκοπευτική διόπτρα γνωστής εταιρίας από τις καλές, να κάνω ρύθμιση και μετά από κάποιες βολές να αλλάζει η ρύθμιση.
Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το ένα ή και τα δύο ρυθμιστικά στροφεία που ρυθμίζουν την βολή κατά ύψος ή διεύθυνση δεν κλειδώνουν σωστά, ώστε η ανάκρουση μετά από κάποιες βολές να αλλάζει την ρύθμιση του όπλου.
Βασικός κανόνας είναι να γίνονται τακτικά βολές και κυρίως πριν από κυνηγετική έξοδο για να ελέγχεται η ρύθμιση του όπλου.
Η λάθος μεγέθυνση (Magnification) είναι ο τέταρτος λόγος που μπορεί να αστοχήσει ο σκοπευτής πιστεύοντας ότι είναι σωστά ρυθμισμένο το σκοπευτικό του.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότερες σκοπευτικές διόπτρες έχουν το σταυρόνημα (reticle) στον δεύτερο φακό, οπότε η σωστή ρύθμιση γίνεται στην μεγαλύτερη μεγέθυνση που έχει η διόπτρα.
Με την ρύθμιση αυτή σε μικρότερες μεγεθύνσεις υπάρχουν αποκλίσεις που δημιουργούν αστοχίες κυρίως σε μεγάλες αποστάσεις.
Πολύ καλές ποιοτικά και ακριβές διόπτρες όπως η ZEISS δίνουν ένα πρόγραμμα (software program) στο οποίο λένε σε πιά μεγέθυνση γίνεται η καλύτερη ρύθμιση, βάσει του είδους της γομώσεως που χρησιμοποιεί ο σκοπευτής.
Ο τελευταίος και ίσως σπουδαιότερος λόγος αστοχίας είμαστε εμείς οι ίδιοι, που σε περιπτώσεις βολής λόγω άγχους, φόβου, λάθος θέσεως τοποθετήσεως του όπλου, λάθος αναπνοής, λανθασμένη θέση σώματος κ.α. αστοχούμε.
Η ηρεμία στην βολή είναι το α και το ω της επιτυχίας, διότι εφαρμόζονται όλοι οι κανόνες της σωστής βολής, όπως η αναπνοή, η θέση του σώματος απέναντι στον στόχο, η σωστή πίεση της σκανδάλης, ο κατάλληλος χρόνος βολής κ.α.
Όταν λοιπόν αστοχούμε για τους πιο πάνω λόγους δεν φταίει ούτε το όπλο, ούτε τα φυσίγγια ούτε η ρύθμιση αλλά εμείς οι ίδιοι.
( Το ανωτέρω κείμενο αναρτήθηκε στη σελίδα στο facebook του policenet.gr, από αναγνώστη )
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.