Θέλουν κάλπες Σεπτέμβριο του 2019, αλλά... φοβούνται Οκτώβριο του 2018- Όλα τα σενάρια του Μαξίμου και ο σχεδιασμός Τσίπρα

thecaller Μπορεί τα εθνικά θέματα και η οικονομία να αποτελούν αυτή τη στιγμή τις προτεραιότητες για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του...

thecaller Μπορεί τα εθνικά θέματα και η οικονομία να αποτελούν αυτή τη στιγμή τις προτεραιότητες για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, ωστόσο στο πίσω μέρος του μυαλού του πρωθυπουργού και των συνεργατών του βρίσκεται πάντοτε ο χρόνος των εκλογών.







Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης

Μολονότι επισήμως στόχος είναι η εξάντληση της τετραετίας, ακόμη και κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ότι ο απώτατος χρονικός ορίζοντας για την κυβέρνηση είναι ο Μάιος του 2019.

Αυτό σημαίνει πρακτικά, δηλαδή, ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές (σ.σ.: στις 26 Μαΐου), ενδεχομένως δε μαζί και με τις αυτοδιοικητικές - αν και το πιθανότερο σενάριο θέλει τις αυτοδιοικητικές να μετατίθενται για το φθινόπωρο, ούτως ώστε να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής για την εκλογή συμβούλων σε περιφέρειες και δήμους, αλλά ταυτόχρονα σε κάθε περίπτωση να αποτελούν «μπαλαντέρ» για να στηθεί διπλή κάλπη, εάν τελικώς η κυβέρνηση καταφέρει να εξαντλήσει την τετραετία.

Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι εάν η κυβέρνηση θα καταφέρει να φτάσει έως το Μάιο του 2019 και με ποιους πολιτικούς όρους. Όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ακόμη και μετά την υπόθεση Novartis, τα εθνικά θέματα που παραμένουν ανοιχτά - ιδίως το Σκοπιανό, αλλά και η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις - διατηρούν αναλλοίωτη πρακτικά τη διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Όπερ σημαίνει ότι ο αντικειμενικός σχεδιασμός του Μαξίμου εστιάζεται στο πώς θα καταφέρει να μην ανοίξει άλλο η ψαλίδα, πολλώ δε μάλλον αν θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να ροκανίσει τη διαφορά από τη ΝΔ.

Με δεδομένο ότι ακριβώς τα εθνικά θέματα κοστίζουν στην κυβέρνηση και την κορύφωση του Σκοπιανού να μην έχει έλθει ακόμη, με την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το ονοματολογικό, οι προοπτικές εμφανίζονται δυσοίωνες. Την ίδια στιγμή, το στοίχημα της εξόδου από το μνημόνιο συναρτάται απόλυτα με τη διαχείριση της μεταμνημονιακής εποχής, η οποία με τη σειρά της περνά από τη μορφή της εποπτείας που θα ακολουθηθεί για την ελληνική οικονομία, αλλά κυρίως με τα μέτρα που έχουν ήδη συμφωνηθεί και το χρόνο εφαρμογής τους. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι το ΔΝΤ πιέζει να έλθει νωρίτερα η μείωση του αφορολόγητου, δηλαδή από το 2019 και όχι από το 2020, ενώ από τις αρχές του 2019 θα εφαρμοστούν και οι νέες περικοπές στις συντάξεις, μέσα από την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς».

Οι αποφάσεις αυτές, άκρως αντιδημοφιλείς, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Εάν, δηλαδή, η κυβέρνηση καταφέρει να ξεπεράσει έως το φθινόπωρο το σκόπελο των εθνικών θεμάτων και διευθετήσει ανώδυνα το ζήτημα της εποπτείας στη μεταμνημονιακή εποχή, γύρω στον Οκτώβριο θα κριθούν τα οικονομικά δεδομένα για το 2019. Όπερ σημαίνει πως αν «βγαίνουν» οι στόχοι και ο προϋπολογισμός και εάν καταφέρει να αναστείλλει π.χ. την εφαρμογή των περικοπών στις συντάξεις για ένα εξάμηνο - όπως ήδη έχει αρχίσει να συζητά στο παρασκήνιο - τότε έχει κάθε λόγο να προχωρήσει σε εκλογές το Μάιο του 2019, έχοντας παράλληλα πολλαπλασιάσει τις παροχές της προς ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μέσα από τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, στα τέλη του 2018.

Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του θέλουν η φετινή ΔΕΘ να είναι μεν... προεκλογική, αλλά ο Αλ. Τσίπρας να μπορεί να προχωρήσει σε συγκεκριμένες ανακοινώσεις-παροχές, εν είδει ενός νέου «προγράμματος Θεσσαλονίκης». Ή, ακόμη καλύτερα, στα πρότυπα της «χάρτας Σημίτη» το 2003...

Μολαταύτα, σε διαφορετική περίπτωση - εάν, δηλαδή, ο λογαριασμός δεν βγαίνει - και προκειμένου να γλιτώσει τη φθορά, ο πρωθυπουργός δεν αποκλείεται να προκηρύξει εκλογές τον Οκτώβριο ή σε κάθε περίπτωση έως το τέλος του 2019. Με την επιφύλαξη, βεβαίως, ότι αυτό μπορεί να συμβεί και νωρίτερα, εφόσον οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα είναι απρόβλεπτες και δραματικές, με σημαντική παράμετρο ασφαλώς και τη στάση των ΑΝΕΛ για το Σκοπιανό.

Στο παρασκήνιο, άλλωστε, εξακολουθεί να συζητείται το λεγόμενο σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», το οποίο προβλέπει... φυγή από την εξουσία έως τα τέλη του 2018, προκειμένου να εισπράξει η ΝΔ και η κυβέρνηση που θα σχηματίσει πιθανόν και με άλλους συμμάχους τη φθορά από τα δημοσιονομικά μέτρα που οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν συνομολογήσει και να προκληθούν πάλι εκλογές το 2020, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει καταφέρει να βρει τις 200 ψήφους για να καταργήσει άμεσα την απλή αναλογική, οι εκλογές του 2020 θα διεξαχθούν με αυτό το σύστημα και θα καταστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ρυθμιστή του πολιτικού σκηνικού και της επόμενης κυβέρνησης ακόμη κι αν τερματίσει στη δεύτερη ή... τρίτη - υπό προϋποθέσεις - θέση.