7 Απριλίου του '41: Οι Γερμανοι εφορμούν στα οχυρά και φεύγουν με φέρετρα και φορεία. Η ελληνική ψυχή βαστάει γερά στα Βόρεια σύνορά μας

Το οχυρό Ιστίμπεη (Οχυρό), στο ανατολικό Mπέλες, αμύνεται σθεναρά και προξενεί στους Γερμανούς σοβαρότατες απώλειες καταρρίπτοντας και τ...

Το οχυρό Ιστίμπεη (Οχυρό), στο ανατολικό Mπέλες, αμύνεται σθεναρά και προξενεί στους Γερμανούς σοβαρότατες απώλειες καταρρίπτοντας και τρία γερμανικά αεροσκάφη. Απόπειρα των Γερμανών να εισδύσουν στις στοές αποκρούεται. Στις 16.00, η φρουρά του Οχυρού αναγκάζεται να διακόψει τον αγώνα, λόγω διοχετεύσεως μέσα σε αυτό αποπνικτικών αερίων, τα οποία δυσκολεύουν την αναπνοή των αμυνομένων.




Το οχυρό Κελκαγιά (Σπανή Πέτρα), στο ανατολικό Μπέλες, δέχεται σφοδρό βομβαρδισμό πυροβολικού και αεροπορίας, αλλά αμύνεται ηρωικά και προξενεί στους Γερμανούς πολύ βαριές απώλειες. Η φρουρά του οχυρού, λόγω της χρησιμοποίησης φλογοβόλων και της διοχέτευσης μέσα στις στοές αποπνικτικών αερίων, από τους Γερμανούς που είχαν ανέβει στην επιφάνειά του, αναγκάζεται να διακόψει τον αγώνα στις 11.30 και να παραδοθεί.

Στις 23.30, περίπου, το οχυρό Νυμφαία, βόρεια της Κομοτηνής, διακόπτει τον αγώνα και παραδίνεται στους Γερμανούς. Η φρουρά του αγωνίσθηκε σκληρά επί δύο ημέρες, δέχθηκε επανειλημμένες γερμανικές επιθέσεις και υπέστη αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς από το γερμανικό πυροβολικό και την αεροπορία. Υπέκυψε μόνον όταν εξαντλήθηκαν οι δυνατότητες συνέχισης της άμυνας.

Μετά τη γερμανική εισβολή στην περιοχή της Δυτικής Θράκης, τα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ Τάγματα Προκαλύψεως (περιοχών Κομοτηνής, Πυθίου και Σουφλίου) της Ταξιαρχίας Έβρου συμπτύσσονται στο τουρκικό έδαφος, όπου αφοπλίζονται. Στις 9 Απριλίου 1941 ο διοικητής της Ταξιαρχίας Έφ. Υποστράτηγος Ιωάννης Ζήτρος, για να μην αφοπλιστεί, αυτοκτονεί στα Ύψαλα της Ανατολικής Θράκης.