Γιατί οι σημαίες του Πεζικού φέρουν τον Άγιο Γεώργιο... Τον Χιλίαρχο που προτίμησε να χάσει το κεφάλι του παρά την Πίστη του...

Ο Αγιος Γεώργιος γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ. στην Καππαδοκία από πλούσιους και επιφανείς γονείς, απόκτησε ευρύτατη μόρφωση και σε νεαρή...

Ο Αγιος Γεώργιος γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ. στην Καππαδοκία από πλούσιους και επιφανείς γονείς, απόκτησε ευρύτατη μόρφωση και σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στο ρωμαϊκό στρατό όπου χάρη στα προσόντα και την πολεμική του δράση ανήλθε γρήγορα στο βαθμό του Χιλίαρχου.




Το μέλλον του, ως Αξιωματικού, διαγραφόταν λαμπρό. Αλλά όταν ο Αυτοκράτορας της Ρώμης Διοκλητιανός κήρυξε νέο διωγμό των χριστιανών, ο Χιλίαρχος Γεώργιος δεν δέχθηκε να συλλάβει και να παραδώσει στα βασανιστήρια χριστιανούς όπως είχε διαταχθεί. Αντίθετα διακήρυξε και αποκάλυψε με θάρρος ότι και ο ίδιος είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό.

Ο Διοκλητιανός για να τον μεταπείσει του πρόσφερε μεγάλα αξιώματα και θέσεις στην Αυτοκρατορία. Αλλά, όταν τελικά διαπίστωσε ότι μήτε με τις υποσχέσεις, μήτε με τις απειλές πέτυχε να κάμψει ή έστω να κλονίσει την πίστη του στο Χριστό, διέταξε να τον παραδώσουν στα βασανιστήρια.

Υποβλήθηκε τότε ο Χιλίαρχος Γεώργιος στο μαρτύριο της πείνας, της δίψας και του μαστιγώματος. Υπέφερε με καρτερία τον πόνο από τα πυρακτωμένα πέδιλα που τον ανάγκασαν να φορέσει.

Αποκήρυξε με οργή τα είδωλα και παρέμεινε πιστός στο Χριστό μέχρι τη στιγμή που θανατώθηκε με αποκεφαλισμό (23 Απριλίου του 303 μ.Χ.).

Η σταθερή εκείνη πίστη του χριστιανού Χιλίαρχου Γεωργίου έδωσε θάρρος και ψυχή σε όλους τους χριστιανούς, από τα βάθη της Ασίας μέχρι τη μακρινή τότε Αγγλία, και την Αίγυπτο μέχρι τους βόρειους λαούς της Ευρώπης, γεγονός για το οποίο η χριστιανοσύνη τον ανακήρυξε ΑΓΙΟ.

Η μετά θάνατο θαυματουργός εμφάνιση του Αγίου Γεωργίου αναφέρεται στους χρόνους μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και συγκεκριμένα κατά την εκστρατεία των Τούρκων εναντίον του χριστιανού ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Στεφάνου. Αυτός απειλούμενος να καταστραφεί και ζητώντας τη βοήθεια του Χριστού είδε στον ύπνο του τον Αγιο Γεώργιο ο οποίος τον εμψύχωσε και του είπε να έχει πίστη στο Θεό και να επιτεθεί εναντίον του εχθρού τον οποίο και θα νικήσει.

Την άλλη ημέρα εξήγησε το όνειρο στα στρατεύματά του και τα διέταξε να επιτεθούν κρατώντας στα χέρια την εικόνα του Αγίου. Έτσι το θαύμα έγινε και ο εχθρός νικήθηκε και τράπηκε σε άτακτη φυγή.

Από τότε ο ηγεμόνας Στέφανος τοποθέτησε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου στις Σημαίες και αργότερα σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού, επικράτησε οι Σημαίες του Πεζικού, που προπορεύονται στις μάχες και τις θυσίες, να φέρουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

Με Βασιλικό Διάταγμα το οποίο εκδόθηκε το 1864 θεσπίστηκε οριστικά από την Πολιτεία να φέρουν οι πολεμικές σημαίες την εικόνα του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ και με άλλο Βασιλικό Διάταγμα το 1953 καθιερώθηκε ως γιορτή του Πεζικού και των υπολοίπων Όπλων και Σωμάτων του Στρατού, εκτός του Πυροβολικού, η 23η Απριλίου, ημέρα που μαρτύρησε ο Αγιος Γεώργιος.