ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ... Πανάκριβα ελληνικά F-16 εναντίον τούρκικων drones: Πόσο κοστίζουν οι αερομαχίες στο Αιγαίο

Η συντριβή του Mirage 2000-5 ανοιχτά της Σκύρου κόστισε στην Πολεμική Αεροπορία τη ζωή του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου. Επρόκειτο γι...

Η συντριβή του Mirage 2000-5 ανοιχτά της Σκύρου κόστισε στην Πολεμική Αεροπορία τη ζωή του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου. Επρόκειτο για ένα πολύ έμπειρο πιλότο με 2.500 ώρες πτήσης, ενώ η απώλεια του μαχητικού ισοδυναμεί με απώλεια 25 εκατ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές.





Το τραγικό περιστατικό που βύθισε στο πένθος την οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων ήρθε μόλις έξι μέρες μετά την σημαδιακή δοκιμή του ANKA-B, μη επανδρωμένου ιπτάμενου οχήματος της γείτονος.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Καθημερινής» μετά την προσγείωση των F-16 και του UAV (ANKA-B) οι δύο πλευρές μπορούσαν να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως ο «χαμένος» ήταν η ελληνική πλευρά.

Η Τουρκία με ένα σημαντικά φθηνότερο μέσο πετύχαινε το στόχο της ενώ η Ελλάδα για τον ίδιο ακριβώς σκοπό αναγκαζόταν να κινητοποιήσει πολλαπλάσιους πόρους.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, με υπολογισμούς έμπειρων στρατιωτικών πηγών, το κόστος πτήσης ενός μαχητικού (F-16 ή Mirage 2000) υπολογίζεται σε 10.000 και 10.500 ευρώ ανά ώρα. Ο υπολογισμός αυτός αφορά, μεταξύ άλλων, την τεχνική υποστήριξη, τον μισθό του προσωπικού (κυβερνήτη και μηχανικών), τα ανταλλακτικά που θα απαιτηθούν και άλλα, συνδεδεμένα με την κατάσταση του μαχητικού αεροσκάφους, κόστη. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του κόστους αποτελούν τα καύσιμα που απαιτούνται για κάθε πτήση. Αυτό το ενδεικτικό κόστος είναι, μάλιστα, πιθανόν να «εκτοξευτεί» αν το μαχητικό εμπλακεί σε επικίνδυνους ελιγμούς κατά τη διάρκεια μιας εικονικής αερομαχίας, οπότε η κατανάλωση καυσίμου αυξάνεται γεωμετρικά.

Η συγκεκριμένη πραγματικότητα έχει, απολύτως δικαιολογημένα, θορυβήσει την ηγεσία των Ε.Δ. στην Αθήνα, κυρίως διότι τα υφιστάμενα, ενταγμένα στις τάξεις του στρατού, UAV, βρίσκονται αρκετές τεχνολογικές «γενιές» πίσω από τα τουρκικά, τα οποία πέρα από τις αποστολές αναγνώρισης και παρακολούθησης που πραγματοποιούν, διαμορφώνονται ώστε στο μέλλον να μπορούν να φέρουν και δικό τους διακριτό οπλισμό (βλήματα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους).

Στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) και στο ΓΕΕΘΑ αντιλαμβάνονται ότι οι αερομαχίες του μέλλοντος θα πραγματοποιούνται με UAV ή ακόμα και drones, και όποιος μείνει πίσω σε αυτόν τον αγώνα δρόμου χάνει συνολικά. Στην προσπάθεια να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα, η Ελλάδα έχει κάνει δύο κινήσεις, ζητώντας τη βοήθεια συμμαχικών χωρών.

Επίσης, με τα drone δεν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Ακόμα, η πτήση ενός μαχητικού είναι εξαιρετικά ακριβή υπόθεση. Το κόστος πτήσης ανά ώρα κυμαίνεται μεταξύ 10.000 και 10.500 ευρώ ανά ώρα!

Προβληματισμός, δημιουργείται και από το λεγόμενο «τεχνολογικό χάσμα». Ουσιαστικά, το βασικό ερώτημα που προκύπτει για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν είναι αν οι ΗΠΑ θα «προικίσει» την Π.Α. με μερικά UAV αλλά αν η εθνική αμυντική βιομηχανία μπορεί να παράγει τεχνολογία. Αν δηλαδή η χώρα μας θα μπορέσει να παράξει το δικό της drone.