«Ταλαιπωρήθηκα τόσο πολύ που ούτε στον εχθρό μου» Τα πάνδεινα πέρασε με την υγεία του το αιώνιο «παιδί του λαού», ο Νίκος Ξανθόπουλος

espressonews «Πέρασα τα πάνδεινα με την υγεία μου εδώ και τέσσερις μήνες. Ο,τι και να σας πω είναι λίγο. Ευτυχώς, ο Θεός είναι μεγάλος». Με...

espressonews «Πέρασα τα πάνδεινα με την υγεία μου εδώ και τέσσερις μήνες. Ο,τι και να σας πω είναι λίγο. Ευτυχώς, ο Θεός είναι μεγάλος». Με αυτά τα λόγια ο πιο ακριβοθώρητος ηθοποιός της παλιάς γενιάς, ο Νίκος Ξανθόπουλος, σπάει την πολύχρονη σιωπή του και μιλάει δημοσίως για την περιπέτεια που βίωσε.




Ο σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, που τον ανάγκασε να κυκλοφορεί πλέον με μπαστούνι. Από ένα ατύχημα που είχε στο σπίτι του, άρχισε ένα μαρτύριο με πολλαπλά θέματα υγείας, που κράτησε εβδομάδες ολόκληρες.

«Το παιδί του λαού», όπως τον αποκαλούσαν πάντα, επειδή υποδυόταν φτωχούς και λαϊκούς ήρωες στις ταινίες του, μπορεί να έχει πατήσει πλέον τα 84, ωστόσο πριν από την περιπέτειά του δεν γνώριζε τι θα πει κούραση, ούτε ιδρώτας.

Μόνος του όργωνε στρέμματα ολόκληρα και καλλιεργούσε τον αμπελώνα του στο υπέροχο κτήμα του, στην Παιανία, έχοντας στήριγμά του τη σύζυγό του Εριφύλη, τα παιδιά του και τα εγγονάκια του. Ο ίδιος, μάλιστα, ως ενεργός χρήστης του facebook μοιραζόταν συχνά με το πλήθος των φαν του στιγμιότυπα από τις ταινίες του, τη μυθιστορηματική ζωή του και την καθημερινότητά του κοντά στη φύση, ενώ διάβαζε όλα τα όμορφα σχόλια που του έκαναν.

Πριν από μερικές μέρες, ωστόσο, ανάρτησε στη σελίδα του μια εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτές που μας είχε συνηθίσει: καθισμένος σε μια καρέκλα να κρατάει το μπαστούνι του. Εκατοντάδες ήταν εκείνοι που του έστειλαν μηνύματα ώστε να μάθουν τι συνέβη. Εκείνος, ωστόσο, έχει επιλέξει να κρατάει Με τη σύζυγό του Εριφύλημακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τη ζωή του και απέφυγε να δώσει απαντήσεις μέσα από το facebook. Το κάνει, όμως, σήμερα μέσω της «Espresso». Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία από τα χείλη του. Δεν θέλει να στενοχωρήσει με την εξιστόρησή του κανέναν από τους χιλιάδες θαυμαστές του. Στον λόγο του κομπιάζει. Αλλωστε, έχει ξεσυνηθίσει τις συνεντεύξεις εδώ και χρόνια. Σκέφτεται τι θα μας πει. Σκέφτεται πολύ, μια και έχει κατά νου την αγάπη που έχει εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια από το πολυπληθές κοινό του. Στην αρχή διστάζει και δεν μας το κρύβει: «Δεν δίνω συνεντεύξεις. Εχω τελειώσει πλέον εγώ με αυτά» αναφέρει.

Απίστευτη ταλαιπωρία

Ωστόσο, ο γολγοθάς που ανέβηκε τον ωθεί τελικά να μας ανοίξει την καρδιά του: «Ταλαιπωρήθηκα τόσο πολύ που ούτε στον εχθρό μου. Ασ' το να πάει στο διάολο...» μας λέει με τη χαρακτηριστική βαριά φωνή του. Και συνεχίζει: «Επεσα από τη σκάλα, έσκισα το κεφάλι μου και πήγα σε νοσοκομείο, όπου με έραψαν. Ωστόσο, δεν πέτυχε το ράψιμο και το... ξήλωσαν, ξεκινώντας πάλι από από την αρχή. Μεγάλη ταλαιπωρία, σας λέω». Αυτό, όμως, ήταν μόνο η αρχή.

«Με την αντιβίωση που έπαιρνα “φαρμακώθηκα”, χάλασε το συκώτι μου. Κι αυτό γιατί εγώ δεν έπαιρνα ποτέ ούτε ασπιρίνη. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπω ξανά στο νοσοκομείο. Από εκεί “ψώνισα” ένα μικρόβιο, το οποίο μου προκάλεσε και πνευμονία. Αυτά εν ολίγοις ήταν όσα βίωσα, αλλά δεν θέλω να τα θυμάμαι πια».

Στο προσκεφάλι του όλες αυτές τις δύσκολες εβδομάδες που πέρασε μέχρι να σταθεί στα πόδια του ο Νίκος Ξανθόπουλος είχε τη σύζυγό του, την Εριφύλη του. Τη γυναίκα που στην αυτοβιογραφία του της έχει αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο. Εκεί, δίπλα τους, είναι και τα παιδιά τους αλλά και τα εγγόνια του μεγάλου μας ηθοποιού, ο οποίος σε κάθε φράση του παινεύεται για αυτά. Αλλωστε, ο ίδιος δηλώνει συχνά ότι είναι χαζοπαππούς.

Αν και στο υπέροχο κτήμα του τα πάντα είναι ανθισμένα και έτοιμα να γεμίσουν καρπούς, το «παιδί του λαού» δεν μπορεί πλέον να το περιποιηθεί, όπως έκανε μέχρι πέρυσι. Τον ρωτάμε γιατί κρατάει μπαστούνι.

«Ξεκίνησα φυσικοθεραπείες»

«Τόσο καιρό στο νοσοκομείο και με τέτοια ακινησία μού αδυνάτισαν τα πόδια, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να στέκομαι όρθιος, όπως με ξέρατε. Τώρα ξεκίνησα φυσικοθεραπείες και γυμναστική για να τονώσω τις κινήσεις των ποδιών μου» αναφέρει με παράπονο. «Ωστόσο, δοξάζω τον Θεό. Κάθε ώρα προσεύχομαι σ' Αυτόν» συμπληρώνει.

Να φοβήθηκε άραγε για τη ζωή του εκείνες τις δύσκολες ώρες; «Τι να φοβηθώ, μωρέ. Εμείς περάσαμε τόσα πολλά και με πολύ καλές εντυπώσεις για όσα ζήσαμε σε τούτη τη ζωή. Εγώ γνώρισα μεγάλη αγάπη από τον κόσμο και το ξέρεις. Τους ευχαριστώ πολύ όλους για το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον τους» μας λέει και μας αποχαιρετάει.