Ήρθε στο φως αρχαίο κράτος που ήκμασε πριν από 2.000 χρόνια κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού. Πως κατάφεραν να το βρουν με την βοήθεια εξελιγμένων γεω-ραντάρ

mixanitouxronou Ο Γκούο Ζιγί, ένας επιστήμονας που αναζητά συνήθως πετρέλαιο και άλλα ορυκτά βαθιά κάτω από το έδαφος, συνέβαλε τα μέγιστα ...

mixanitouxronou Ο Γκούο Ζιγί, ένας επιστήμονας που αναζητά συνήθως πετρέλαιο και άλλα ορυκτά βαθιά κάτω από το έδαφος, συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να πέσει φως σε ένα αρχαίο κράτος.






Πρόκειται για το αρχαίο κράτος Τσιουσί, γνωστό σήμερα ως κομητεία Κουτσά στη βορειοδυτική αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων του Σιντσιάνγκ, και το οποίο ανακαλύφθηκε από μία επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου Αεροδιαστημικής Έρευνας και Πληροφορίας που υπάγεται στην Κινεζική Ακαδημία, με επικεφαλής τον γεωλόγο Ζιγί.

Η ομάδα προσκλήθηκε από τους αρχαιολόγους του Ινστιτούτου Πολιτιστικών Κειμηλίων και Αρχαιολογίας του Σιντσιάνγκ και βοήθησε στην ανακάλυψη χρησιμοποιώντας γεω-ραντάρ για τον εντοπισμό αρχικά της τοποθεσίας, του πλάτους και του βάθους των τειχών της πόλης Τσιουσί. Το ραντάρ, που διεισδύει στο έδαφος, έχει υψηλή ανάλυση και μπορεί να «δει» αντικείμενα σε κλίμακα εκατοστών, ενώ ο μετρητής αντίστασης υψηλής πυκνότητας μπορεί να ανιχνεύσει την πορεία των υπόγειων υδάτων, τους τάφους, τα τείχη και τα κτήρια. Το κράτος Τσιουσί ήταν ένα από τα 36 κράτη των δυτικών περιφερειών, όρος που χρησιμοποιείτο επί βασιλείας της Δυναστείας των Χαν (202 π.Χ. έως 220 μ.Χ.) για τις περιοχές δυτικά του περάσματος Γιουμέν, στο οποίο σήμερα συμπεριλαμβάνεται το Σιντσιάνγκ και μέρη της κεντρικής Ασίας. Βρισκόταν κατά μήκος του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού και αποτελούσε χωνευτήρι του κινεζικού, ινδικού, ισλαμικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού, ενώ στη χιλιόχρονη διάρκεια της ακμής του δημιουργήθηκε ο καταπληκτικός Τσιουσί πολιτισμός, που περιλαμβάνει τραγούδι, χορό, λαϊκά έθιμα, τέχνες και λογοτεχνία.

Στο πέρασμα του χρόνου χάθηκε και όλα τα τείχη της πόλης καταστράφηκαν από πλημμύρες και ανθρώπινες δραστηριότητες, ενώ πάνω στα ερείπια χτίστηκαν σύγχρονα κτήρια και δρόμοι καθιστώντας ιδιαίτερα δύσκολο τον εντοπισμό της. Οι αρχαιολόγοι έψαχναν εδώ και τρία χρόνια να εντοπίσουν την πόλη βασιζόμενοι κυρίως σε ιστορικά αρχεία και στο παραδοσιακό κινεζικό φτυάρι Luoyang, βασικό εργαλείο χρόνια τώρα των Κινέζων αρχαιολόγων. Όμως το συγκεκριμένο φτυάρι δεν μπορεί να σκάψει πλακόστρωτους δρόμους και περιοχές με πέτρα. Τότε ανέλαβε δράση η ομάδα του Γκούο η οποία χρησιμοποίησε ένα ραντάρ διείσδυσης εδάφους και έναν μετρητή αντίστασης υψηλής πυκνότητας. Τα δύο όργανα συμπληρώνουν και επαληθεύουν το ένα το άλλο για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη υπόγειου συμπιεσμένου χώματος, δίνοντας σήμα ότι υπάρχουν ερείπια των τειχών της πόλης. Με την μέθοδο αυτή οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το εξωτερικό τείχος της πόλης ήταν 15 έως 18 μέτρα πλάτος, με το μεγαλύτερο μέρος να φτάνει τα 30 μέτρα. Ορισμένα τμήματα του είχαν θαφτεί σε βάθος 2,5 μέτρων. Επίσης η βορειοανατολική και η νοτιοδυτική πλευρά του τοίχου ήταν τοξοειδής αντί για κάθετη. Η γεωφυσική διασκόπηση έχει προσφέρει πολλά επιστημονικά στοιχεία και όπως λέει ο Γκου, τον Ιούλιο η ομάδα του θα πάει στο Ιράν προκειμένου να βοηθήσει να έρθει στο φως μία αρχαία πόλη κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού....