Ήταν 2 Ιουνίου 1979 απόγευμα. Ο Γέροντας είχε μόλις μεταφέρει τα πράγματά του στο Κελί της ‘’Παναγούδας’’, χωρίς να προλάβει να τα τακτοποί...
Ήταν 2 Ιουνίου 1979 απόγευμα. Ο Γέροντας είχε μόλις μεταφέρει τα πράγματά του στο Κελί της ‘’Παναγούδας’’, χωρίς να προλάβει να τα τακτοποίηση. Ετοιμαζόταν για τον Εσπερινό και ρώτησε τον μοναχό που τον βοηθούσε, ποιος ποιος Άγιος εόρταζε την επομένη αλλά εκείνος δεν θυμόταν.
Του είπε ότι αύριο που θα έρθει θα του πει και έφυγε βιαστικά, γιατί σουρούπωνε.
Την συνέχεια την διηγήθηκε ο Γέροντας ως εξής: <<Είχα τα Μηναία σε κιβώτια. Έψαχνα να βρω τα γυαλιά μου για να δω τον Άγιο της ημέρας και δεν τα εύρισκα. Για να μην χάνω χρόνο έκανα τον Εσπερινό με κομποσχοίνι λέγοντας: ‘’Άγιοι της ημέρας πρεσβεύσατε υπέρ ημών’’. Όταν σηκώθηκα μετά τα μεσάνυχτα, πάλι προσπάθησα με τον φακό για μισή ώρα περίπου να βρω τον Άγιο, χωρίς αποτέλεσμα. Είπα ‘’πάει το μεσονύκτιο’’.
Ο Γέροντας, όταν διάβασε το συναξάριο του Αγίου, εξεπλάγη συνειδητοποιώντας την εξής «σύμπτωση»: Ο κατά πλάτος βίος του Αγίου, που βρίσκεται στην Ι. Μ. Ιβήρων, καταχωρείται στις 27 Φεβρουαρίου, ημερομηνία δηλαδή κατά την οποία του είχε εμφανισθεί η Αγία Ευφημία. Η σχέση αυτή του Μάρτυρος με την Αγία που τόσο ευλαβείτο, αλλά και η εγγύτητα του χρόνου και ιδίως του τόπου του μαρτυρίου των δύο Αγίων τον χαροποίησε ιδιαίτερα.
Έκτοτε τον τιμούσε κατ’ έτος και έβαλε την εικόνα του στην εκκλησία και στο Κελί του.
Πήγε κατόπιν στη Κουτλουμουσιανή Σκήτη και προσκύνησε τον Άγιο Παντελεήμονα. Ανέφερε ότι η εικόνα του στο προσκυνητάρι μοιάζει πολύ με την Αγία μορφή του.
Αυτό το θαυμαστό γεγονός παρηγόρησε τον Γέροντα και έδιωξε την κόπωση και τις στενοχώριες που περνούσε εκείνη τη μεταβατική περίοδο.
ΠΗΓΗ: Ιερομονάχου Ισαάκ – Βίος Γέροντος Παισίου του Αγιορείτου – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ σελ 288
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.