onlarissa Ένας άντρας με φαλάκρα σε ένα άσπρο βανάκι παρενοχλεί παιδάκια στη συνοικία της Χαραυγής. Υπάρχουν καταγγελίες στην αστυνομία. Αν...
onlarissa Ένας άντρας με φαλάκρα σε ένα άσπρο βανάκι παρενοχλεί παιδάκια στη συνοικία της Χαραυγής. Υπάρχουν καταγγελίες στην αστυνομία. Αν θες ψάξτο…».
Το μήνυμα ήρθε στο κινητό μου, ένα από τα πολλά και διάφορα που δεχόμαστε καθημερινά από ανθρώπους που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας επιθυμεί να δώσει μια πληροφορία.
Όλα άλλαξαν όμως όταν προέκυψε πως όντως έχουν γίνει καταγγελίες στην αστυνομία, από τρεις διαφορετικές μητέρες που διαμένουν στη συνοικία της Χαραυγής, τα παιδιά των οποίων ήρθαν αντιμέτωπα με μια παράξενη συμπεριφορά του ίδιου άντρα που οδηγούσε το ίδιο βανάκι.
«Όλα ξεκίνησαν στις αρχές της εβδομάδας, όταν μια φίλη μου με ενημέρωσε πως η κόρη της είχε δεχθεί την ενόχληση του οδηγού του άσπρου βαν και μάλιστα σε σημείο που το κοριτσάκι είχε εκδορές στα πόδια και στα χέρια στην προσπάθειά της να αποφύγει το βαν και έναν σκουπιδοτενεκέ που στεκόταν μπροστά της. Όπως ήταν φυσικό το νέο μαθεύτηκε κατευθείαν στη συνοικία μας, ωστόσο δεν έδωσα μεγάλη σημασία, παρά ενημέρωσα και τα δικά μου παιδιά για να έχουν το νου τους.
Το επόμενο βράδυ όμως, ήταν ο δικός μου γιος, 12 ετών, ο οποίος ήρθε στο σπίτι τρομαγμένος γιατί όπως μας ενημέρωσε δέχθηκε, την ώρα που περπατούσαν μαζί με έναν φίλο του, την επίθεση του άντρα με το βαν.
Προσπαθήσαμε να ηρεμήσουμε το παιδί και να μας εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί με τη λέξη ‘επίθεση’. Το παιδί μας εξήγησε πως ο άγνωστος άντρας τους πλησίασε και τους ζήτησε να πάνε κοντά τους γιατί κάτι ήθελε να τους πει. Αυτά δεν υπάκουσαν και την ώρα που άρχισαν να απομακρύνονται πιο γρήγορα εκείνος γύρισε το αμάξι προς την κατεύθυνσή τους και άρχισε να τους ακολουθεί…
Όπως ήταν φυσικό απευθυνθήκαμε στην αστυνομία την επόμενη μέτρα και καταγγείλαμε το γεγονός…»
Η κα Γ. (τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεσή μας αλλά για ευνόητους λόγους δεν θέλει να δημοσιοποιηθούν) μου εξιστορεί όλα τα παραπάνω, και πολύ περισσότερα, το βράδυ της Παρασκευής, στη συνοικία της Χαραυγής.
«Εμείς σε καμία περίπτωση δεν καταγγείλαμε προσπάθεια απαγωγής ή απόπειρα βιασμού ή κάτι παρόμοιο. Καταγγείλαμε την ύποπτη συμπεριφορά ενός ανθρώπου τον οποίο έχουν δει αρκετοί. Φοβόμαστε ως γονείς και κάνουμε, θεωρούμε, αυτό που θα έκανε κάθε γονιός στη θέση μας. Οι έμπειροι αξιωματικοί της Ασφάλειας Λάρισας ήδη κάνουν τη δουλειά τους και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε. Δεν θα ήθελα όμως να σας πω περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτό…»
Το αντιλαμβάνομαι απολύτως. Ζητάω από την κα Γ. να με φέρει σε επαφή με τις υπόλοιπες μητέρες που έχουν κάνει την καταγγελία. Μου εξηγεί πως δεν θέλουν όλες να μιλήσουν. Άλλωστε η ίδια μου έχει περιγράψει τα πάντα.
Σε μια εποχή όπου οι γονείς αισθάνονται περισσότερο ανασφάλεια απ’ ότι στο παρελθόν, είναι σίγουρο πως πολλές φορές μπορεί και να υπερβάλλουν. Το γνωρίζουν και οι ίδιοι. Όταν όμως υπάρχουν επιβεβαιωμένα περιστατικά, τότε ίσως είναι καλό για όλους, αφενός να καταφεύγουμε στην αστυνομία, -η οποία άλλωστε όταν κρίνει η ίδια πως πρέπει, ενημερώνει επίσημα τους πολίτες-, πολύ περισσότερο όμως να μιλάμε στα παιδιά μας. Ίσως αυτή η επαφή να είναι και το κλειδί που μπορεί να τα προστατέψει πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε αρχή…
