Από τα στανταράκια πράγματα του καλοκαιριού είναι ότι θα πας σίγουρα μια μέρα σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα. Συνήθως μετά το μπάνιο...
Από τα στανταράκια πράγματα του καλοκαιριού είναι ότι θα πας σίγουρα μια μέρα σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα.
1. Η κοακόλα. Επειδή στην ταβέρνα πηγαίνεις μετά τη θάλασσα, όπου έχεις περάσει 3-4 ώρες στον ήλιο, έχεις απίστευτη δίψα. Θες σίγουρα νερό, αλλά και κάτι άλλο. Θα πάρεις είτε κάποιο αναψυκτικό είτε μπύρα. Αν το κάνεις θα δεις ότι σου τα φέρνουν μαζί με το νερό. Αυτό το χειμώνα δεν συμβαίνει. Έρχονται μαζί με το φαγητό. Ο λόγος που αλλάζει είναι γιατί ποντάρουν στη δίψα σου και ότι δεν θα αντισταθείς. Θα πιεις την κοακόλα και όταν έρθει το φαγητό θα θες και δεύτερη. Για να προστατευτείς, απλώς ζητάς να στην φέρουν μαζί με το φαγητό.
2. Οι επίτηδες ψηλές τιμές. Κάθε ταβέρνα έχει έναν κατάλογο σε εμφανές σημείο, ώστε πριν κάτσεις, να τον κοιτάξεις και να αποφασίσεις αν είναι ακριβή ή όχι. Σε κάποια πιάτα που έχουν ούτως ή άλλως ακριβά υλικά, θα δεις επίτηδες υψηλές τιμές. Αυτό γιατί οι τιμές στα άλλα πιάτα τύπου μπριζόλα ή μπιφτέκι, θα σου φανούν λογικές κι ας είναι εξίσου υψηλότερες. Για παράδειγμα θα δεις μερίδα καλαμαράκια στα 14 ευρώ και από κάτω μπιφτέκι στα 10.
Υπάρχει κι εναλλακτικό σενάριο. Να σου έχουν βάλει πολύ χαμηλά τα ορεκτικά όπως η μερίδα πατάτες να είναι στα 3.50 ευρώ και να πεις «φθηνό είναι». Όταν κάτσεις όμως θα δεις ότι έχει την μπριζόλα την απλή στα 12-13 ευρώ.
3. Τα ρεζερβέ τραπέζια. Μπαίνεις σε μια ταβέρνα με 15-20 τραπέζια και έχει μόλις τα 3 με κόσμο. Και τα τρία βρίσκονται δίπλα δίπλα. Αυτό συμβαίνει γιατί επιλέγουν οι άνθρωποι της ταβέρνας να τους βάλουν κοντά και σε περίοπτη θέση, ώστε να βλέπουν οι περαστικοί ότι την επιλέγουν και να μπαίνουν να δουν. Κάποιοι θα σου πουν ότι τα υπόλοιπα τραπέζια είναι κρατημένα και έχουν τυχαία δύο ελεύθερα, που τυχαία βρίσκονται δίπλα στα ήδη καλυμμένα τραπέζια.
4. Οι σπιτικές συνταγές ή συνταγές της γιαγιάς. Αν ακούς τη λέξη σπιτικό, σου τρέχουν τα σάλια. Αν είναι και από τα χέρια της γιαγιάς επίσης. Μόνο που μετά από βόλτα που έκανες στο μαγαζί, δεν είδες καμία γιαγιά στην κουζίνα. Το κατάστημα δεν σε κορόιδεψε. Είπε ότι η συνταγή είναι της γιαγιάς, όχι το χέρι που θα φτιάξει το φαγητό.
