Τοπικοί Παράγοντες: Έρημος Κάκτοι. Βρίσκονται στίς περισσότερες έρημους, καί είναι συνήθως βρώσιμοι. ’Άν τούς κόψετε καί είναι πράσινοι στ...
Τοπικοί Παράγοντες: Έρημος
Κάκτοι. Βρίσκονται στίς περισσότερες έρημους, καί είναι συνήθως βρώσιμοι. ’Άν τούς κόψετε καί είναι πράσινοι στό έσωτερικό τους, τρώγονται άνετα! ’Άν έχουν λευκό χυμό, μην τούς άποκλείσετε άμέσως - μυρίστε, άγγίξτε στά χείλη καί στην γλώσσα. ’Άν δέν συναντήσετε άσχημη οσμή ή κάψιμο, προχωρήστε συγκρατημένα, άλλά πιθανολογήστε πώς είναι βρώσιμοι. ’Άν συμβεί τό άντίθετο, ξεχάστε τους.
Λουλούδια καί βλαστάρια άγαύης καί γιούκα. Τρώγονται καί προσφέρουν ένα άξιοπρεπές γεύμα. Κόψτε περίπου ένα μέτρο άπό τό μπουμπούκι καί τό βλαστάρι (πού μοιάζει μέ τήν κορυφή πελώριου σπαραγγιού), ξεφλουδίστε τό σκληρό εξωτερικό, καί φάτε τό έσωτερικό ώμό ή όπως άλλιώς σάς άρέσει. Τά λουλούδια καί των δύο φυτών τρώγονται καί ωμά, άλλά μαγειρεμένα είναι καλύτερα έπειδή τό λουλούδι τού γιούκα έχει άλκαλική γεύση (μπορεϊ μάλιστα νά χρησιμοποιηθεί στήν παρασκευή σαπουνιού).
Οί χουρμαδιές είναι μία καλή άνακάλυψη. Μοιάζουν μέ συνηθισμένους φοίνικες, αλλά οί καρποί τους είναι τσαμπιά μικρών στρογγυλών φρούτων. Ό καλύτερος τρόπος γιά νά τούς συλλέξετε είναι νά κόψετε τό δέντρο. ’Άν πέσετε πάνω σέ τέτοιους καρπούς — πού μοιάζουν μέ καρύδες καί μπανάνες — μέσα στήν ζούγκλα, ξέρετε τι πρέπει νά κάνετε.
Οί ακακίες είναι μικρά δέντρα μέ άγκάθια καί μικρά κίτρινα λουλούδια μέ εύχάριστο άρωμα. Τά δέντρα αύτά φυτρώνουν άφθονα σέ ολόκληρο τύν κόσμο, καί τό καλό νέο είναι πώς ένα δέντρο μπορεΐ νά σάς προσφέρει ένα ολόκληρο γεϋμα, άφοϋ τά λουλούδια, τά μπουμπούκια καί τά νεαρά φύλλα του είναι φαγώσιμα.
Ό άμάρανθος βρίσκεται έπίσης σέ ολόκληρο τόν κόσμο. Είναι γεμάτος βιταμίνες καί ιχνοστοιχεία, καί όταν τόν βρίσκεις, άνακαλύπτεις πολλούς μαζί. Μπορεΐτε νά τόν φάτε ώμό ή μαγειρεμένο.
Θάλασσα
Τά φύκια, τά φαιοφύκη, τό κρίταμο καί οτιδήποτε άλλο πράσινο μέσα άπό τήν θάλασσα ή κοντά στήν θάλασσα είναι φαγώσιμο. Έν άνάγκη, τά φύκια καί τά φαιοφύκη μπορούν νά φαγωθούν καί ώμά, άλλά μόνο σέ μικρές ποσότητες, μέχρι νά μπορέσετε νά τά μαγειρέψετε ή νά τά βράσετε. Πολλά άπό τά σκληρότερα φυτά των άκτών είναι έπίσης βρώσιμα, άλλά καλύτερα νά τά βράσετε. Γενικά, τά περισσότερα πράσινα θαλασσινά φυτά είναι άρκετά άσφαλή γιά φάγωμα, άρκεϊ νά βεβαιωθείτε πώς είναι ύγιή καί ακόμη αγκυροβολημένα κάπου. Τά μοναδικά δηλητηριώδη πού μπορειτε νά συναντήσετε μοιάζουν νά έχουν φτερά καί όχι φύλλα. Μήν φάτε όποιοδήποτε πολύχρωμο θαλασσινό φυτό.
Τό ιδανικό θά είναι νά βράσετε τήν θαλάσσια πρασινάδα σας ώστε νά μειώσετε τό αλάτι, νά σκοτώσετε βακτηρίδια καί παράσιτα, καί νά τά κάνετε πιό νόστιμα. ’Άν δέν έχετε φωτιά, δοκιμάστε νά τά ξεπλύνετε μέ γλυκό νερό, αν έχετε, καί μετά νά τά στεγνώσετε τόν ήλιο. ’Άν φάτε πολλά χωρίς κάτι άλλο στό στομάχι, μπορεϊ νά σάς προ καλέσουν ευκοιλιότητα.
Αρκτικός Κύκλος
Τά περισσότερα βρύα πού θά άνακαλύψετε πάνω σέ δέντρα ή στό έδαφος, καί οί λειχήνες πού φυτρώνουν πάνω στά βράχια είναι βρώσιμα. Στήν άνάγκη μπορειτε νά τά φάτε ώμά, άλλά καλύτερα νά τά βράσετε.
Ή αρκτική ιτιά είναι ένα φυτό άπό τό όποιο μπορείτε νά μασήσετε τά τρυφερά μικρά βλαστάρια του τήν άνοιξη.
Όλα τά είδη έλατου καί έρυθρελάτης είναι βρώσιμα, καί οί ίδιοι κανόνες ισχύουν καί γιά τά δύο.
Οί πευκοβελόνες είναι βρώσιμες καί μπορούν νά προσφέρουν ένα πολύ θρεπτικό άφέψημα. Ό έσωτερικός κορμός είναι φαγώσιμος, οί μικροί κώνοι τό ϊδιο, άλλά καί οί σπόροι άπό τά κουκουνάρια τήν άνοιξη. Τά περισσότερα κομμάτια είναι σχεδόν πάντα καλύτερα βρασμένα.
Βελανιδιές, πεύκα καί σημύδες. Όλα έχουν φαγώσιμο έσωτερικό φλοιό, καί σέ όλα τά άειθαλή (έκτός άπό τό πουρνάρι, τό όποιο έχει έπίπεδες βελόνες άντί γιά στρογγυλές) μπορείτε νά φάτε τίς ώμές πευκοβελόνες, τά μικρά κουκουνάρια, καί τούς σπόρους άπό τά κουκουνάρια. Τό κόλπο μέ τόν φλοιό είναι νά άφαιρέσετε τό καστανό έξωτερικό καί νά βρείτε ένα λεπτό στρώμα έλαφρώς γλοιώδους άλλά σαρκώδους φλοιού πού μοιάζει μέ έσωτερικό δέρμα. Αυτό είναι πού θά βγάλετε καί θά φάτε. Όχι τον ξερό έξωτερικό φλοιό, ούτε καί τό σκληρό ξύλο τού κορμού. Δέν θά πάψει ασφαλώς νά έχει περίεργη γεύση, άφοϋ είναι δέντρο! Όμως είναι βρώσιμος, θρεπτικός, καί χορταστικός. Είναι κάτι που θά τραυματίσει τό δέντρο, γιά αύτό προσπαθήστε νά μην άφαιρέσετε τόν φλοιό από όλη τήν περίμετρό τους. Μήν ξεχνάτε όμως ότι πρόκειται γιά τήν δική σας έπιβίωση.
Φυτά όπως ή κολλιτσίδα, τό πεντάνευρο, ή μαραντία, τό άγριοράδικο, τό λάπαθο καί ό σασαφράς είναι καλά εύρήματα ώς πηγές τροφής.
Ή αντράκλα (γλυστρίδα) μεγαλώνει παντού, συχνά σέ άνοιχτές, ήλιόλουστες περιοχές. Είναι ένα φυτό μέ χοντρά, σαρκώδη φύλλα πού όλα τά μέρη του τρώγονται ώμά ή μαγειρευμένα.
Ή πικραλίδα είναι τό άγαπημένο μου φυτό γιά νά φτιάχνω «καφέ» σέ ώρα άνάγκης. Ψήστε τίς ρίζες της μέχρι νά ξεραθούν καί νά πάρουν ένα σκούρο καστανό χρώμα, καί μετά κοπανίστε τες καί χρησιμοποιήστε τες σάν καφέ. Απλώς άναζητήστε τό καταγάλανο λουλούδι πού μοιάζει μέ άγριοράδικο, στήν βάση ενός κλωναριού μέ γαλακτώδη χυμό. Τό βρήκατε! Μεγαλώνει σέ όλα τά μέρη τού κόσμου, καί όλα τά κομμάτια του είναι φαγώσιμα.
Τό γαϊδουράγκαθο είναι καλό όταν ξεφλουδίσεις καί βράσεις τό κοτσάνι, καί φας τίς ρίζες του ώμές ή μαγειρεμένες. Συνήθως βρίσκεται σέ ξερά δάση. Τρώγεται καί ώμό, τά λουλούδια καί τά φύλλα του.
Άγρια κρεμμύδια καί σκόρδα, άγριες τριανταφυλλιές καί νούφαρα είναι καλά γιά ορεκτικά. Βρίσκονται σχεδόν παντοΰ σέ τέτοιου είδους περιοχές. Γιά τά λίγα εϊδη γιά τά όποια δέν είστε τόσο σίγουροι, έξετάστε τα πρίν ταξιδέψετε, άφοϋ είναι πολύ συνηθισμένα, καί έτσι καί τά μάθετε θά μπορεϊτε νά τά αναγνωρίζετε πάντα.
Ούρές τής Γάτας (Typha latifolia ή βούρλο). Αύτά είναι τά άγαπημένα μου, άφοϋ φυτρώνουν σχεδόν σέ κάθε βάλτο, λιμνούλα καί ρυάκι, καί συχνά προσφέρουν τροφή. Όλόκληρο τό φυτό είναι φαγώσιμο σέ διάφορες εποχές τού χρόνου - ωμό αν χρειαστεί, άλλά βρασμένο ή ψητό στήν φωτιά είναι θαυμάσιος μεζές.
Άπό τό άγριοράδικο τρώγονται οί ρίζες, τά κεφάλια καί τά φύλλα — πετάξτε μόνο τά κοτσάνια μέ τόν γαλακτώδη χυμό τους (μέ τόν όποιο φτιάχνεται μία άξιοπρεπής κόλλα). Τρώγονται ώμά ή μαγειρεμένα, άλλά προσπαθήστε νά μήν φάτε πολλά μέ τήν μία μόνο καί μόνο επειδή βρήκατε ένα χωράφι άπό αύτά — αν τό κάνετε, πιθανώς θά σάς πιάσει κοιλόπονος.
Ζούγκλα
Οί φοινικιές είναι μία καλή πηγή τροφής. Κόψτε τό πάνω μέρος τους καί φάτε τίς κορυφές, τά μαλακά κομμάτια, τά λουλούδια, τούς σπόρους, καί τήν καρδιά τού φοίνικα. ’Άν είναι μικρός, σκάψτε στό έδαφος γιά νά βρείτε τήν καρδιά πού κρύβεται στήν ρίζα.
Όλοι οί ξηροί καρποί πού μπορείτε νά βρείτε δέν είναι μόνο σπουδαία πηγή τροφής άλλά καί θαυμάσιες προμήθειες γιά ταξίδι, άφοϋ αντέχουν γιά μήνες μέσα στά κελύφη τους. ’Άν βρείτε πολλούς, μπορείτε νά βγάλετε λάδι από αυτούς, κλείνοντάς τους μέσα σέ ένα ανθεκτικό ύφασμα καί λιώνοντάς τους, χρησιμοποιώντας πίεση γιά νά «βγάλετε» τό λάδι. Τό λάδι αύτό μπορείτε έπίσης νά τό χρησιμοποιήσετε ώς προστασία γιά τό δέρμα σας, γιά μαγείρεμα, κεριά, κλπ. Χρησιμοποιήστε τό ύφασμα πού λαδώσατε ώς φυτίλι γιά τό λυχνάρι σας.
Οί καρύδες είναι μία έξαιρετική πηγή τροφής καί νερού. Χρησιμοποιήστε ένα μυτερό ραβδί χωμένο στό έδαφος ώς σφήνα γιά νά καρφώσετε έπάνω του τήν καρύδα καί νά βγάλετε τόν φλοιό της χρησιμοποιώντας τό ραβδί ώς μοχλό. Μετά, μέ 2-3 χτυπήματα πάνω σέ μία πέτρα κατά μήκος τής περιφέρειας τής καρύδας, θά μπορέσετε νά τήν ανοίξετε στήν μέση.
Οί μπανάνες είναι μία άλλη σπουδαία πηγή τροφής. Συλλέγονται εύκολα καί είναι χορταστικές, άλλά καί ή ίδια ή μπανανιά άποτελεΐ μία καταπληκτική πηγή νερού.
Τό λεμονόχορτο είναι ένα άλλο φυτό πού βρίσκεται εύκολα σέ πολλά θερμά κλίματα. Είναι άπλό νά τό άναγνωρίσετε - άν δείτε μία συστάδα άπό χορτάρι μέ παχιά στελέχη, πιθανώς είναι λεμονόχορτο. Κόψτε ένα καί δοκιμάστε — άν είναι ξινό, είναι λεμονόχορτο.
Οί παπάγιες είναι καταπληκτικά φρούτα, έπειδή είναι τεράστιες καί μέ μία χορταίνεις.
Τά μπαμπού είναι έπίσης ένα πολύ καλό εύρημα, έπειδή έχουν τόσες χρήσεις. Τά μικρά βλαστάρια τρώγονται ώμά, άν καί μπορεϊ νά είναι πικρά. Βράστε τα άλλάζοντας μερικές φορές τό νερό καί θά τά κάνετε πολύ νοστιμότερα.
Τό ζαχαροκάλαμο δέν είναι καί τόσο συνηθισμένο, άλλά μπορεΐ νά βρεθεί σέ όλους τους τροπικούς, ώς άπομεινάρι άποτυχημένων φυτειών.
Τό τάρο (κολακάσι) βρίσκεται παντού στούς τροπικούς. Πρέπει νά τό βράσετε γιά νά έξουδετερώσετε τό οξαλικό οξύ πού περιέχει. Όταν αύτό γίνει, τά φύλλα καί οί ρίζες του προσφέρουν πεντανόστιμη πρασινάδα καί άμυλο.
Τά νούφαρα είναι άφθονα, άλλά μπορεΐ νά δυσκολευτείτε νά φτάσετε στίς ρίζες γιά νά τίς ξεριζώσετε. Όταν τό κάνετε, βράστε τις ή ψήστε τις.
