Η περιπέτεια των UAV Sperwer του Στρατού Ξηράς στις φωτιές της Αττικής

defence-point.gr Μια ακόμα υπόθεση που αποδεικνύει το ξεχαρβάλωμα του κρατικού μηχανισμού στις μεγάλες φωτιές της Αττικής που οδήγησαν στην...

defence-point.gr Μια ακόμα υπόθεση που αποδεικνύει το ξεχαρβάλωμα του κρατικού μηχανισμού στις μεγάλες φωτιές της Αττικής που οδήγησαν στην απώλεια της ζωής 94 μέχρι στιγμής συμπολιτών μας, είναι αυτή των μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV) τύπου Sperwer του Στρατού Ξηράς, τα οποία η Ελλάδα προμηθεύθηκε από την γαλλική εταιρία Sagem… σε δυο δόσεις.

Η φωτιά εξαπλωνόταν ταχύτατα και το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί ήταν τεράστιο. Όπως πληροφορηθήκαμε, η μονάδα των Sperwer έλαβε την εντολή να μετακινηθεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στην Αθήνα για να βοηθήσει στην από αέρος επιτήρηση της κατάστασης, προσφέροντας στοιχεία σε ζωντανό χρόνο στις προσπάθειες αντιμετώπισής της.
Ως συνήθως, όποτε χρειαστεί, οι κινήσεις ήταν ταχύτατες και μια μέρα μετά όλος ο μηχανισμός που απαιτούνταν για να αξιοποιηθεί επιχειρησιακά το συγκεκριμένο σύστημα βρισκόταν στην Αθήνα. Η εντολή που είχε δοθεί ήταν να εγκατασταθούν και να ειχειρήσουν από το Κοτρώνι, αν και οι έμπειροι αξιωματικοί που εμπλέκονται στην αξιοποίηση των UAV επέμειναν να το αποφύγουν…

Η εντολή ήταν όμως σαφής και στο πλαίσιο της απελπιστικής κατάστασης που είχε διαμορφωθεί δεν υπήρχε και μεγάλο περιθώριο για συζητήσεις, ούτε και οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα διέθεταν χρόνο για πολλές συζητήσεις. Γι’ αυτούς, η απόσταση αναπνοής της βάσης ελικοπτέρων στο Κοτρώνι και τα ελάχιστα λεπτά πτήσης που απαιτούνταν για να βρεθεί στο μέτωπο που είχε δημιουργηθεί στην ανατολική Αττική, ήταν το κριτήριο.
Έλα όμως που όσοι δεν συμφωνούσαν είχαν τον λόγο τους… Όσο κοντά στο μέτωπο ήταν η βάση, άλλο τόσο κοντά ήταν και το διεθνές αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα με τους διαδρόμους απογείωσης και προσέγγισης σε αυτό, υπονομεύοντας εν ολίγοις την αποτελεσματική αξιοποίηση του διατιθέμενου μέσου.

Επιπρόσθετα, υπήρχε άλλο ένα πρόβλημα, το οποίο οδηγούσε τους υπεύθυνους των UAV να θεωρούν ως ιδανικό σε όρους επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας σημείο από το οποίο να επιχειρούν τα Sperwer, την αεροπορική βάση της Τανάγρας, τη «φωλιά» των μαχητικών Mirage, την 114 Πτέρυγα Μάχης.
Το πρόβλημα αυτό αφορούσε στο άλλο επικίνδυνο μέτωπο που υπήρχε, αυτό στην πλευρά της Κινέττας το οποίο θα μπορούσε επίσης να καλυφθεί ταυτοχρόνως, εάν οι απογειώσεις γινόντουσαν από την Τανάγρα.

Τελικά, όπως συμβαίνει συνήθως, οι αξιωματικοί των Sperwer είχαν δίκιο. Όταν το κατάλαβαν, τους δόθηκε εντολή να μεταβούν και να επιχειρήσουν από την Τανάγρα. Είχε όμως χαθεί πολύτιμος χρόνος, ο οποίος σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης όπως αυτή που βιώσαμε όλοι, κυρίως όμως αυτοί που κλήθηκαν να την αντιμετωπίσουν, απλά ΔΕΝ αναπληρώνεται.

Η ελληνική ανοργανωσιά σε όλα τα επίπεδα είχε κάνει πάλι… το θαύμα της. Και όσοι έδιναν εντολές, δεν άσκησαν διοίκηση με αρετή. «Συνελήφθησαν» ξανά να μην ακούν, να θεωρούν πως τα ξέρουν όλα. Άσε που όταν καταπονείς υλικά και προσωπικό, έχεις αργότερα και απώλειες. Τουλάχιστον να φέρναμε αποτέλεσμα.