29 Σεπτεμβρίου 1941: Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής προβαίνουν σε ομαδικές σφαγές 15.000 κατοίκων της Δράμας, του Δοξάτου και της γύρω περιοχ...
29 Σεπτεμβρίου 1941: Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής προβαίνουν σε ομαδικές σφαγές 15.000 κατοίκων της Δράμας, του Δοξάτου και της γύρω περιοχής. Εξαιτίας των βουλγαρικών αυτών ωμοτήτων, περίπου 200.000 κάτοικοι της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης εγκαταλείπουν τις εστίες τους και καταφεύγουν πρόσφυγες σε μη βουλγαροκρατούμενες περιοχές της χώρας.
Η Βουλγαρία αναλάμβανε την “διαφύλαξη της ησυχίας και της τάξης” στις κατειλημμένες από τη Βέρμαχτ, Αν. Μακεδονία και Δυτ. Θράκη, αλλά και της Βορείου Μακεδονίας της γεωγραφικής περιοχής που βίσκεται ακόμη σήμερα υπό την κατοχή των γυφτοσκοπιανών...
Τα βουλγαρικά στρατεύματα άρχισαν την κατάληψη της Μακεδονίας που βρισκόταν ανατολικά από το Στρυμόνα και της Δυτικής Θράκης στις 17 Απριλίου.
Αντικατέστησαν έτσι τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία περιορίστηκαν στη φύλαξη μιας στενής λωρίδας στον Έβρο κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων και σε μια μικρή φρουρά στην Καβάλα.
Η κατάληψη ολοκληρώθηκε στις 20 Απριλίου και ο Μπογκντάν Φίλοφ, πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, πραγματοποίησε επίσκεψη στην περιοχή από τις 28 ως τις 30 του ίδιου μήνα.
Την σφαγή στην Δράμα και το Δοξάτο προκάλεσε δήθεν κομμουνιστική εξέγερση από τοπικά στελέχη του ΚΚΕ συνεπικουρούμενα από Βούλγαρους κομμουνιστές, αρχής γενομένης λίγες μέρες πριν την 29η Σεπτεμβρίου.
Ο Αθ. Χρυσοχόου θα υιοθετήσει την άποψη ότι η εξέγερση της Δράμας είναι μια προβοκάτσια των βουλγαρικών αρχών κατοχής στην οποία πρόθυμα συνέπραξαν οι κομμουνιστές, με απώτερο σκοπό να δικαιολογήσουν τη χρήση βίας σε βάρος του πληθυσμού.
Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Αντώνης Φωστηρίδης (Αντών Τσαούς), αρχηγός των “εθνικιστικών” ανταρτικών ομάδων, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Φως, το Φεβρουάριο του 1945.
Αυτή η άποψη για τα γεγονότα γίνεται μεταπολεμικά η κυρίαρχη ερμηνεία και, συνδυαζόμενη με την αμφιλεγόμενη στάση του ΚΚΕ στο Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ενισχύει το κατηγορητήριο κατά των κομμουνιστών για εθνική μειοδοσία.
Ακόμα και αριστεροί μιλούν για προβοκάτσια
Από την πλευρά της αριστεράς, υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η εξέγερση. Ήταν τέτοια η έκταση της καταστολής, της συντριβής των ένοπλων πυρήνων και κυρίως των ολέθριων συνεπειών για τον άμαχο πληθυσμό που οι συγγραφείς και απομνημονευματογράφοι της εθνικής αντίστασης υιοθετούν συνήθως και αυτοί την λογική της προβοκάτσιας και του ξένου δακτύλου...
