Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τους ήρωες εκείνης της τραγικής νύχτας Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το «Εξπρές Σάμινα» αναχωρ...
Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τους ήρωες εκείνης της τραγικής νύχτας
Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το «Εξπρές Σάμινα» αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 το πλήρωμα.
Περί ώρα 22.12 ενώ το πλοίο πλησιάζει να προσεγγίσει το λιμάνι της Παροικιάς της Πάρου, με ανέμους 8 μποφόρ, 2 μίλια ανοικτά της Πάρου, προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων, στις νησίδες «Πόρτες Πάρου» με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας, το νερό να κατακλύσει το μηχανοστάσιο του πλοίου, παίρνοντας γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά 25 λεπτά να βυθιστεί.
Μεγάλος πανικός προκλήθηκε στους επιβαίνοντες λόγω της συσκότισης στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια (emergency generator) αλλά και από την απουσία ειδοποίησης της σειρήνας έκτακτης ανάγκης αλλά και της σχετικής ενημέρωσης από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, με αποτέλεσμα πολλοί επιβάτες, τρομοκρατημένοι, να πηδήξουν στη θάλασσα.
Ανάμεσά τους ο στρατιώτης Πεζικού Βασίλης Ραχούτης, από τη Λαμία. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο άτυχος Βασίλης έσωσε αρκετό κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά.
Λίγο πριν βυθιστεί το πλοίο, ο πατέρας του τηλεφωνικά τον παρακαλούσε να το εγκαταλείψει και να σωθεί. Εκείνος όμως δεν το έκανε! Δεν μπορούσε να εγκαταλείψει αβοήθητους τους συνανθρώπους του.
Ο Βασίλης μαζί με άλλους 19 συναδέλφους του, έδωσε τον υπερπάντων αγώνα για να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές. Έχασε την ζωή του, παλεύοντας με τα μανιασμένα κύματα, προσπαθώντας να σώσει ένα μωρό, αφού πρώτα είχε σώσει την μητέρα!
Ο νεαρός Βασίλης και άλλα 80 άτομα έχασαν τη ζωή τους τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου 2000.
