Βασιλικός ο αρωματικός: Οι αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν καταραμένο, ενώ οι Χριστιανοί φυτό του Σταυρού και μεγάλη ευλογία. Το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος από τις Ινδίες...

Ένα γνωμικό αναφέρει πως «όπου φυτρώνει βασιλικός δεν φυτρώνει το κακό». Το συγκεκριμένο βότανο έχει συνδεθεί με τη χριστιανική παράδοση κα...

Ένα γνωμικό αναφέρει πως «όπου φυτρώνει βασιλικός δεν φυτρώνει το κακό». Το συγκεκριμένο βότανο έχει συνδεθεί με τη χριστιανική παράδοση καθώς η παράδοση αναφέρει ότι φύτρωσε στο σημείο που ήταν θαμμένος ο σταυρός, όπου είχε σταυρωθεί ο Χριστός.




Γι’ αυτό μοιράζουν βασιλικό στις εκκλησίες στη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου. Έχει την επιστημονική ονομασία Ώκιμον το βασιλικόν – Ocimum basilicum και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών, ονομάζεται ακόμα και Βότανο του Αγίου Ιωσήφ. Διαθέτει στα φύλα του αιθέρια έλαια και ευγενόλη στην οποία οφείλει τη υπέροχη μυρωδιά του, ενώ περιέχει διάφορες χημικές ουσίες οι οποίες δίνουν τη χαρακτηριστική μυρωδιά του κάθε είδους.

Έχει θεραπευτικές και χαλαρωτικές ιδιότητες. Ο «βασιλιάς» των βοτάνων Η λέξη βασιλικός προέρχεται από το «βασιλέα». Ο Μέγας Αλέξανδρος έφερε τον βασιλικό στην Ελλάδα από την εκστρατεία του στις Ινδίες, όπου θεωρείται ο τόπος καταγωγής του και είναι το ιερό φυτό των Ινδουιστών. Ο μύθος θέλει την όμορφη Τούλσι – στα ινδικά ο βασιλικός – να μεταμορφώνεται σε φυτό για να γλυτώσει από τον έρωτα του θεού Βισνού. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 60 ποικιλίες. Ανάλογα το είδος υπάρχει και η ανάλογη ονομασία όπως αθάνατος, πλατύφυλλος, σγουρός. Διατηρείται ακόμα και σε σκέτο νερό βγάζοντας ρίζες ενώ δημιουργείται σαν νεογενές φυτό μέσα από τη φύτευση σπόρου.

Λέγεται επίσης πως όταν η Αγία Ελένη έφτασε στην Παλαιστίνη για να βρει τον σταυρό του Χριστού είδε έναν θάμνο από τον οποίο ανάβλυζε μια έντονη μυρωδιά. Το εξέλαβε ως θεϊκό σημάδι και ξεκίνησε να σκάβει στη ρίζα του, όπου τελικά βρήκε το ιερό σύμβολο του χριστιανισμού. Από εκεί πιθανόν πηγάζει και το χριστιανικό έθιμο να πηγαίνουμε βασιλικούς στην εκκλησία στις 14 Σεπτέμβρη, την ημέρα του Σταυρού. Αντιθέτως, οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την έντονη μυρωδιά του κατάρα. Δεν το είχαν σε υπόληψη γιατί θεωρούσαν ότι ήταν το αγαπημένο φυτό των σκορπιών που φώλιαζαν κάτω από τα φύλλα του. Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο. Οι Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα φυτά στις ταριχεύσεις και οι Γαλάτες σε τελετές εξαγνισμού μαζί με νερό πηγής. Στην Ελλάδα ο βασιλικός θεωρείται το φυτό του καλοκαιριού και είναι συνδεδεμένος με την καλή τύχη....