Δεν είναι όλες οι μάχες αιματηρές. Υπάρχουν και μάχες αναίμακτες που όταν δίνονται μπορούν να χαρίσουν ακόμα και έδαφος σε μια χώρα. Αυτό μ...
Δεν είναι όλες οι μάχες αιματηρές. Υπάρχουν και μάχες αναίμακτες που όταν δίνονται μπορούν να χαρίσουν ακόμα και έδαφος σε μια χώρα. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία του Ταγματάρχη Εμμανουήλ Μινωτάκη, ο οποίος έδωσε μια μεγάλη μάχη, πλην όμως αναίμακτη και κατάφερε να κερδίσει ελληνικό έδαφος.
Στις 24 Ιουλίου 1923 υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης. Η Ελλάδα και η Τουρκία έπρεπε να χαράξουν τα σύνορά τους. Για τον λόγο αυτό συστήθηκε επιτροπή διαχάραξης των Ελληνο-Τουρκικών συνόρων. Σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης, οι κυβερνήσεις της ελληνικής και της τουρκικής Δημοκρατίας διόρισαν μετά απο υπόδειξη της Ολλανδίας τον συνταγματάρχη – διοικητής ταξιαρχίας F. J. Backer ως πρόεδρο της επιτροπής.
Για την Τουρκία ο συνταγματάρχης Hairulah Bey του Γενικού Επιτελείου. Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η επιτροπή ήταν η περιοχή του ΔΕΛΤΑ καθώς σε ένα διχαλωτό σημείο το ποτάμι χωρίζεται σε δυο βραχίονες, τον δυτικό και τον ανατολικό, όπου είναι τα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας σήμερα.
Η έκταση μεταξύ των δύο βραχιόνων ήταν νησί με έκταση 100.000 στρεμμάτων που έφερε την τουρκική ονομασία Γκιαούρ Αντάς, (νησί των απίστων). Σήμερα η νησίδα ονομάζεται ΔΕΛΤΑ του Έβρου. Διαβάστε στο Armyvoice.gr την σχεδόν άγνωστη ιστορία που χάρισε στην Ελλάδα τα σημερινά σύνορά της, αυτή του Ταγματάρχη Μινωτάκη
https://www.armyvoice.gr/2018/09/o-tagmatarchis-minotakis-ke-i-anemakti-machi-gia-ta-ellinika-sinora/