Για πρώτη φορά και μάλιστα δημόσια, η Τουρκία δια στόματος του Υπουργού Εσωτερικών, Süleyman Soylu, παραδέχτηκε ότι υλοποιεί τον "...
Για πρώτη φορά και μάλιστα δημόσια, η Τουρκία δια στόματος του Υπουργού Εσωτερικών, Süleyman Soylu, παραδέχτηκε ότι υλοποιεί τον "Εθνικό Όρκο" ή αλλιώς την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η υλοποίηση αυτή ξεκινά από τις τουρκικές επιχειρήσεις στην Β.Συρία οι οποίες αναμένεται να επεκταθούν σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Πρόκειται για ένα τουρκμενικό κράτος που θα εκμηδένιζε το αντίστοιχο κουρδικό εγχείρημα με έξοδο προς την Μεσόγειο και θα ενώνει τμήματα της Β.Συρίας και του Ιράκ (φωτό παρκάτω).
Άλλωστε ο "Όρκος του Έθνους" στοχοποιεί ξεκάθαρα Κύπρο και Δωδεκάννησα
"Το 62% όσω ήρθαν σε εμάς από την Συρία είναι μέσα στα σύνορα του Εθνικού Ορκου ( Mîsâk-ı Millî)" είπε ο Σ.Σοιλού.
Σε ομιλία του ο Ρ.Τ.Ερντογάν αναφέρθηκε και αυτός στο «εθνικό συμβόλαιο» (Misak-i Milli) που κάθε Τούρκος έχει στην καρδιά και το μυαλό του.
Το «εθνικό συμβόλαιο» του 1920 έθετε τα επιθυμητά όρια του τουρκικού κράτους μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Όπως ανέφερε: «Το μέλλον περιοχών που κατοικούνται από αραβική πλειοψηφία την στιγμή της υπογραφής της ανακωχής του Μούδρου θα καθοριστεί από δημοψήφισμα».
Από την άλλη καθόριζε πως περιοχές κατοικούντο από τουρκική πλειοψηφία και δεν τελούν υπό κατοχή θα ανήκουν στην Τουρκία.
Το μέλλον των περιοχών του Καρς (Αρμενία) και Μπατούμ (Γεωργία) θα καθοριζόταν επίσης με δημοψήφισμα, όπως και το καθεστώς της ελληνικής δυτικής Θράκης. Όσον αφορά τη Μοσούλη ξεκαθάριζε πως έπρεπε να παραμείνει τουρκική. Ωστόσο, η Μοσούλη πέρασε στον έλεγχο των Βρετανών και αποτέλεσε τμήμα του κράτους του Ιράκ μέχρι την στιγμή της κατάληψής της από το ΙΚ.
Ο Ερντογάν σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου δήλωσε:
«Η Τουρκία δεν μπορεί να μείνει αδρανής. Το status quo με κάποιον τρόπο θα αλλάξει. Είτε θα κινηθούμε, είτε θα συρρικνωθούμε και είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω». Σε δημόσια ομιλία του δε είπε:
«Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία. πέραν των 79 εκ. κατοίκων της είναι υπεύθυνη επίσης για εκατοντάδες εκατομμύρια αδερφών της με τους οποίους συνδέεται με ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. Συγκεκριμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα που έθεσε το εθνικό συμβόλαιο περιλαμβάνουν την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μοσούλη, το Ερμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Καζαρντλί (Βουλγαρία), τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου».
Στις 28 Ιανουαρίου 1920 το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο, της ηττημένης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ψήφισε έξι αποφάσεις που όρισαν τις κόκκινες γραμμές των συνόρων του νέου τουρκικού έθνους-κράτους.
Το ψήφισμα αυτό, που ονομάστηκε «Όρκος του Έθνους», δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1920 και όριζε ως τουρκικά εδάφη ολόκληρη τη Θράκη, δηλαδή, εκτός από την ανατολική, τη δυτική που σήμερα ανήκει στην Ελλάδα και τη βόρεια που ανήκει στη Βουλγαρία, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, την περιοχή της Αντιόχειας (σημερινό Χατάι της Τουρκίας), τα βόρεια εδάφη των σημερινών συριακών επαρχιών Χαλεπιού, Ράκκα και Χασάκα, δηλαδή το συριακό Κουρδιστάν, ολόκληρο το βόρειο Ιράκ, δηλαδή το ιρακινό Κουρδιστάν, τις επαρχίες της Μοσούλης και του Κιρκούκ, μέρος από την ιρανική επαρχία του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν, τον σημερινό αζέρικο θύλακα του Νακχιβάν στα νότια της Αρμενίας και την Αζαρία (Κολχίδα) της σημερινής Γεωργίας.
Ο «Όρκος του Έθνους» προκάλεσε τότε την άμεση αντίδραση των δυτικών συμμάχων, οι οποίοι στις 16 Μαρτίου 1920 κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη.
Αφοσιωμένοι στον «Όρκο του Έθνους», Οθωμανοί βουλευτές διέφυγαν στην Άγκυρα και εκεί ίδρυσαν τη «Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση», υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ, κηρύσσοντας τον λεγόμενο «Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» που έληξε με την Μικρασιατική Καταστροφή.
Το 1923, η τουρκική διπλωματία στη Λωζάνη διαπραγματεύτηκε έχοντας στον νου της τον χάρτη του «Όρκου του Έθνους». Τελικά συμβιβάστηκαν με λιγότερα και υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάνης.
