«Κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, κανονικότατα», είπε ο δήμαρχος Μαραθώνα επιδεικνύοντας πρωτοφανή αναισθησία μετά την τραγωδία που συγκλόνισε όλ...
«Κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, κανονικότατα», είπε ο δήμαρχος Μαραθώνα επιδεικνύοντας πρωτοφανή αναισθησία μετά την τραγωδία που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα
Δεν τους επηρέασε όμως όλους κατά τον ίδιο, ανάλογο τρόπο η ιστορία της μικρής Εβίτας, που βούτηξε στο κενό κυνηγημένη από τις φλόγες, ή της συζύγου και του μωρού του πυροσβέστη, που εκείνος έτρεξε στο καθήκον χάνοντάς τους για πάντα, ή των ανθρώπων που πέθαναν αγκαλιασμένοι στο μοιραίο οικόπεδο, ή εκείνων που δεν άντεξαν να κολυμπούν μισοκαμμένοι και πνίγηκαν στη θάλασσα...
«Κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, κανονικότατα», δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης, υπεύθυνος και για το Μάτι. «Εγώ έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, προσωπικά. Αυτό θα φανεί πολύ γρήγορα, θα βγει το πόρισμα της Δικαιοσύνης. Κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, κανονικότατα. Αυτό που μπορούσαμε να έχουμε κάνει, το έχουμε κάνει», δήλωσε ο Ηλίας Ψινάκης.
Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει πως αυτές οι λέξεις βγήκαν από το στόμα όχι ενός τυχαίου πολίτη, αλλά ενός δημάρχου, ενός ανθρώπου που εκλέχθηκε από τους συμπολίτες του που του εμπιστεύτηκαν τις ζωές τους και το μέλλον τους, κι από αυτό δεν έμειναν παρά αποκαΐδια. Όπως άλλωστε επισημαίνουν πολλοί, η χρήση της γλώσσας που επέλεξε, αναφερόμενος στους κατοίκους της περιοχής ως «οι καμμένοι»
Ακόμα κι αν η ευθύνη δεν ήταν δική του, ή δεν ήταν όλη δική του, ακόμα κι αν όντως έκανε ό,τι μπορούσε, πώς είναι τόσο βέβαιος πως δεν μπορούσε καλύτερα; Κι αν «αυτό που μπορούσε» είχε ως αποτέλεσμα 100 νεκρούς, πώς «έχει την συνείδησή του ήσυχη» ότι όλα είναι εντάξει;
