Δικηγόρος συλληφθέντων ΕΛΛΗΝΩΝ στα Γιαννιτσά σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ: «Η Παπακώστα απηχεί τις πιο σύγχρονες ολοκληρωτικές αντιλήψεις»

Από τον έλεγχο της πράξης, μετακινούμαστε στον έλεγχο της σκέψης, δήλωσε ο δικηγόρος Μαρίνος Σκανδάμης για τους 16 πολίτες που συνελήφθ...

Από τον έλεγχο της πράξης, μετακινούμαστε στον έλεγχο της σκέψης, δήλωσε ο δικηγόρος Μαρίνος Σκανδάμης για τους 16 πολίτες που συνελήφθησαν στα Γιαννιτσά

Μετακινούμαστε από τον έλεγχο της πράξης στον έλεγχο της σκέψης των ανθρώπων, δήλωσε ο δικηγόρος και πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρίνος Σκανδάμης, με αφορμή την «πρόληψη» που βάφτισε η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κατερίνα Παπακώστα τις προσαγωγές 16 πολιτών που έγιναν πριν από την κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στα Γιαννιτσά.

Την περασμένη Κυριακή στα Γιαννιτσά έγιναν από την ΕΛ.ΑΣ. προληπτικές προσαγωγές 16 ατόμων, προκειμένου να μην εκφράσουν την αντίθετη άποψή τους με τις κυβερνητικές πολιτικές και ειδικά της Συμφωνίας των Πρεσπών στον υπουργό Ναυτιλίας Φώτη Κουβέλη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Θεοδώρα Τζάκρη και Ιωάννη Σηφάκη που θα ήταν παρόντες σε εκδήλωση για τη μνήμη του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς Ουρανίας Νιζαμίδου.

Η Κατερίνα Παπακώστα επισήμανε ακόμα ότι εστιάζουμε στην πρόληψη και όχι στην καταστολή και εξήγησε ότι «αν προλάβεις να πιάσεις κάποιον» πριν τελέσει το αδίκημα, τότε δεν χρειάζεται καταστολή γιατί «έχεις λύσει το πρόβλημα πριν δημιουργηθεί»!

Όμως, ο Μαρίνος Σκανδάμης σχολιάζοντας τα λεγόμενα της υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, τόνισε ότι όταν «ένα καθεστώς που λειτουργεί αστυνομεύοντας τις σκέψεις των ανθρώπων και την εικαζόμενη (από τις αρχές) επικινδυνότητά τους, τότε δεν εκφράζει το κράτος δικαίου, αλλά τις ανασφάλειες μιας εξουσίας που θέλει ο λαός να μην διαδηλώνει, να μην ενοχλεί τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και πριν από αυτό, να μην σκέπτεται».

Η δήλωση της υφυπουργού λοιπόν, συνεχίζει ο κ. Σκανδάμης, και «κυρίως η αντίληψη που υπάρχει πίσω από αυτήν, όσο μάλιστα δεν καταδικάζεται από την ηγεσία του υπουργείου, καταργεί ουσιαστικά βασικές αρχές σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γκρεμίζει το δημοκρατικό προσωπείο που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει».

Ακόμη, υπογραμμίζει ο κ. Σκανδάμης ότι η επίμαχη αναφορά της Κατερίνας Παπακώστα, «απηχεί τις πιο σύγχρονες νεοφιλελεύθερες κατασταλτικές, αν όχι ολοκληρωτικές, αντιλήψεις για τη ρύθμιση της συμπεριφοράς των πολιτών».

Δεν παραλείπει ο πρώην γενικό γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, να τονίσει ότι «η νέα ποινική νεοφιλελεύθερη μόδα θέλει το κράτος να μην τιμωρεί με βάση το άδικο, δηλαδή για κάτι παράνομο που κάποιος έκανε, αλλά με βάση την προετοιμασία για να κάνει κάτι».

Η πλήρης δήλωση του Μάριου Σκανδάμη έχει ως εξής:

«Η φράση της υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη ότι «άμα προλάβεις και τον πιάσεις τον άλλο πριν τελέσει ή πριν πραγματοποιηθεί κάτι δε χρειάζεται καταστολή, διότι έχεις λύσει το πρόβλημα πριν αυτό γεννηθεί» απηχεί τις πιο σύγχρονες νεοφιλελεύθερες κατασταλτικές, αν όχι ολοκληρωτικές, αντιλήψεις για τη ρύθμιση της συμπεριφοράς των πολιτών.

Όταν μάλιστα αυτή η άποψη εκφράζεται στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης που αγωνιωδώς ψάχνει τώρα τελευταία να αναγνωριστεί ως κεντροαριστερή, δηλαδή δημοκρατική, αναδεικνύει το μέγεθος της τραγικής της -και συνάμα αυταρχικής της- αντίφασης.

Διότι η νέα ποινική νεοφιλελεύθερη μόδα θέλει το κράτος να μην τιμωρεί με βάση το άδικο, δηλαδή για κάτι παράνομο που κάποιος έκανε, αλλά με βάση την προετοιμασία για να κάνει κάτι (αντί άλλων βλ. Ποινική Δικαιοσύνη, 2016, σελ. 464 επ.).

Έτσι μετακινούμαστε από τον έλεγχο της πράξης στον έλεγχο της σκέψης των ανθρώπων. Ποτέ όμως στη δύση μεταπολεμικά η σκέψη των ανθρώπων όσο και να συμπεριελάμβανε αισθήματα οργής ή αμφισβήτησης μιας κυβέρνησης, δεν είχε αστυνομικές ή δικαστικές συνέπειες. Εκτός βέβαια από τις περιόδους πραξικοπηματικών κυβερνήσεων ή στρέφοντας το κεφάλι μας πιο ανατολικά, στις περιπτώσεις του σοβιετικού σταλινικού μοντέλου και άλλων συναφών καθεστώτων του τρίτου κόσμου.

Όταν λοιπόν ένα καθεστώς λειτουργεί αστυνομεύοντας τις σκέψεις των ανθρώπων και την εικαζόμενη (από τις αρχές και πάλι) επικινδυνότητά τους, τότε δεν εκφράζει το κράτος δικαίου, αλλά τις ανασφάλειες μιας εξουσίας που θέλει ο λαός να μην διαδηλώνει, να μην ενοχλεί τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και πριν από αυτό, να μην σκέπτεται.

Η δήλωση της υφυπουργού λοιπόν και κυρίως η αντίληψη που υπάρχει πίσω από αυτήν, όσο μάλιστα δεν καταδικάζεται από την ηγεσία του υπουργείου, καταργεί ουσιαστικά βασικές αρχές σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γκρεμίζει το δημοκρατικό προσωπείο που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει.

Υπενθυμίζοντας ότι στο πολιτικό DNA της κυβέρνησης δεν εγγράφεται σθεναρά η αταλάντευτη δημοκρατική λειτουργία, παρά μόνο η σκοπιμότητα των καιρών και ο φόβος μπροστά στην κρίση των πολιτών».