«Παίρνω αγάπη από τη νέα μου οικογένεια και τον κόσμο στην Κόνιτσα. Μου αρέσει παρά πολύ». Αυτά είναι τα λόγια της 28χρονης Ναριμάν. Ε...
«Παίρνω αγάπη από τη νέα μου οικογένεια και τον κόσμο στην Κόνιτσα. Μου αρέσει παρά πολύ». Αυτά είναι τα λόγια της 28χρονης Ναριμάν.
Είναι πρόσφυγας από τη Δαμασκό. Στις 11 Μαρτίου του 2016, με ένα λεωφορείο από τον Πειραιά έφτασε αργά το απόγευμα μαζί με 150 πρόσφυγες από τη Συρία, στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Προστασίας Παιδιού στην Κόνιτσα, για να φιλοξενηθούν προσωρινά.
Η Ναριμάν, στα τέλη του 2015, μαζί με την οικογένεια της πήρε τον πονεμένο και δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς, όταν τα προάστια της Δαμασκού έγιναν θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων. Ο φόβος και η ανασφάλεια, τους οδήγησαν σε μία πορεία μαρτυρική μέσα στα βουνά, στην εμπόλεμη Συρία, την Τουρκία, το Αιγαίο, τη Λέρο.
Η ελπίδα τους έδινε δύναμη να συνεχίσουν. Έπρεπε να φτάσουν στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, για να ανοίξει ο δρόμος επανένωσης για την οικογένεια, με δύο αδέλφια της που ζούσαν στην Ολλανδία, πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην πατρίδα της.
Κατά τη συνομιλία της με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα μάτια της γεμίζουν με δάκρυα χαράς. Δεν πίστεψε, δεν φαντάστηκε ποτέ, όλα όσα της συνέβησαν. «Δεν περίμενα όλα αυτά. Το πλάνο ήταν να φύγω, να πάω Ολλανδία. Δεν περίμενα να συναντήσω την αγάπη στα μάτια τού Δημήτρη. Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα, ένιωσα κάτι ωραίο… Οι γονείς μου έφυγαν στην Ολλανδία, αλλά εγώ έμεινα κοντά του».
Τον πρώτο καιρό της προσφυγιάς η 28χρονη, νοσταλγούσε την πατρίδα της. Τα μάτια της ήταν κολλημένα στις φωτογραφίες που έφερε μαζί της από τη Δαμασκό. Σήμερα, η νοσταλγία ξεθώριασε, γιατί ο άνδρας της και το μόλις 1,5 έτους αγοράκι της γέμισαν τη ζωή της. Η Ναριμάν μας αποκαλύπτει, πως στη νέα της ζωή νιώθει ελεύθερη.
«Άλλαξε η ζωή μου. Είχα μαντίλα, την έβγαλα, ένιωσα ελεύθερη. Έκανα αυτό που ήθελα και όχι εκείνο που μου επέβαλαν οι άλλοι. Έπρεπε να την φορώ. Ποτέ δεν την ήθελα. Είμαι ευτυχισμένη. Έχω τον άνδρα μου, το παιδάκι μου, τη δουλειά μου τώρα ευτυχώς», εξομολογείται.
Η Νάρω, όπως πλέον την φωνάζουν όλοι στην Κόνιτσα, μέσα σε τρία χρόνια, είχε τη θέληση να μάθει, να μιλάει ελληνικά και μάλιστα πριν λίγες ημέρες, ξεκίνησε να εργάζεται ως διερμηνέας σε ΜΚΟ. Οι γονείς του Δημήτρη έχουν μία ζεστή αγκαλιά για την Ναριμάν.
«Εκείνος παρακολουθεί τη συνομιλία μας, ενώ με ένα μεγάλο χαμόγελο παρεμβαίνει, λέγοντας: «Η Ναριμάν θέλει να σπουδάσει. Σε λίγες ημέρες θα πάρει την πιστοποίηση ελληνικής γλώσσας για να ακολουθήσει μία σχολή στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο», περιγράφει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
