Το Μάιο του 1941, σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων παραβαίνοντας τον κανονισμό της σχολής και τις εντολές να παραμείνουν στην Αθήνα, αποβιβά...
Το Μάιο του 1941, σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων παραβαίνοντας τον κανονισμό της σχολής και τις εντολές να παραμείνουν στην Αθήνα, αποβιβάστηκαν στην περιοχή του Κολυμπαρίου για να συμμετάσχουν στη Μάχη της Κρήτης, πληρώνοντας και αυτοί βαρύ φόρο αίματος.
Η μνήμη των Ευελπίδων που έπεσαν, αλλά και όλων εκείνων των συναδέλφων τους που – χωρίς να είναι υποχρεωμένοι – δεν δίστασαν να ριχτούν στη μάχη κατά των εισβολέων τιμήθηκε και φέτος στο μνημείο των Ευελπίδων στο Κολυμπάρι Χανίων.
«’Ηταν μια ηρωική πράξη αντίστασης εκ μέρους των Ευελπιδων οι οποίοι χωρίς να προβλέπεται και μάλιστα ενώ απαγορευόταν από τον κανονισμό της Σχολής τους, παλικαρίσια ήρθαν εδώ για να δώσουν τη μάχη και να υπερασπιστούν την πατρίδα τους» δήλωσε ο Δήμαρχος Κολυμπαρίου Πολυχρόνης Πολυχρονίδης.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν και 40 Ευέλπιδες οι οποίοι πραγματοποιούν εκπαιδευτικό ταξίδι στα Χανιά, καθώς όπως είπε ο τριτοετής Εύελπις Λουκάς Παναγιωτόπουλος «ήρθαμε αντιπροσωπεία από το 1ο, 2ο και 3ο έτος για να τιμήσουμε τους Ευέλπιδες που έπεσαν εδώ, αλλά και τον Κρητικό λαό».
Ερωτώμενος για το πως αισθάνεται που οι συνάδελφοί του, τότε, αγνόησαν τις διαταγές και πήγαν στον πόλεμο, απάντησε: «Και μείς θα φανούμε αντάξιοί τους».
Όμως συγκλονιστική ήταν η αναφορά στη Μάχη της Κρήτης ενός από τους Ευέλπιδες που είχαν πολεμήσει στο Κολυμπάρι, του αντιστράτηγου ε.α. Κων/νου Κόρκα ο οποίος μεταξύ άλλων επεσήμανε πως «η Μάχη της Κρήτης έγινε σταθμός του Β’ Π.Π. γιατί σε αυτήν έγινε η πρώτη και μοναδική αεροαποβατική επιχείρηση. Είναι όμως και μοναδική διότι εδώ, στην Κρήτη, τότε υπήρχαν ελάχιστες συμμαχικές και Ελληνικές δυνάμεις, όμως υπήρχαν πολλές τοπικές δυνάμεις. Υπήρχε ο Κρητικός λαός, οι γέροι, οι νέοι, τα παιδιά, όλοι έλαβαν μέρος στη μάχη αυτοί…Βεβαίως εδώ βρεθήκανε και 300 Ευέλπιδες οι οποίοι ήρθαν χωρίς διαταγή, αντιθέτως οι διαταγές ήταν να μην έρθουν. Αλλά μόνοι μας αποφασίσαμε να έρθουμε και ήρθαμε…».
Το χρονικό
Οι Ευέλπιδες που εισήχθησαν στην πρώτη τάξη της σχολής τρεις περίπου μήνες πριν την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, πήραν μερικές μέρες μετά φύλλα αορίστου αδείας, ενώ οι Ευέλπιδες της Β` και Γ` τάξης ονομάστηκαν ανθυπολοχαγοί και αναχώρησαν για το Μέτωπο. Στις 24 Νοέμβρη οι πρωτοετείς ανακλήθηκαν στη Σχολή για να εκπαιδευτούν εντατικά, ώστε μετά έξι μήνες να είναι ικανοί διμοιρίτες. Όταν στις 6 Απρίλη οι Γερμανοί κήρυξαν τον πόλεμο στην Ελλάδα οι εκπαιδευόμενοι Ευέλπιδες δήλωσαν την επιθυμία τους να πολεμήσουν, αλλά οι ραγδαίες εξελίξεις των γεγονότων δεν τους επέτρεψαν να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους. Όταν ο βασιλιάς αναχώρησε για την Κρήτη, οι 300 Ευέλπιδες ζήτησαν να μεταφερθούν στο νησί. Η Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών εξέδωσε διαταγή προς τη Σχολή με την οποία της ανέθετε αστυνομικά καθήκοντα στην Αθήνα. Οι Ευέλπιδες αντέδρασαν και αποφάσισαν να φύγουν αμέσως για την Κρήτη. Πράγματι στις 24 Απριλίου 1941 οι 300 αυτοί Ευέλπιδες μαζί με τους αξιωματικούς της Σχολής αναχώρησαν από την Αθήνα και έφτασαν μέσω Νεμέας, Τριπόλεως και Σπάρτης στο Γύθειο, από όπου με δύο μικρά πλοία και ενώ επικρατούσε σφοδρή θαλασσοταραχή αναχώρησαν για τα Κύθηρα και από εκεί για την Κρήτη. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 29ης Απρίλη 1941 αποβιβάστηκαν στη Μονή Γωνιάς κοντά στο Κολυμπάρι. Στρατοπέδευσαν στον ελαιώνα της Μονής ώστε να είναι κοντά στο αεροδρόμιο του Μάλεμε που θα ήταν ο κύριος στόχος της επικείμενης γερμανικής επίθεσης.
ΝΑΠ.Σ.
veteranos.gr
