Ποικίλες αντιδράσεις προκαλεί η πρόθεση της κυβέρνησης να προβεί σε αλλαγή του καθεστώτος που διέπει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα κ...
Ποικίλες αντιδράσεις προκαλεί η πρόθεση της κυβέρνησης να προβεί σε αλλαγή του καθεστώτος που διέπει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και να χρειάζεται πλήρης αιτιολόγησή τους, προκειμένου να κριθούν νόμιμες. Στην αντίθετη περίπτωση οι εργαζόμενοι που έχουν απολυθεί επαναπροσλαμβάνονται και λαμβάνουν όλους εκείνους τους μισθούς, σαν ποτέ να μην είχαν απομακρυνθεί από την επιχείρηση.
Οι επιχειρηματίες θεωρούν ότι εφόσον κάτι τέτοιο νομοθετηθεί, τότε θα είναι μία μεγάλη ανατροπή εις βάρος της επιχειρηματικότητας, θα αποθαρρύνει επενδύσεις και παράλληλα θα αποτελέσει τροχοπέδη στην πολυπόθητη ανάπτυξη.
Από την άλλη το υπουργείο και η Έφη Αχτσιόγλου θεωρούν ότι έτσι θα προστατευθεί η επιχειρηματικότητα και πάψει η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Υπάρχει και η 3η άποψη που θεωρεί ότι με την εφαρμογή της εν λόγω πρότασης – νομοσχέδιο, αυτοί που θα χάσουν θα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αφού από την μία μπορεί να αλλάξουν οι σχέσεις εργασίας και οι συμβάσεις αορίστου χρόνου να υποκατασταθούν από αυτές ορισμένου χρόνου. Επίσης σημειώνουν ότι μπορεί να υπάρξει καθημερινό φακέλωμα των εργαζομένων, προκειμένου ο εργοδότης να μπορεί να αποδείξει εμπράκτως στο δικαστήριο τους λόγους απόλυσης.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει με το επίμαχο νομοσχέδιο που θέλει να φέρει στην Βουλή η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου. Όπως η ίδια σημείωσε «το νομοσχέδιο που φέρνουμε στη Βουλή περιλαμβάνει μία ρύθμιση-τομή για τα εργασιακά στη χώρα. Προβλέπει ότι οι απολύσεις στο εξής θα πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Επομένως, μετά την ψήφιση του νόμου, κανείς δεν θα μπορεί να απολύεται, αν δεν συντρέχει βάσιμος λόγος, που θα πρέπει να αποδεικνύεται συγκεκριμένα».
Παράλληλα τόνισε ότι, «αν ένας εργαζόμενος προσφύγει στα δικαστήρια, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει βάσιμος λόγος απόλυσης, θα πρέπει ο εργοδότης να αποδείξει ότι είχε σοβαρό λόγο, για να τον απολύσει. Εάν δεν μπορεί να το αποδείξει ο εργοδότης, τότε ο εργαζόμενος δικαιούται επαναπρόσληψη, μισθούς για όλο αυτό το διάστημα και αποζημίωση. Είναι μία πολύ μεγάλη τομή που θα γίνει αντιληπτή στην καθημερινότητα των εργαζομένων. Με τη ρύθμιση αυτή, το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην εργατική προστασία γίνεται πράξη στη χώρα μας».
Αντιπερισπασμός;
Οι πολέμιοι αυτής της πολιτικής αναφέρουν ότι η κυβέρνηση βλέποντας να χάνει την εκλογική μάχη, αφού υπολείπεται σημαντικά της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις, από την μία χαϊδεύει τα αυτιά των εργατοπατέρων και από την άλλη θέλει να περάσει το μήνυμα προς τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, ότι και αυτοί θα γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι.
Πως στοιχειοθετούν όμως όσοι είναι αντίθετοι το σκεπτικό τους;
Μέχρι σήμερα ο νομοθέτης δέχεται την αναιτιολόγητη απόλυση. Πλέον εφόσον ψηφιστεί ο νέος νόμος, ο υπό απόλυση εργαζόμενος θα δέχεται μία πραγματική διαπόμπευση που θα τον ακολουθεί σε όλο του τον εργασιακό βίο.
Η πιθανή αιτιολόγηση της απόλυσης, είτε για κακή συμπεριφορά, είτε για ανεπάρκεια, θα πρέπει να έλθει μετά από απόδειξη σε κάποιο δικαστήριο ή άλλο όργανο από κάποιο συνάδελφό του, πράγμα που σημαίνει ότι και η επιχείρηση θα έλθει σε δύσκολη θέση, ζητώντας από κάποιο εργαζόμενο να καταθέσει εναντίον συναδέλφου, αλλά και θα δημιουργηθεί αντιπαλότητα μεταξύ εργαζομένων.
Η επιχείρηση προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά της, θα αναγκαστεί να καταγράφει καθημερινά συμπεριφορές και αποδοτικότητα των εργαζομένων, κάτι που πρακτικά σημαίνει φακέλωμα, κάτι που σήμερα δεν ισχύει.
Ο εργαζόμενος εφόσον απολυθεί, θα έχει στο βιογραφικό του και θα τον ακολουθεί σε όλο τον εργασιακό του βίο, τους λόγους της απόλυσης και μάλιστα γραπτώς καταγεγραμμένους.
Τέλος ο εργαζόμενος θα δει πιθανότητα θυροκολλημένο το αιτιολογικό της απόλυσης, κάτι που σημαίνει ότι θα γίνει ευρύτητα από γνωστό, σε συγγενείς, φίλους, γείτονες και γενικότερα στο ευρύτατο περιβάλλον
