Όταν η κατάσταση γίνει κρίσιμη και το μέτωπο κινδυνεύει να καταρρεύσει, οι υπερασπιστές του Έβρου και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ...
Όταν η κατάσταση γίνει κρίσιμη και το μέτωπο κινδυνεύει να καταρρεύσει, οι υπερασπιστές του Έβρου και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου γνωρίζουν ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα. Περιμένουν με αγωνία να ακούσουν τον γνώριμο ήχο των επιθετικών ελικοπτέρων, που με την τρομακτική ισχύ πυρός που διαθέτουν μπορούν να ανακόψουν την εχθρική επίθεση και να αποδεκατίσουν τις τουρκικές δυνάμεις, μέχρι να φθάσουν οι στρατηγικές εφεδρείες…
Παρουσιάζουμε για πρώτη φορά τα πραγματικά επιχειρησιακά σενάρια μιας πιθανής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης.
Μελετώντας προσεκτικά τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις τους, διαπιστώνεται ότι ειδικά τα τελευταία χρόνια, μετά την κρίση των Ιμίων, υπάρχουν κάποια νησιά (π.χ. Χίος, Σάμος κ.λπ.), στα οποία οι γείτονες έχουν… «ιδιαίτερη αδυναμία». Η τελευταία εκφράζεται με τη συνεχή διεξαγωγή ασκήσεων γύρω απ’ αυτά, με την έκδοση ΝΟΤΑΜ για την αποφυγή από τη διεθνή αεροπλοΐα περιοχών αεροναυτικών ασκήσεων, που επιλέγονται έντεχνα ώστε να απομονώνουν γεωγραφικά τα συγκεκριμένα νησιά για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Χίος 2020…
Η Χίος είναι ένα σχετικά μεγάλο νησί του κεντρικού Αιγαίου που τις τρεις τελευταίες δεκαετίες έχει στοχοποιηθεί από τους Τούρκους. Έχει μακρόστενο σχήμα και γεωγραφικά «ελέγχει» σε μεγάλο βαθμό την είσοδο-έξοδο του κόλπου της Σμύρνης, σημαντικό λιμένα και ναυτική βάση της Τουρκίας. Οι Τούρκοι θεωρούν τη Χίο και το νησιώτικο σύμπλεγμά της (Ψαρά, Αντίψαρα, Οινούσσες, Παναγιά κ.λπ.) φυσική και γεωλογική προέκταση της απέναντι τουρκικής χερσονήσου της Ερυθραίας, και η τυχόν κατάληψή της θα τους καθιστούσε «κλειδοκράτορες» στο κεντρικό Αιγαίο με αποτέλεσμα να ελέγχουν μεγάλες εκτάσεις χωρικής θάλασσας. Το γνωστό τουρκικό «παραμύθι» ότι ο πυθμένας του Ανατολικού Αιγαίου είναι προέκταση της γεωλογικής πλάκας της Ανατολίας που «βυθίζεται» στο Αιγαίο και ότι τα νησιά αποτελούν εξάρσεις αυτής της πλάκας είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην Τουρκία από τους κεμαλιστές κι έχει υιοθετηθεί πλήρως και από τους νέοοθωμανούς.
Η διάταξη των δυνάμεων
Η Τουρκία προετοιμάζεται εντονότατα για τις επιχειρήσεις εναντίον των ελληνικών νήσων του Αιγαίου, οι δε εξοπλισμοί τους στον τομέα των αποβατικών μέσων απλά το επιβεβαιώνουν (σύντομα θα ασχοληθούμε ενδελεχώς με τους τουρκικούς ναυτικούς εξοπλισμούς). Η Στρατιά Αιγαίου σε περίπτωση επιχειρήσεων συγκροτεί Ειδική Διοίκηση Διεξαγωγής Επιχειρήσεων Αιγαίου, την EMOGK, υπό την οποία επιχειρούν η Ταξιαρχία Αμφιβίων Δυνάμεων-Πεζοναυτών με έδρα τη Φώκαια στην είσοδο του κόλπου της Σμύρνης: η 1η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία με έδρα το Ντενιζλί στην κοιλάδα του Μαιάνδρου ποταμού, η 19η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία με έδρα το Αδραμύττιο στον μυχό του ομώνυμου Κόλπου απέναντι από τη Λέσβο, τουλάχιστον μία Ταξιαρχία Καταδρομών, το 30ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού και επιπλέον ταξιαρχίες που προωθούνται από το εσωτερικό της Τουρκίας.
Σοβαρό μειονέκτημα της Χίου είναι ότι η πρωτεύουσα του νησιού, και κύριο λιμάνι, και το αεροδρόμιο βρίσκονται στις ανατολικές ακτές του, με αποτέλεσμα να μην προσφέρονται με την έναρξη των επιχειρήσεων για μεταφορά εφεδρειών, αφού είναι πλήρως εκτεθειμένες σε προσβολή πυρών πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς ακόμη και από τα παράλια της χερσονήσου της Ερυθραίας. Επιπλέον, η τυχόν γρήγορη κατάληψη και εξασφάλισή τους, σημαίνει για τον αντίπαλο δυνατότητα απρόσκοπτης μεταφοράς ενισχύσεων που επίσης μαθηματικά σημαίνει -σε δεύτερο χρόνο- την «πτώση» του νησιού.
Πότε ενεργούν τα επιθετικά ελικόπτερα;
Τα επιθετικά ελικόπτερα επεμβαίνουν όταν όλες οι εφεδρείες του νησιού επίκειται να εμπλακούν και ο διοικητής της 96ης ΑΔΤΕ (Ανωτέρας Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής) δεν θα διαθέτει άλλα μέσα και δυνάμεις δραστικής επέμβασης στον αγώνα. Η μεταφορά σοβαρών ενισχύσεων από τον ηπειρωτικό χώρο προϋποθέτει τουλάχιστον ένα περίπου 24ωρο, που θα περιλαμβάνει υποχρεωτικά και νυχτερινές ώρες. Αντίθετα δύο ΛΕΕΠ μπορούν εύκολα να μετασταθμεύσουν σε νήσο βατήρα (π.χ. τη Σκύρο) και από εκεί να εκκινήσουν για επιχείρηση στη Χίο.
Τα Apache ενεργούν εναντίον αποβατικών ή αεραποβατικών δυνάμεων με μικτό οπλικό φορτίο: 8 Hellfire, δύο καλάθους των 19 ρουκετών και πυρομαχικά 30 mm, σε ποσότητα σταθμιζόμενη με το συνολικά μεταφερόμενο βάρος και την εξ αυτού εκτιμώμενη κατανάλωση καυσίμου. Αντίστοιχα τα Kiowa Warrior ενεργούν με 2 Hellfire και δύο καλάθους των 7 ρουκετών, έκαστο. Ο ένας ΛΕΕΠ θα επιτεθεί με την ίδια τακτική που περιγράφηκε παραπάνω για τις επιχειρήσεις στον Έβρο εναντίον του κυρίου προγεφυρώματος. Μετά την κατανάλωση των Hellfire και την αρχική απομείωση του στόχου ακολουθούν μαζικές βολές ρουκετών των 70 mm. Η εκτόξευση 284 ρουκετών Μ261 MPSP-HE (19×2 για τα 6 Apache και 2×7 για τα 4 Kiowa) σημαίνει ότι 2.500 και πλέον βομβίδια θα διασπαρούν-εκραγούν σε μια έκταση 3-4 τετραγωνικών χιλιομέτρων ισοπεδώνοντας οτιδήποτε σε αυτήν την έκταση.
Προφανώς τα παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά κι έχουν αναλυθεί από στοιχεία «ανοικτών» πηγών. Αναδεικνύουν όμως πέραν πάσης αμφιβολίας τη στρατηγική σημασία των Apache και τη δυνητική συνεργασία τους με τα Kiowa Warrior, εάν βέβαια ευτυχήσουμε να τα αποκτήσουμε.
ptisidiastima.com στις 10/1/2018