perpetualΟ Ζιλ Ντε Ρε ήταν Γάλλος ευγενής του 15ου αιώνα, ο οποίος θεωρήθηκε ήρωας πολέμου, αφού ηγήθηκε του γαλλικού στρατού στο πλευρό τη...
perpetualΟ Ζιλ Ντε Ρε ήταν Γάλλος ευγενής του 15ου αιώνα, ο οποίος θεωρήθηκε ήρωας πολέμου, αφού ηγήθηκε του γαλλικού στρατού στο πλευρό της Ζαν ντ’ Αρκ στον Εκατονταετή Πόλεμο κατά των Άγγλων.
Παρά τις ηρωικές του επιδόσεις, η φήμη του επισκιάστηκε. αφού πολλοί ιστορικοί του έδωσαν τον χαρακτηρισμό του “χειρότερου φονιά της Μεσαιωνικής Ευρώπης”, καθώς δολοφόνησε πάνω από 100 μικρά παιδιά.
Μετά την εκτέλεση της Ζαν ντ’ Αρκ δια της πυράς το 1431, ο Ζιλ Ντε Ρε αποσύρθηκε από τα εγκόσμια, έχοντας ήδη διαγράψει μια λαμπρή πορεία στον στρατό, και περνούσε το περισσότερο διάστημα κλειδωμένος στο κάστρο του στη δυτική Γαλλία. Ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην δυτική Γαλλία και άρχισε να ξοδέυει αλόγιστα μεγάλα ποσά σε πολυτελείς απολαύσεις, πουλώντας μάλιστα πολλά από τα κτήματα του για να υποστηρίξει αυτό τον τρόπο ζωής.
Ένα βασιλικό διάταγμα απαγόρευσε από τον Ρε να πουλήσει άλλο μέρος της περιουσίας του και έτσι στράφηκε στον μυστικισμό και τις αλχημείες. Οι πρώτες δολοφονίες του Ρε έγιναν μεταξύ 1431 και 1433, όπου με την βοήθεια των συνεργατών του, απήγαγε και σκότωσε άγνωστο αριθμό παιδιών, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούσε σε διάφορες σανανιστικές τελετές.
Επί 9 χρόνια ο Ρε συνέχισε τη δράση του ανενόχλητος, αφού οι φτωχοί χωρικοί της περιοχής δεν είχαν ούτε τη δύναμη, ούτε τα μέσα για να τον εμποδίσουν. Τελικά στις 15 Μαΐου 1440, ο Ρε απήγαγε και δολοφόνησε έναν κληρικό, κάτι που τράβηξε την προσοχή του επισκόπου της Νάντης, ο οποίος ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα. Τελικά οι εγκληματικές πράξεις του Ρε αποκαλύφθηκαν και ο ίδιος ομολόγησε ότι είχε δολοφονήσει περισσότερα από 140 παιδιά και ότι ασκούσε μαύρη μαγεία. «Όταν τα παιδιά ξεψυχούσαν, τα φιλούσα στο κεφάλι. Εκείνα που ήταν πιο όμορφα και είχαν και τα πιο ωραία άκρα, τα κρατούσα και τα θαύμαζα. Τα τεμάχιζα. Μου άρεσε να παρατηρώ τα όργανά τους. Καθόμουν πάνω στα στομάχια τους και απολάμβανα να τα βλέπω να οδηγούνται προς το θάνατο. Γελούσα πολύ», είχε πει στην κατάθεση του ο Ρε.
Καταδικάστηκε με τους συνεργούς του σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και κάψιμο στην πυρά για ανθρωποκτονία, σοδομισμό, συμμετοχή σε αίρεση και άσκηση μαύρης μαγείας.
Απαγχονίστηκε και κάηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1440.