Πριν δείτε το βίντεο... Για όσους δεν γνωρίζουν ποιός ήταν ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, παραθέτουμε άρθρο του φίλου Φάνη Μαλκίδη : Ο Θεόφιλ...
Πριν δείτε το βίντεο... Για όσους δεν γνωρίζουν ποιός ήταν ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, παραθέτουμε άρθρο του φίλου Φάνη Μαλκίδη :
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1957 στην κατεχόμενη από τους Τούρκους Ευρύχου της Κύπρου και δολοφονήθηκε την 20η Μαρτίου του 1994 στην ημικατεχόμενη Λευκωσία. Πήγε στο δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, τις τρεις γυμνασιακές πρώτες τάξεις στο τουρκοκρατούμενο Γυμνάσιο Νεαπόλεως και το 1975 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Έως την τουρκική εισβολή, η οικογένειά του έμενε στο κατεχόμενο προάστιο Τράχωνας στα βόρεια της Λευκωσίας και αμέσως μετά εγκαταστάθηκε ως πρόσφυγας στις ελεύθερες περιοχές.
Από το 1988 μαζί με άλλους συναγωνιστές δημιούργησε την Κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, ήταν ενεργός συμπαραστάτης στους αγώνες του Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν, επισκεπτόμενος τους χώρους εκπαίδευσης των Κούρδων μαχητών, ενώ ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Φωνή του Κουρδιστάν».
Το 1992, σχολιάζοντας τις συμφωνίες Μακαρίου–Ντενκτάς του 1977 για τη «λύση» του Κυπριακού, έγραφε «[…]πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1.619 αγνοουμένων, στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής..».
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης πρωτοστάτησε στην προσπάθεια ανευρέσεως των αγνοουμένων, ενώ στη Λευκωσία, στο οδόφραγμα του «Λήδρα Πάλας», η φωτογραφία του συνοδεύεται από το κείμενό του πως «όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’ αυτούς».
Στις 12 και 13 Μαρτίου του 1994 πήρε μέρος στη διοργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου των Βρυξελλών, στο οποίο όσοι συμμετείχαν καταδίκασαν την Τουρκία για Γενοκτονία, ενώ το πρωί της Κυριακής 20 Μαρτίου του 1994 παρέδωσε προς δημοσίευση το τελευταίο κείμενό του με την ευκαιρία της γιορτής της Κουρδικής Πρωτοχρονιάς («Νεβρόζ»), η οποία είναι ταυτισμένη με την εξέγερση των Κούρδων.
Το ίδιο βράδυ δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του, αφού πυροβολήθηκε από κοντά πέντε φορές. Οι εκτελεστές, οι οποίοι στρατολογήθηκαν από την Τουρκία, δολοφονήθηκαν και αυτοί λίγες εβδομάδες αργότερα, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας. https://tourkikanea.gr