Ένα ιδιαίτερα αιχμηρό δημοσίευμα φιλοξενεί ο βρετανικός Guardian για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο σχολιαστής επικεντρώνεται τόσο στην εμμ...
Ένα ιδιαίτερα αιχμηρό δημοσίευμα φιλοξενεί ο βρετανικός Guardian για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο σχολιαστής επικεντρώνεται τόσο στην εμμονή του στην εξουσία όσο και στις πολιτικές αποφάσεις που έχει λάβει, με αποτέλεσμα να οδηγήσει την Τουρκία σε αρκετές διπλωματικές αντιπαραθέσεις.
Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Εάν ο Ερντογάν πραγματικά ανησυχούσε για την ασφάλεια και την ευημερία της χώρας του, θα έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως» υποστηρίζοντας ότι «η εισβολή που ξεκίνησε η Τουρκία στη βόρεια Συρία είναι το πιο πρόσφατο από μια σειρά λαθών» του.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν «βλάπτει τη χώρα του, ενώ εξακολουθεί να ασκεί καθήκοντα όχι επειδή είναι δημοφιλής, αλλά λόγω του φόβου που προκαλεί στο εσωτερικό της χώρας του και της εξουσίας που ασκεί με αυταρχικό τρόπο».
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι «όλοι οι δυτικοί ηγέτες έχουν μερίδιο ευθύνης» για αυτό που συμβαίνει στη βόρεια Συρία, διότι «γνώριζαν εδώ και πολύ καιρό τι είναι ο Ερντογάν, αλλά για λόγους realpolitik, εθελοτυφλούσαν».
Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος προσθέτει πως «πλέον πολλοί από αυτούς τους Δυτικούς ηγέτες θα ήθελαν να δουν τον Ερντογάν να αποσύρεται, ο οποίος κατάφερε τον Ντόναλντ Τραμπ να μοιάζει με αφελή ηλίθιο», ενώ υπογράμμισε πως αρκετά περιφερειακά κράτη ανησυχούν με το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης και αναδιοργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους.
Ο αναλυτής λέει πως «η πρόωρη αποχώρηση του Ερντογάν από την διακυβέρνηση της Τουρκίας του θα ήταν προς όφελος των Ευρωπαίων, ωστόσο η απαλλαγή του από την εξουσία είναι θέμα των Τούρκων πολιτών».
Ο ίδιος αναφέρει ως παραδείγματα τις εκλογές του Ιουνίου, όπου το κυβερνών κόμμα υπέστη ήττες, χάνοντας τον έλεγχο σε πέντε από τις έξι πολυπληθέστερες πόλεις της Τουρκίας, με αποκορύφωμα την «διπλή» εκλογή του «κεμαλικού» Ιμάμογλου.
Ο Τίσνταλ καταλήγει λέγοντας πως «ο Ερντογάν δεν έχει καταλάβει ότι η Τουρκία είναι μια δημοκρατία και όχι μια μονοπρόσωπη δικτατορία και σταδιακά καταρρέει η χαρισματική αύρα που κάποτε είχε και θα ήταν καλύτερο και προτιμότερο για τον ίδιο να φύγει από την εξουσία, προτού τον ρίξουν».
