Ο Θόδωρος Βενάρδος στις 17 Μαΐου του 1974 πραγματοποίησε τη δεύτερη ληστεία της καριέρας του, αυτή που του χάρισε και το προσωνύμιό του, «ο...
Ο Θόδωρος Βενάρδος στις 17 Μαΐου του 1974 πραγματοποίησε τη δεύτερη ληστεία της καριέρας του, αυτή που του χάρισε και το προσωνύμιό του, «ο ληστής με τις γλαδιόλες».
Ο Βενάρδος μπήκε στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Σεπόλια ντυμένος με μια ολόσωμη φόρμα και κρατώντας στα χέρια του μια ανθοδέσμη με γλαδιόλες, κάτω από την οποία είχε κρυμμένη μια κοντόκαννη καραμπίνα. Με την απειλή του όπλου κατάφερε μέσα σε λίγα λεπτά να αποσπάσει 555.000 δραχμές από το ταμείο και να φύγει ανενόχλητος σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Πίσω του άφησε την ανθοδέσμη και την επόμενη κιόλας μέρα, οι δημοσιογράφοι τον είχαν ήδη ονομάσει ληστή με τις γλαδιόλες. Ένας αστυνομικός ντυμένος με πολιτικά κρατάει την ανθοδέσμη που άφησε πίσω του ο Βενάρδος. -Τι είναι τα λουλούδια; ρώτησαν οι δημοσιογράφοι. – Γλαδιόλες απάντησε περιπαικτικά και έτσι βγήκε το παρατσούκλι, αν και πρόκειται για άλλα φυτά Λίγες ημέρες μετά τη ληστεία, η αστυνομία επικήρυξε τον Βενάρδο, ο οποίος ένα μήνα νωρίτερα είχε δραπετεύσει με κινηματογραφικό τρόπο από τις φυλακές Κορυδαλλού. Αμοιβή 300.000 δραχμές θα λάμβανε όποιος κατάφερνε να συλλάβει τον κακοποιό και 200.000 όποιος θα τον κατέδιδε. Το ποσό ήταν τεράστιο.
Την ώρα που όλοι αναζητούσαν τον ληστή στην Ελλάδα, εκείνος βρισκόταν στην Αμερική. Το σχέδιο του Βενάρδου ήταν οργανωμένο. Το κλεμμένο Φίατ Μια εβδομάδα πριν από τη δεύτερη ληστεία, ο Βενάρδος έκλεψε το αυτοκίνητο μάρκας Φίατ 125 που ανήκε στον ποδοσφαιριστή Νίκο Σιδέρη. «Είχα το αμάξι μου στην οδό Αστυπάλαιας στην Κυψέλη κάτω από το σπίτι μου και είχα δώσει ραντεβού με τον θείο μου σε ένα εστιατόριο για να φάμε. Μόλις γύρισα πήγα να ανοίξω το αμάξι μου, αλλά δεν ήταν εκεί», είπε ο ποδοσφαιριστής στη «Μηχανή του Χρόνου». Μέσα στο αυτοκίνητο υπήρχαν 10.000 δραχμές και η ταυτότητα του ιδιοκτήτη. Ο Σιδέρης δήλωσε την κλοπή στην αστυνομία, αλλά κανείς δεν υποψιάστηκε ότι πίσω από αυτή βρισκόταν ο Θόδωρος Βενάρδος.
Δύο μήνες μετά, το Φίατ βρέθηκε κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, αλλά η ταυτότητα του Σιδέρη έλειπε από το ντουλαπάκι. Ο ποδοσφαιριστής Νίκος Σιδέρης μόλις έχει βρει το κλεμμένο του Φίατ Η απέλαση του Βενάρδου από την Αμερική και η επιστροφή του στην Αθήνα με αεροπλάνο Ο Βενάρδος κατάφερε να φτάσει στην Αμερική με ένα νορβηγικό σκάφος στο οποίο επιβιβάστηκε με το όνομα, Νίκος Σιδέρης. Το σχέδιο του ληστή λειτούργησε για λίγες μόνο εβδομάδες, καθώς οι αμερικανικές αρχές δεν άργησαν να τον ανακαλύψουν. Η Υπηρεσία Μεταναστεύσεως των Η.Π.Α τον απέλασε επειδή δεν είχε ταξιδιωτικά έγγραφα και βίζα. Μόλις προσγειώθηκε στην Αθήνα ο Βενάρδος συνελήφθη Ο επικηρυγμένος στην Ελλάδα κακοποιός ταξίδεψε μέχρι την Αθήνα με την πτήση 412. Κανείς από τους επιβάτες και το πλήρωμα του Μπόινγκ δεν κατάλαβε ότι συνταξίδευε με έναν επικηρυγμένο κακοποιό.
Οι αεροσυνοδοί μάλιστα γοητεύτηκαν από την παρουσία του νεαρού. «Μας έκανε εντύπωση το παρουσιαστικό του η ομορφιά του. Ο τρόπος που φερότανε, ο τρόπος που ζήτησε και αγόρασε τα duty free και δεν τον πήραμε είδηση. Έλεγες τώρα εφοπλιστής είναι, βιομήχανος είναι; Τι είναι; Κάτι μεταξύ εκεί παιζότανε.
Με τη τσάντα του τη Σαμσονάιτ με το ωραίο του κοστούμι το μπλέιζερ που φορούσε με τα χρυσά κουμπιά, ήτανε το κάτι άλλο, πολύ όμορφος», είπε η αεροσυνοδός Ελισάβετ Πιταούλη η οποία ήταν στην πτήση. Πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο, ο Βενάρδος δώρισε αρώματα που είχε αγοράσει από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης σε όλο το πλήρωμα. Όλοι σχολίαζαν την ευγένεια του επιβάτη, αλλά κανείς δεν τον αναγνώρισε.
Η κυρία Αλίκη Δημητρίου, που ταξίδευε μαζί του θυμήθηκε τον νεαρό να της λέει: «Στο Ελληνικό θα με περιμένουν δημοσιογράφοι και φωτογράφοι. Θα μου κάνουν μεγάλη υποδοχή»… Μόλις αποβιβάστηκε ο Βενάρδος έπεσε στα χέρια των αστυνομικών οι οποίοι τον περίμεναν. Η σύλληψή του έγινε τόσο γρήγορα που δεν έγινε αντιληπτή από κανένα. Ο Βενάρδος δεν θα ξαναέβγαινε από τη φυλακή, παρά νεκρός. Πέθανε στις 10 Ιουλίου 1984. Διαβάστε όλη την υπόθεση στο βιβλίο: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ των Χ.Βασιλόπουλου – Δ.Πετρόπουλου...
