Ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, από την ιταλoκρατούμενη Δωδεκάνησο, επιτιθέμενος με το λόχο του κατά του υψώματος Τσούκα της Πίνδου, πέφτει...
Ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, από την ιταλoκρατούμενη Δωδεκάνησο, επιτιθέμενος με το λόχο του κατά του υψώματος Τσούκα της Πίνδου, πέφτει ηρωικά μαχόμενος. Είναι ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς, που σκοτώνεται κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο.
1 Νοεμβρίου 1940: Ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, από την ιταλoκρατούμενη Δωδεκάνησο, επιτιθέμενος με το λόχο του κατά του υψώματος Τσούκα της Πίνδου, πέφτει ηρωικά μαχόμενος. Είναι ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς, που σκοτώνεται κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο.
Ο Αλ. Διάκος γεννήθηκε στη Χάλκη της υπό ιταλική κατοχή τότε Δωδεκανήσου και αποπεράτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Ρόδο. Μετά φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων. Για τις συνθήκες του θανάτου του σας μεταφέρω απόσπασμα από την αναφορά που ο ταγματάρχης Καραβιάς έδωσε την ίδια μέρα στον διοικητή του Αποσπάσματος Πίνδου Κ. Δαβάκη.
-Πολλαπλάσιοι ιταλικοί δυνάμεις αντεπετέθησαν κατά των οπλιτών του λόχου, αναζητούντων θέσεις αμύνης εναντίον του φονικωτάτου πυρός των πολυβόλων. Με αδάμαστον αποφασιστικότητα και ακλόνητον θάρρος ο υπολοχαγός Διάκος Αλ., όρθιος και κραυγάζων προς τους άνδρας του εν μέσω νεκρών και τραυματιών οιμωζώντων, παρά τα δραστικώτατα πυρά του εχθρού, αδιαφορών διά τον θάνατον, όστις επλανάτο πέριξ αυτού, κατώρθωσε ν’ ανασυντάξη εκ τρίτου τον λόχον, να τον εμψυχώση και να τον ρίψη μετά νέας ορμής εναντίον των λυσσωδώς αμυνομένων Ιταλών. Καθ’ ον δε χρόνον διά τετάρτην φοράν ο δοκιμασθείς λόχος εκαλείτο με την λόγχην εφ’ όπλου ν’ αντιμετώπιση νέαν, θραυσθείσαν και αυτήν, αντεπίθεσιν του εχθρού διά της τελικής εφόδου του, ο δε ηρωικός διοικητής του λόχου αυτού, τεθείς επί κεφαλής, εκραύγαζε με φωνήν Άρεως: «Εμπρός! παιδιά, για μια μεγάλη Ελλάδα και μίαν ελεύθερη Δωδεκάνησο», ριπή πολυβόλου τον εφόνευσε.
