Η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας, ένα μέσο συνεννόησης. Είναι και μέσο διανόησης. Είναι μέσο δημιουργίας και έμπνευση...
Η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας, ένα μέσο συνεννόησης. Είναι και μέσο διανόησης. Είναι μέσο δημιουργίας και έμπνευσης, μια ανώτατη πνευματική άσκηση.
Εννέα Αμερικανοί Πρόεδροι μιλούσαν την ελληνική γλώσσα όπως καταδεικνύει το συνημμένο υλικό. Από τον Thomas Jefferson (1801-1809) μέχρι τον Chester A. Arthur (1881-1885)*.
Και μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αποφασίσαμε, με πολλές (ενίοτε επιπόλαιες και ευκαιριακές, προκλητικές και αναίτιες) παρεμβάσεις («μεταρρυθμίσεις» … τις αποκαλούσαν οι ιθύνοντες) να την αλλοιώσουμε, να την υποβαθμίσουμε, να την περιθωριοποιήσουμε. Με αποτέλεσμα να στερέψει από τα χείλη όλων των μετέπειτα Αμερικανών Προέδρων και πολλών διανοούμενων.
Δεν κατανοήσαμε ότι (ειδικά) η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας, ένα μέσο συνεννόησης. Είναι και μέσο διανόησης. Είναι μέσο δημιουργίας και έμπνευσης, μια ανώτατη πνευματική άσκηση.
Δεν κατανοήσαμε ότι αυτά τα 24 γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου δεν είναι απλά σύμβολα χαραγμένα από χέρια θνητών. Είναι τα χάδια του Θεού επί της γης. Είναι καμωμένα από ουσία θεϊκή. Είναι! Μαθαίνουμε λοιπόν την ελληνική γλώσσα, όχι μόνο να συνεννοούμαστε και να επικοινωνούμε αλλά κυρίως, για να σκεφτόμαστε, να εμπνεόμαστε, για να δημιουργούμε…