«Είχαν πετάξει το παιδί μέσα σε μια χάρτινη σακούλα σε κάδο - πηγάδι βάθους 15 μέτρων!» «Ήμουν πάνω από μισή ώρα στον κάδο και ζητούσα βοήθ...
«Είχαν πετάξει το παιδί μέσα σε μια χάρτινη σακούλα σε κάδο - πηγάδι βάθους 15 μέτρων!» «Ήμουν πάνω από μισή ώρα στον κάδο και ζητούσα βοήθεια, έκλαιγε αυτό, έκλαιγα και εγώ». «Ήμουν πεσμένη κάτω, και με ένα σκουπόξυλο είχα ανοίξει το πηγάδι για να παίρνει αέρα το παιδί»
«Βρήκα το παιδί πεταμένο μέσα στο πηγάδι. Εδώ στην Καλαμάτα για τα σκουπίδια έχουμε πηγάδια με 15 μέτρα βάθος, όχι κάδους. Είχαν πετάξει το παιδί μέσα σε μια χάρτινη σακούλα. Το πηγάδι ήταν μέχρι την μέση γεμάτο και από πάνω η χάρτινη σακούλα. Ανοίγω τον κάδο το πρωί και φωνάζω «Παιδιά! ένα παιδί!». Ζω σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της Καλαμάτας, δεν σταματούσε κανένας, όλοι μου λέγανε ότι έχει μπει γατάκι μέσα και να πάρουμε την Πυροσβεστική να έρθει να το βγάλει. Τους έλεγα να πάρουν τηλέφωνο την αστυνομία γιατί εγώ είχα το κινητό μου στο σπίτι. Αν έφευγα να πάω σπίτι θα πετούσαν σκουπίδια και θα το ζουπάγανε το παιδί. Ήμουν πάνω από μισή ώρα στον κάδο και ζητούσα βοήθεια, έκλαιγε αυτό, έκλαιγα και εγώ, και του έλεγα «θα σε βοηθήσω, μην φοβάσαι, θα γίνεις καλά». Ήμουν πεσμένη κάτω, και με ένα σκουπόξυλο είχα ανοίξει το πηγάδι για να παίρνει αέρα το παιδί».
Η περιγραφή της είναι πραγματικά συγκλονιστική: «Πέρασε ένας κύριος, πήρε τηλέφωνο, ήρθε η αστυνομία, το έβγαλε ο αστυνόμος από την χάρτινη σακούλα και έκλαιγε, πήγε να του πέσει από τα χέρια. Μου είπε ο διευθυντής της αστυνομίας ότι το έσωσα, γιατί αν μια σακουλίτσα έπεφτε πάνω θα το ζούπαγε. Μίλησα με το νοσοκομείο, είναι υγιέστατο, 5 ημερών, αγοράκι. Σήμερα πόνεσα πολύ, το ένιωσα σαν δικό μου παιδί, είναι ένα κουκλί με μαύρα μαλάκια. Πως το ρίξανε εκεί μέσα αυτό το παιδί;»
