Η Ροζίτα Σώκου δε ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος, κάνει όνειρα και, παρά τα 96 χρόνια, φλερτάρει με τη ζωή σαν έφηβη. Πρι...
Η Ροζίτα Σώκου δε ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος, κάνει όνειρα και, παρά τα 96 χρόνια, φλερτάρει με τη ζωή σαν έφηβη.
«Έχω… αντρικό χαρακτήρα, το πώς δεν έγινα λεσβία είναι το θαύμα των αιώνων! Ποτέ δεν ζήτησα από άντρα να είναι η “κολόνα του σπιτιού” μου και ο προστάτης. Εγώ θέλω να φέρνω τα λεφτά και να τα βγάζω και εκείνος να είναι καλλιτέχνης και να γράφει ποιήματα! Μοιάζω στον πατέρα μου και στο θείο μου. Εγώ πιστεύω ότι οι άνθρωποι γεννιούνται ή στη σκηνή ή στην πλατεία. Εγώ γεννήθηκα στην πλατεία, δηλαδή κρίνω και δε δημιουργώ. Δεν έχω φαντασία και αυτό με έχει σώσει από το να μη φοβάμαι», τονίζει.
Και στη συνέχεια προσθέτει: «Δε φοβήθηκα ποτέ. Ούτε όταν με συνέλαβαν οι κομμουνιστές στα Δεκεμβριανά για να με τουφεκίσουν! Ήρθαν να μας πιάσουν γιατί νόμιζαν πως ο πατέρας μου, ο οποίος είχε πεθάνει πολλά χρόνια πριν τον πόλεμο, ήταν αξιωματικός και πολεμούσε τον Ρόμελ, οπότε έπρεπε να σκοτώσουν τις δύο γυναίκες που είχε αφήσει πίσω. Ήμουν αναίσθητη από τότε, δεν ήξερα τι θα πει φόβος… Η μάνα μου μού έλεγε ότι είμαι κρύα σαν τα ψάρια».
