Και πάντα από τα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει στρέψει τα βλέμματά του στην περιοχή και έχει ως άμεσο στόχο την αμφισβ...
Και πάντα από τα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει στρέψει τα βλέμματά του στην περιοχή και έχει ως άμεσο στόχο την αμφισβήτηση του Ισραήλ.
Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης του εβραϊκού κράτους, που αργότερα επιβεβαιώθηκε και από τις ισραηλινές αρχές, ένα ερευνητικό σκάφος που φέρει τη σημαία του Ισραήλ, το Bat Galim, μπλοκαρίστηκε από ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο, ενώ ασκούσε δραστηριότητες στα ύδατα της Κύπρου, και ‘προσκλήθηκε’ να εγκαταλείψει την περιοχή των υδάτων που την κυριαρχία έχει η Λευκωσία.
Το περιστατικό αποτελεί μέρος μιας πραγματικά ανησυχητικής κατάστασης που πλήττει ολόκληρη τη λεκάνη του Λεβάντε (ανατολικής Μεσογείου).
Η Τουρκία έχει από καιρό δρομολογήσει μια έντονη επιθετική πολιτική με απώτερο σκοπό να θεωρηθεί ως μια πραγματική περιφερειακή δύναμη.
Η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» [Κατεχόμενη από τον τουρκικό στρατό Κύπρος] είναι τουρκικό φυλάκιο στην ανατολική Μεσόγειο για αρκετές δεκαετίες τώρα, αλλά τώρα ο Ερντογάν αποφάσισε να επιταχύνει την επιθετική πολιτική του.
Οι δραστηριότητες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού γύρω από το νησί καθιστούν όλο και πιο δύσκολο το έργο στα ερευνητικά και γεωτρητικά πλοία διεθνών εταιρειών που έχουν αναλάβει διάφορα τμήματα του κυπριακού βυθού.
Και οι ισχυρισμοί της Άγκυρας έχουν γίνει τόσο έντονοι που οδήγησαν επιπλέον την τουρκική κυβέρνηση να συνάψει Μνημόνιο Κατανόησης, με την κυβέρνηση της Λιβύης για την επέκταση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, ενσωματώνοντας στην πραγματικότητα την Κρήτη και την Κύπρο.
Ένα μνημόνιο που ανησύχησε όλες τις χώρες της Μεσογείου, αλλά αυτό δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη.
Ο σουλτάνοςσυνεχίζει να επιδιώκει το νεο-οθωμανικό όνειρό του με την επιθυμία, χωρίς καμία αμφισβήτηση, να ανοικοδομήσει μια σφαίρα επιρροής σε όλη τη διευρυμένη λεκάνη της Μεσογείου.
Και σίγουρα δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο: Το φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Το ερώτημα είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που μπορεί κανείς να πιστέψει.
Οι ναυτικές ασκήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Κύπρου στα κυπριακά ύδατα ήταν ένα σαφές μήνυμα πως ακόμα και από τα κράτη του ΝΑΤΟ υπάρχει φόβος για τις τουρκικές κινήσεις.
Ο Ερντογάν δεν είναι ξένος στις κινήσεις που στοχεύουν τα ερευνητικά πλοία σε άλλους στόλους.
Η Ιταλία το γνωρίζει καλά αυτό, δεδομένου ότι πέρυσι η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να εμποδίσει το πλοίο Saipem 12000, ένα πλοίο που έχει ναυλωθεί από την Ένι για έρευνα στα ύδατα της Κύπρου.
Και αυτή τη φορά, με την εξαναγκαστική απομάκρυνση από τα νερά της Λευκωσίας ενός Ισραηλινού πλοίου, επιβεβαιώνει ότι η τουρκική πολιτική για την ανατολική Μεσόγειο δεν αλλάζει.
Αλλά είναι μια πολιτική που μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη όχι μόνο για τα κράτη που εμπλέκονται στο αέριο της Κύπρου, αλλά και για την ίδια την Τουρκία.
Τους τελευταίους μήνες, η κυβέρνηση της Άγκυρας αποφάσισε να ακολουθήσει έναν δρόμο που έως τώρα έχει κερδίσει τον Ερντογάν μια θέση σαφούς υπεροχής σε σύγκριση με άλλους ηγέτες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Αλλά η συνεχής αύξηση των προκλήσεων προς το ΝΑΤΟ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τις χώρες μέλη της Συμμαχίας και τώρα το Ισραήλ σημαίνει επίσης ότι ο Σουλτάνοςκινδυνεύει να τραβήξει πάρα πολύ το σχοινί.
Το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου είναι ένα από τα κλειδιά για την κατανόηση του μέλλοντος της Μεσογείου αλλά και της Μέσης Ανατολής: και η εντύπωση είναι ότι η πρόκληση για τον μπλε χρυσό και για τους αγωγούς της θάλασσας βρίσκεται μόνο η αρχή.
it.insideover.com
--
The Hellenic Information Team
