Ανατροπή στην Τραγωδία στο Ίλιον: Είχαμε καταγγελία για παραμέληση του παιδιού, λέει το «Χαμόγελο»

Καταγγελία για συνθήκες παραμέλησης από την οικογένεια του ηλικίας 2,5 ετών αγοριού που βρήκε ασφυκτικό θάνατο όταν παγιδεύτηκε σε απο...

Καταγγελία για συνθήκες παραμέλησης από την οικογένεια του ηλικίας 2,5 ετών αγοριού που βρήκε ασφυκτικό θάνατο όταν παγιδεύτηκε σε αποθηκευτικό χώρο κρεβατιού, και του αδελφού του είχε δεχθεί ο οργανισμός - Είχε ενημερωθεί η Εισαγγελία Ανηλίκων - Δικογραφία σε βάρος της μητέρας

Νέα δεδομένα στην οικογενειακή τραγωδία στο Ίλιον όπου βρήκε ασφυκτικό θάνατο ένα αγοράκι μόλις δυόμισι χρόνων, δημιουργεί η ανακοίνωση από το Χαμόγελο του Παιδιού σύμφωνα με την οποία ο φορέας είχε δεχθεί καταγγελία, στις 4 Σεπτεμβρίου που αφορούσε «σε συνθήκες παραμέλησης εντός της συγκεκριμένης οικογένειας».
Η καταγγελία έγινε ανώνυμα στην εθνική γραμμή SOS για τα παιδιά 1056 και όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του Χαμόγελου του Παιδιού, «άμεσα, όπως γίνεται σε κάθε ανάλογη καταγγελία, ενημερώθηκε η αρμόδια Εισαγγελία Ανηλίκων ώστε να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες».

Όπως ειπε στο protothema.gr ο κ.Κώστας Γιαννόπουλος, πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, από εκείνη τη στιγμή και μετά ο οργανισμός δεν είχε καμία ενημέρωση: «Εμείς ενημερωνόμαστε όταν πρέπει να αναλάβουμε κάποιο παιδί ή δυστυχώς, όταν ένα παιδί πεθαίνει», είπε χαρακτηριστικά και σημείωσε ότι έχει σημασία ότι τουλάχιστον, κάποιοι που αντιλαμβάνονται δυσάρεστες καταστάσεις μιλούν. Το Χαμόγελο επισημαίνει ότι αρμόδιες για κάθε περιστατικό παραμέλησης/ κακοποίησης ενός παιδιού είναι οι Εισαγγελικές Αρχές και οι Κοινωνικές Υπηρεσίες που οφείλουν να διερευνήσουν την κάθε υπόθεση.

«Σώστε το παιδί μου, σώστε το παιδί μου...»

Η 35χρονη μητέρα μετέφερε σε κατάσταση σοκ περίπου στις 5.30 τα ξημερώματα το ηλικίας 2,5 ετών αγοράκι της σε ιδιωτική κλινική στο Περιστέρι. «Σώστε το παιδί μου», ούρλιαζε απελπισμένη η γυναίκα, ωστόσο, οι γιατροί δεν πρόλαβαν να προσφέρουν καμία βοήθεια στο παιδάκι, αφού ήταν ήδη νεκρό.

«Φώναζε σώστε το παιδί μου, σώστε το παιδί μου», είπε ο διευθυντής της κλινικής Αλέξανδρος Κοκκινάκης.
Το αγοράκι πέθανε από ασφυξία, όταν παγιδεύτηκε στον αποθηκευτικό χώρο κρεβατιού, που βρισκόταν στο δωμάτιο που μοιραζόταν με το μεγαλύτερο αδελφάκι του, στο σπίτι τους στο Ίλιον.
Όπως κατέθεσε η μητέρα, εκείνη κοιμόταν μαζί με τον σύντροφό της στον καναπέ του σαλονιού και δεν αντιλήφθηκε το θανάσιμο παιχνίδι του αγοριού. Το αγοράκι είχε καταφέρει να βγει από την κούνια του.
Όταν κάποια στιγμή η μητέρα ξύπνησε και πήγε να ελέγξει τα παιδιά διαπίστωσε ότι το αγοράκι ήταν άφαντο. Το βρήκε τελικά αναίσθητο. Σε κατάσταση σοκ το πήρε και το μετέφερε στην κλινική, αλλά ήταν ήδη αργά. Το αγοράκι έφερε και μια μελανιά στο μέτωπο και έτσι εικάζεται ότι έπεσε με το κεφάλι μέσα στο κρεβάτι - μπαούλο, ενδεχομένως να έχασε και τις αισθήσεις του κατά την πτώση και έτσι δεν φώναξε σε βοήθεια.

Την υπόθεση έχει αναλάβει το αστυνομικό τμήμα του Περιστερίου, ενώ ο ιατροδικαστής αναμένεται να ρίξει φως στα ακριβή αίτια θανάτου του παιδιού. Σε βάρος της μητέρας σχηματίζεται δικογραφία για ανθρωποκτονία από αμέλεια.

Τι λένε οι γείτονες

Η γυναίκα η οποία άκουσε πρώτη τις φωνές της μητέρα, μίλησε στους δημοσιογράφους: «Ξεκίνησα 5 η ώρα να πάω για δουλειά. 5:15 ήμουν κάτω από την πολυκατοικία. Άκουσα τη μάνα να σπαράζει, να ουρλιάζει. Κατάλαβα ότι έγινε κάτι πάρα πολύ άσχημο. Δεν ήξερα ποιο κουδούνι να χτυπήσω. Άκουσα μόνο να λέγεται "το παιδί με ακούς; Να προλάβουμε το παιδί". Άκουσα αυτόν λίγο πιο ψύχραιμό, αλλά και αυτός με σπασμένη τη φωνή του έλεγε "ηρέμησε με ακούς; Ηρέμησε". Άκουγα κάτι ήχουν σαν χτυπήματα, σαν παλαμάκια και κατάλαβα ότι ήταν σαν ο κύριος να προσπαθεί να συνεφέρει την κυρία ή η κυρία τον κύριο ή να προσπαθούν να συνεφέρουν το παιδί.

»Δεν ήξερα για τι ηλικίας παιδί πρόκειται. Φαντάστηκα ότι αν είναι μικρό θα είναι από κάτι που έχει να κάνει με αναρρόφηση, αν είναι μεγάλο ίσως έπαθε κάποιο τροχαίο και σκεφτόμουν να προλάβουν.

»Δεν ήξερα την οικογένεια. Ξέρω ένα παιδάκι της πολυκατοικίας -δεν ξέρω αν είναι αυτό που «έφυγε»- που είναι λίγο ζωηρούλι. Δεν ξέρω καθόλου τι λέει η γειτονιά. Εγώ μπήκα στο ίντερνετ και είδα για παιδάκια που έπαιζαν κρυφτό μέσα σε μπαούλα και κάτι τέτοια.

»Μένει αρκετά χρόνια εδώ η οικογένεια. Σίγουρα πέντε χρόνια, ίσως και παραπάνω. Αλλά προσωπικά δεν τους ήξερα. Συζητήσαμε και με τους γείτονες τι έγινε, για τις φωνές που άκουσαν, αλλά επειδή ήταν οικογένεια που "ακουγόταν", έκανε δηλαδή φασαρία λόγω των παιδιών, δεν δώσαμε ιδιαίτερη βάση. Από ό,τι άκουσα από τους γείτονες υπάρχει ακόμα ένα παιδί στην οικογένεια, μικρότερο σε ηλικία.

Γείτονας της οικογένειας, ο οποίος μένει απέναντι, μιλώντας σε δημοσιογράφους είπε: «Την οικογένεια δεν την έβλεπα. Το παιδάκι το έβλεπα πολύ τακτικά. Ήταν στο μπαλκόνι και πολλές φορές που έβγαζα τον σκύλο το πρωί ήταν το παιδάκι έξω και φώναζε, γέλαγε, φώναζε τον σκύλο. Ένα ήσυχο, χαμογελαστό και ζωηρό παιδάκι ήταν. Έχω ακούσει ότι υπάρχει και δεύτερο παιδί, αλλά το μωρό δεν το είχα δει ποτέ.

»Όταν η κόρη μου έφευγε το πρωί για δουλειά, γύρω στις 5:30 τσίριζε η μάνα και έλεγε "σήκω, σήκω να πάμε το παιδί στο νοσοκομείο". Ίσως ο σύζυγος να ήταν λίγο συνειδητοποιημένος για το τι είχε συμβεί, ενώ η μάνα ήταν σε έξαλλη κατάσταση. Πίστευε ότι ζούσε το παιδάκι, ενώ ο πατέρας είχε καταλάβει το κακό.

»Βοήθεια η μητέρα άρχισε να ζητά τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις 5:15 με 5:30. Εγώ από την τηλεόραση άκουσα ξαφνικά ότι μπήκε στο ντιβανομπάουλο, έπεσε το καπάκι, το χτύπησε και έπαθε ασφυξία. Η οικογένεια μένει αρκετά χρόνια εδώ και ήταν μία πολύ ήσυχη οικογένεια.