Όπως είναι γνωστό το ποσοστό δαπανών με «ηλεκτρονικό χρήμα» συνδέεται πλέον με την εξασφάλιση του αφορολόγητου. Ένα απλό παράδειγμα εί...
Όπως είναι γνωστό το ποσοστό δαπανών με «ηλεκτρονικό χρήμα» συνδέεται πλέον με την εξασφάλιση του αφορολόγητου.
Ένα απλό παράδειγμα είναι το εξής. Αν βγάλει κάποιος 10.000 ευρώ το 2020 θα πρέπει να πληρώσει 3.000 με ηλεκτρονικά μέσα. Αν πληρώσει 2.000 τότε για τα 1.000 που δεν πλήρωσε θα δώσει φόρο 220 ευρώ.
Το σύστημα έχει προφανείς αδικίες. Το παράδειγμα που ακολουθεί αφορά τους πάντες και κυρίως όσες κατηγορίες εργαζομένων αναγκάζονται να νοικιάζουν σπίτι λόγω της εργασίας τους αλλά και γενικότερα όλους τους ενοικιαστές.Στρατιωτικός που επικοινώνησε με το USAY.GR το εξηγεί και περιμένει διορθωτικές κινήσεις.
Τα ενοίκια δεν συμπεριλαμβάνονται στις δαπάνες που χτίζουν το αφορολόγητο.
Έστω λοιπόν πως κάποιος έχει βγάλει 10.000 ευρώ τον χρόνο και πληρώνει για ενοίκιο 350 ευρώ και με τα υπόλοιπα 450 ευρώ προσπαθεί να επιβιώσει.
Αυτός θα δώσει 4.200 ευρώ μέσα στον χρόνο που δεν θα μετράνε στο αφορολόγητο καθώς δεν εμπίπτει ούτε στην κατηγορία που χρειάζεται 20% με ηλεκτρονικές δαπάνες μόνο αν πληρώνει πάνω από 60% του εισοδήματος σε νοίκια.
Άρα του μένουν στην τσέπη 10.000 – 4.200= 5.800 ευρώ. Και από αυτά θα πρέπει να δώσει 3.000 για το αφορολόγητο.
Τα 3.000 όμως στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των 5.800 ευρώ είναι το 51.7% του εισοδήματος! Η αδικία είναι πρωτοφανής και προφανής. Λύση θα υπάρξει;
