«Αποφυλακίσθηκα αιφνιδίως και όταν η γυναίκα μου με αντίκρισε, πέθανε από τη χαρά της» Έτσι δικαιολόγησε ο Πέτρος Κουλαξίδης τον ξαφνικό θά...
«Αποφυλακίσθηκα αιφνιδίως και όταν η γυναίκα μου με αντίκρισε, πέθανε από τη χαρά της» Έτσι δικαιολόγησε ο Πέτρος Κουλαξίδης τον ξαφνικό θάνατο της πρώτης του γυναίκας. Οι επόμενες πέθαναν από φυσικά αίτια. Μόνο η υπόθεση της τελευταίας του συζύγου ήταν ξεκάθαρη. Για εκείνη, αναγκάστηκε να ομολογήσει την αποτρόπαια πράξη του.
Ένας άτυχος σύζυγος
Ο Πέτρος Κουλαξίδης καταγόταν από τον Καύκασο, όπου γεννήθηκε περί το 1880. Αν και οι μαρτυρίες από τα χρόνια που ζούσε ακόμα στη Ρωσία είναι λίγες και συγκεχυμένες, γίνεται σαφές ότι η εγκληματική του δράση ξεκινά από τότε. Οι άνθρωποι που τον γνώριζαν τον περιέγραφαν ως γυναικά, βίαιο και συμφεροντολόγο. Χάρη στην προσεγμένη του εμφάνιση εξαπατούσε τα εν δυνάμει θύματά του και είχε πολλές κατακτήσεις στο αντίθετο φύλο.
Μία από τις σχέσεις που είχε συνάψει ήταν με μία πλούσια Ρωσίδα. Δεν κράτησε όμως πολύ. Η γυναίκα δεν άντεξε τον βάναυσο χαρακτήρα του Κουλαξίδη και μία μέρα τον έδιωξε από το σπίτι. Δύο βδομάδες αργότερα, η Ρωσίδα βρέθηκε νεκρή υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Λίγο αργότερα, ο νεαρός άντρας τα έφτιαξε με μία χορεύτρια, τη Μαρούσκα. Αφού κατασπατάλησε όλες τις οικονομίες της και πούλησε τα χρυσαφικά της, την ώθησε στην πορνεία. Έπειτα, η Μαρούσκα εξαφανίστηκε.
Περί το 1917, ο Κουλαξίδης ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα. Αρχικά εγκαταστάθηκε στην Καβάλα, όμως ο τόπος κατοικίας του άλλαζε διαρκώς. Ανά διαστήματα, είχε μείνει σε χωριά της Θεσσαλονίκης, του Κιλκίς, των Σερρών. Οι συνήθειές του στη νέα πατρίδα δεν άλλαξαν. Αμέσως άρχισε να αναζητά γυναίκες.
Η πρώτη που «έπεσε στα δίχτυα» του ήταν η Κυριακούλα. Παντρεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν σε ένα μικρό λίγο έξω από το Κιλκίς. Εκεί, ο νιόπαντρος Κουλαξίδης έμπλεξε σε έναν καυγά και τραυμάτισε σοβαρά έναν συγχωριανό του. Οι τοπικές αρχές τον καταδίκασαν σε 3,5 χρόνια κάθειρξη. Λόγω καλής διαγωγής, βγήκε νωρίτερα από τη φυλακή. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την αποφυλάκισή του, η Κυριακούλα βρέθηκε νεκρή. Ο Κουλαξίδης ισχυρίστηκε ότι η καρδιά της δεν άντεξε την αναπάντεχη χαρά, όταν τον είδε και πάλι στο σπίτι τους, και έπαθε ανακοπή. Κανείς στο χωριό δεν υποψιάστηκε κάτι. Δεν είχαν λόγο να αμφισβητήσουν τα λεγόμενά του.
Η θλίψη του συζύγου διήρκεσε περίπου μισό χρόνο. Έξι μήνες μετά το θάνατο της Κυριακούλας, ο Καυκάσιος πρόσφυγας αποφάσισε να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Παντρεύτηκε την Δέσποινα, που ήταν η κόρη του παπά του χωριού. Όμως κι αυτός ο γάμος έμελλε να λήξει άδοξα. Η Δέσποινα πέθανε από φριχτούς πόνους στην κοιλιά. Ο Κουλαξίδης διέδωσε ότι είχε όγκο στο στομάχι. Για ακόμη μία φορά, όλοι τον πίστεψαν.
Η επόμενη στη σειρά ήταν η Ευθυμία. Με την Ευθυμία εγκαταστάθηκαν στο Χαμηλό, ένα χωριό κοντά στα σύνορα με Βουλγαρία. Η περίπτωσή της ήταν διαφορετική από τις προηγούμενες. Λίγο καιρό μετά το γάμο τους, η γυναίκα βρέθηκε δολοφονημένη μέσα σε ένα παλιό καταφύγιο πολέμου. Αυτή τη φορά όμως ο Κουλαξίδης δεν ήταν παρών για να δώσει την αιτία θανάτου. Είχε εγκαταλείψει αιφνίδια το χωριό χωρίς να ενημερώσει κανέναν. Όπως μαθεύτηκε αργότερα, είχε μεταβεί στη Θεοδοσία, έναν άλλον μικρό οικισμό του Κιλκίς. Ο λόγος ήταν αναμενόμενος. Εκεί βρισκόταν η νέα εκλεκτή της καρδιάς του, με την οποία μάλιστα είχε προλάβει να λογοδοθεί.
Η αποκάλυψη του τέρατος
Ο θάνατος της Ευθυμίας θορύβησε τους πάντες. Ήταν προφανές ότι η νεαρή γυναίκα δεν είχε πεθάνει από φυσικά αίτια. Εκτός αυτού, ο σύζυγός της ήταν άφαντος. Οι υποψίες όλων επιβεβαιώθηκαν όταν οι αρχές ερεύνησαν το σπίτι του ζευγαριού. Ανάμεσα στα πράγματα του Κουλαξίδη βρέθηκαν ματωμένα μαχαίρια, φωτογραφίες άγνωστων γυναικών, καθώς και πολλά γυναικεία αντικείμενα. Πλέον ο Καυκάσιος πρόσφυγας μπήκε επίσημα στη λίστα των καταζητούμενων.
Την ώρα που στο Χαμηλό γίνονταν οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για τον δολοφόνο που ζούσε ανάμεσά τους, ο Κουλαξίδης ετοίμαζε τον επόμενο γάμο του στη Θεοδοσία. Ωστόσο, ο πατέρας της μέλλουσας συζύγου του ήταν καχύποπτος. Ο Κουλαξίδης δεν ήταν ντόπιος και για τη ζωή του ήξερε ελάχιστα πράγματα. Έτσι, μία μέρα, αποφάσισε να περιηγηθεί στα γύρω χωριά, προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για τον μυστήριο γαμπρό του. Ρωτούσε αγρότες, αστυνομικούς και απλούς κατοίκους.
Για καλή του τύχη, ο σταθμάρχης ενός τμήματος ήξερε την περίπτωση του Κουλαξίδη. Με τη συνοδεία αστυνομικών, ο έκπληκτος άντρας τους οδήγησε στο σπίτι του στη Θεοδοσία, όπου τον περίμενε η κόρη του με τον αγαπημένο της. Τον Ιούλιο του 1930, μετά από μία δεκαπενταετία απανωτών γάμων στην Ελλάδα, ο Πέτρος Κουλαξίδης συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης.
Αμέτρητοι γάμοι, αμέτρητα θύματα
Στη δίκη που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1930, οι αποκαλύψεις άρχισαν να «πέφτουν βροχή». Διαπιστώθηκε ότι η Κυριακούλα δεν ήταν η πρώτη σύζυγος του Κουλαξίδη στην Ελλάδα. Αποδεδειγμένα είχε παντρευτεί τουλάχιστον άλλες δύο φορές, ενώ έγινε λόγος και για άλλους γάμους που δεν μπόρεσαν όμως να αποδειχθούν ακράδαντα. Χαρακτηριστικά, ένας μάρτυρας περιέγραψε την τακτική του αδίστακτου άντρα ως εξής: «Εξαφάνιζε τις γυναίκες του σαν να ήταν γάτες.
―Πού είναι Κουλαξίδη η γυναίκα σου;
―Την έστειλα να παραθερίσει πάνω στο Σκρα.
Ύστερα από κανένα μήνα, ο Κουλαξίδης έφευγε να πάει στη γυναίκα του και γύριζε μαζί της στο χωριό.
Στους φίλους που τον συναντούσαν στο δρόμο και κοίταζαν περίεργα τη συνοδό του, έλεγε προθυμότατα:
―Η γυναίκα μου. ―Μα, αν θυμάμαι καλά, η γυναίκα σου ήταν ξανθή.
―Ναι, ναι, αλλά ξέρεις οι ξανθές δεν μ’ αρέσουν και την έβαλα να βάψει τα μαλλιά της.
Με τη μέθοδο αυτή, ο Κουλαξίδης άλλαζε γυναίκες σαν τα πουκάμισά του».
Στο ίδιο μοτίβο με τις υπόλοιπες γνωστές υποθέσεις, μία από τις επιβεβαιωμένες συζύγους του, η Χριστίνα, είχε πεθάνει 36 ώρες μετά το γάμο τους από γρίπη, ενώ η επόμενη, η Ανατολή, πάλι πέθανε από μία απλή ίωση. Η μόνη που ο «βρυκόλαξ», όπως τον αποκαλούσε ο Τύπος και οι ντόπιοι, ομολόγησε ότι σκότωσε, ήταν η τελευταία, η Ευθυμία. Στην πραγματικότητα, δεν είχε άλλη επιλογή από το να πει την αλήθεια. Ο ξάδερφός του, ο οποίος τον είχε βοηθήσει στη μεταφορά του πτώματος, είχε ήδη καταθέσει τα πάντα στις αρχές.
Στην απολογία του, ο Κουλαξίδης ισχυρίστηκε ότι η Ευθυμία ήταν άπιστη και τον ντρόπιαζε διαρκώς. Ο φόνος της, όμως, δεν ήταν προμελετημένος. Την μοιραία νύχτα, την έπιασε επ’ αυτοφόρω στο κρεβάτι με τον κουμπάρο τους. Ακολούθησε ομηρικός καυγάς, κατά τη διάρκεια του οποίου ο προδομένος σύζυγος «θόλωσε» και την στραγγάλισε. Αυτή ήταν η εκδοχή που υποστήριξε τουλάχιστον ο ίδιος. Από την άλλη, ο ιατροδικαστής είχε ήδη αποφανθεί ότι το κεφάλι της Ευθυμίας είχε συνθλιβεί από μία μεγάλη πέτρα.
Τιμωρία
Το δικαστήριο δεν πίστεψε τους ανυπόστατους ισχυρισμούς του Κουλαξίδη. Κανένας δεν πείστηκε ότι όλες οι γυναίκες στη ζωή του πέθαιναν συμπτωματικά από φυσικά αίτια, ενώ ήταν νέες και μέχρι πρότινος υγιέστατες. Μετά από πολλές επεισοδιακές δίκες, συγκλονιστικές καταθέσεις και αποκαλυπτικά στοιχεία, στις 8 Νοεμβρίου 1931 ο εισαγγελέας ανακοίνωσε την ετυμηγορία. Δίχως να του αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό, τον καταδίκασε σε θάνατο. «Η κοινωνία είναι δυνατό να ευημερεί μόνο όταν αποκαθαίρηται άνευ οίκτου από τοιαύτα εγκληματικά καθάρματα», ανέφερε στο κλείσιμο της αγόρευσής του.
Ο Πέτρος Κουλαξίδης οδηγήθηκε στις φυλακές Επταπυργίου, όπου παρέμεινε για 9 μήνες. Στις 3 Αυγούστου του 1932 τουφεκίστηκε μαζί με τρεις καταδικασθέντες κομιτατζήδες από τη Φλώρινα. Ο ίδιος μπορεί να πέθανε, όμως ο φριχτός θρύλος του στην περιοχή έμεινε ζωντανός. Ο «βρυκόλαξ του Χαμηλού» στοίχειωνε για χρόνια τα χωριά της Μακεδονίας από όπου έκανε το πέρασμά του.
www.mixanitouxronou.gr
