Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Oncology από τους L. Zhang και συνεργάτες σημαντική σειρά ασθενών με καρκίνο που νόσησαν ...
Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Oncology από τους L. Zhang και συνεργάτες σημαντική σειρά ασθενών με καρκίνο που νόσησαν από COVID-19.
Πρόκειται για αναδρομική καταγραφή 1276 ασθενών που εισήχθησαν σε 3 νοσοκομεία αναφοράς στην περιοχή Wuhan Γιουχάν της Κίνας. Μεταξύ αυτών, 28 ασθενείς (ποσοστό 2,2% του συνόλου) έπασχαν από καρκίνο. Οι περισσότεροι ήταν άνδρες με διάμεση ηλικία τα 65 έτη. Το ένα τρίτο αυτών των ασθενών είχαν μεταστατική νόσο και η πιο συχνή νεοπλασία ήταν ο καρκίνος του πνεύμονα (25% των ασθενών). Τα αρχικά κλινικά και εργαστηριακά χαρακτηριστικά αυτών των ασθενών δεν διέφεραν σημαντικά από τους υπόλοιπους ασθενείς με COVID-19.
Εξαίρεση αποτελούσε η πιο συχνή ύπαρξη αναιμίας και υπολευκωματιναιμίας. Η βαρύτητα της λοίμωξης και η τελική της έκβαση φαίνεται ότι είναι χειρότερη σε ασθενείς με καρκίνο. Από τους ασθενείς της μελέτης, το 53.6% ανέπτυξε κλινικά σοβαρή νόσο, το 21.4% εισήχθη σε μονάδα εντατικής θεραπείας και το 28.6% πέθανε. Οι επιπλοκές της λοίμωξης ήταν συχνότερες σε ασθενείς με μεταστατική νόσο ή σε όσους έλαβαν θεραπεία ως 2 εβδομάδες προ της λοίμωξης. Όπως όμως σχολιάζει ο διακεκριμένος ογκολόγος William Oh, τα αποτελέσματα αυτών των μελετών παρότι είναι σημαντικά, θα πρέπει να αξιολογούνται και κριτικά. Οι μελέτες αυτές είναι αναδρομικές, ο αριθμός των ασθενών μικρός και περιλαμβάνονται περισσότεροι νοσηλευόμενοι και άρα σε βαρύτερη κατάσταση ασθενείς.
Σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό JAMA, οι D. Schrag και συνεργάτες (13 Απριλίου 2020) αναλύουν τους παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση ασθενών με καρκίνο κατά την πανδημία COVID-19. Η ογκολογική φροντίδα εντάσσεται γενικά σε 4 κατηγορίες:
Πρώτον είναι η φροντίδα που δεν έχει αυστηρούς χρονικούς περιορισμούς ή μπορεί να παρασχεθεί από απόσταση. Αυτό περιλαμβάνει την επιβίωση και την επιτήρηση για πιθανή υποτροπή.
Δεύτερον είναι η φροντίδα που δεν μπορεί να παρασχεθεί εξ’ αποστάσεως αλλά η παράλειψη ή η καθυστέρηση της θεραπείας έχει οριακή επίδραση στην ποιότητα ή στο χρόνο ζωής.
Τρίτον, είναι καταστάσεις για τις οποίες η καθυστέρηση έχει κλινικά μετρίως σημαντική δυσμενή επίδραση στην ποιότητα ζωής ή στην επιβίωση.
Τέταρτον, και πιο ξεκάθαρο, είναι η θεραπεία του καρκίνου που έχει τη δυνατότητα να θεραπεύσει και δεν μπορεί να καθυστερήσει με ασφάλεια. Αυτό περιλαμβάνει τους περισσότερους ασθενείς με νέες διαγνώσεις οξείας λευχαιμίας, λεμφώματος υψηλού βαθμού και εκείνους με όγκους που ανταποκρίνονται στη χημειοθεραπεία, όπως καρκίνο των όρχεων, των ωοθηκών και το μικροκυτταρικό καρκίνωμα πνεύμονα.
