Γράφει ο Λάμπρος Δημητρέλος Είναι ένα από τα πιο συχνά σήματα και ταυτόχρονα ένα από τα πιο επικίνδυνα. Τα οικογενειακά επεισόδια ...
Γράφει ο Λάμπρος Δημητρέλος
Είναι ένα από τα πιο συχνά σήματα και ταυτόχρονα ένα από τα πιο επικίνδυνα.
Τα οικογενειακά επεισόδια έχουν κατά καιρούς αποτελέσει την αφετηρία ακραίας βίας, ενώ δεν είναι λίγα εκείνα που κατέληξαν σε ανθρωποκτονίες ή σοβαρότατους τραυματισμούς. Οι αστυνομικοί περιπολίας καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε σε πολύ δυναμικές καταστάσεις, συναισθηματική φόρτιση, εκρήξεις θυμού και ιδιαιτερότητες, όπως συχνά η εμπλοκή ατόμων με ψυχικές διαταραχές.
Η ρουτίνα, η χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση, η αδυναμία αποτελεσματικής επικοινωνίας με τους εμπλεκόμενους, αλλά και μεταξύ των συναδέλφων, η απουσία διανοητικής προετοιμασίας, προσυνεννόησης και ετοιμότητας, είναι και εδώ οι βασικοί παράγοντες αποτυχίας των αστυνομικών.
Θυμήσου ότι:
1. Οι εμπλεκόμενοι στο επεισόδιο είναι ήδη πολύ εκνευρισμένοι, ταραγμένοι, γενικά αναστατωμένοι και συχνά επιθετικοί κατά πάντων. Επίσης είναι πολύ πιθανό να έχουν κάνει χρήση αλκοόλ ή/και ναρκωτικών.
2. Πάντα για κάποιον, η παρουσία των αστυνομικών είναι ανεπιθύμητη. Συνήθως για τον δράστη, ωστόσο είναι συχνό φαινόμενο ακόμη και τρίτο μέλος της οικογένειας να αντιδράσει αρνητικά στην παρουσία μας.
3. Οι αστυνομικοί πρέπει πάντα να προσεγγίζουμε θεωρώντας πως μέσα σε αυτό το σπίτι υπάρχει πυροβόλο όπλο και πως κάποιος είναι διατεθειμένος να το χρησιμοποιήσει εναντίον μας.
4. Είναι πιθανό κάποιος εμπλεκόμενος να φέρει, να έχει αποκρύψει στο σώμα του ή σε μέρος του σπιτιού αιχμηρό αντικείμενο, είτε με σκοπό να αμυνθεί κατά του δράστη, είτε για να επιτεθεί εναντίον των αστυνομικών. Κάθε σπίτι είναι γεμάτο αντικείμενα οικιακής χρήσης - δυνητικά όπλα, ειδικά αιχμηρά.
5. Οι 2 αστυνομικοί εισερχόμαστε σε εντελώς άγνωστο για εμάς χώρο, πολλές φορές με κακό φωτισμό, όπου οι εμπλεκόμενοι κυριαρχούν και συνήθως υπερέχουν αριθμητικά.
Η εκπαίδευση των αστυνομικών σε ρεαλιστική full contact άοπλη μάχη, αλλά και μάχη με μη θανατηφόρα όπλα ωφελεί τα μέγιστα, καθώς αν σε ένα σήμα για οικογενειακό επεισόδιο εκδηλωθεί επίθεση κατά των επιλαμβανομένων αστυνομικών, αυτή θα είναι ξαφνική, μεγάλης έντασης, σε μικρό χώρο & απόσταση, ενώ πολύ συχνά θα περιλαμβάνει και κάποιο οικιακό (ή μη) αντικείμενο ως όπλο.
6. Η αθέατη και αθόρυβη ανάπτυξη των αστυνομικών, καθώς και η χρήση κάλυψης – απόστασης κατά την προσέγγιση & πρώτη επαφή είναι υπέρ-κρίσιμης σημασίας για την εγκαθίδρυση και διατήρηση του τακτικού πλεονεκτήματος.
7. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, στα οικογενειακά επεισόδια η αστυνομική ράβδος είναι το συνηθέστερο σε χρήση μέσο άσκησης ελέγχου, ενώ η θέα της και μόνο επιδρά πολύ αποτρεπτικά. Η θέση της είναι στην εξάρτησή μας και όχι στο πορτ-μπαγκάζ του περιπολικού!
Η αστυνομική ράβδος αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί το σημαντικότερο μη θανατηφόρο μέσο άσκησης ελέγχου, ειδικά σε επιθέσεις κατά αστυνομικών σε μικρούς χώρους, όπως αυτές που συχνά συμβαίνουν στα οικογενειακά επεισόδια. Είναι λοιπόν απαραίτητη η συχνή και ρεαλιστική full contact εκπαίδευση των αστυνομικών στον χειρισμό της.
8. Οι φακοί των αστυνομικών, τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα, αποτελούν πολλαπλασιαστή ισχύος και σημαντικά μέσα άσκησης ελέγχου, καθώς μπορούν να αποπροσανατολίσουν εντελώς την όραση ενός επιτιθέμενου ατόμου.
9. Ο διαχωρισμός των ατόμων είναι συχνά απαραίτητος όσο οι αστυνομικοί επιλαμβάνονται, ωστόσο πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο χωροταξικά, ώστε οι δύο συνάδελφοι να μη χάνουν την οπτική επαφή μεταξύ τους, ενώ ταυτόχρονα ο καθένας να αλληλεπιδρά αποτελεσματικά με τους εμπλεκόμενους στον τομέα ευθύνης του, ελέγχοντάς τους οπτικά.
10. Ο «Συν Ένας» είναι εκεί! Δεν είναι λίγα τα περιστατικά όπου στην προσπάθειά του να διαφύγει ο δράστης, ένιωσε να εγκλωβίζεται από τους αφιχθέντες αστυνομικούς και εκμεταλλευόμενος τυχόν βλάστηση, κλιμακοστάσια, βοηθητικούς χώρους κλπ, τους επιτέθηκε αθέατος. Επίσης, δεν είναι λίγα τα περιστατικά όπου οι αστυνομικοί στην προσπάθεια τους να συλλάβουν τον δράστη, δέχθηκαν πισώπλατη επίθεση από το ίδιο το θύμα, το οποίο λόγω οικογενειακών δεσμών βιώνει συχνά ένα ιδιότυπο «Σύνδρομο Στοκχόλμης».
Τα οικογενειακά επεισόδια διαφέρουν σημαντικά από οποιονδήποτε άλλο τύπο επεισοδίου, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι οι εμπλεκόμενοι έχουν ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ τους. Για τους αστυνομικούς, όση απειλή αποτελεί ο δράστης, άλλη τόση αποτελεί και το θύμα, καθιστώντας τους ευάλωτους ακόμη και σε ταυτόχρονη επίθεση. Ταυτόχρονα, η «διάγνωση της σκηνής» γίνεται δύσκολη και χρονοβόρα, καθώς τα θύματα και οι μάρτυρες συχνά δε συνεργάζονται με τους αστυνομικούς, εμποδίζοντάς τους με αυτόν τον τρόπο να κάνουν μια γρήγορη αδρή εκτίμηση για το επίπεδο επικινδυνότητας του περιστατικού. Θεραπεία για όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες αποτελούν η τακτική σκέψη, η μείωση του εφησυχασμού σε συνδυασμό με την αύξηση της ετοιμότητας και φυσικά η ποιοτική και ρεαλιστική εκπαίδευση.
Στο επόμενο σήμα για «οικογενειακό», τρέξε τα 10 σημεία της παραπάνω checklist στο μυαλό σου, προετοιμάσου καλύτερα διανοητικά και σωματικά, προσφέροντας έτσι περισσότερη ασφάλεια τόσο σε εσένα και τον συνεργάτη σου, όσο και στους ίδιους τους εμπλεκόμενους.
