Στους αιώνες που προηγήθηκαν, το να υπηρετεί κάποιος στις ένοπλες δυνάμεις μιας ισχυρής χώρας δεν διέφερε και πολύ από τη δουλεία, ιδιαί...
Στους αιώνες που προηγήθηκαν, το να υπηρετεί κάποιος στις ένοπλες δυνάμεις μιας ισχυρής χώρας δεν διέφερε και πολύ από τη δουλεία, ιδιαίτερα σε ζητήματα τιμωρίας για πειθαρχικά παραπτώματα. Οι επίσημες τιμωρίες δεν ήταν παρά τελετουργικοί ξυλοδαρμοί. Οι παραβάτες δέχονταν βροχή χτυπημάτων, καθώς περνούσαν τρέχοντας ανάμεσα σε δύο σειρές που σχημάτιζαν οι σύντροφοί τους.
Σε μια τέτοια περίπτωση, στη βρετανική φρουρά της Ταγγέρης στις 16 Μαΐου 1665, αποφασίστηκε ότι ένας στρατιώτης έπρεπε: «Να γυμνωθεί απ’ τη μέση και πάνω και να περάσει ανάμεσα στους άντρες ολόκληρου του συντάγματος, οι οποίοι θα κρατάνε μπαστούνια και θα τον χτυπούν στην πλάτη, στο στήθος, στα χέρια ή όπου αλλού τον πετύχουν».
Η μέγιστη τιμωρία που επιτρεπόταν ήταν χίλιες βουρδουλιές και οτιδήποτε ανάμεσα σε πεντακόσια και οχτακόσια χτυπήματα ήταν ζήτημα ρουτίνας. Είχαν υπάρξει και στρατιώτες που πέθαναν μετά από τόσο παρατεταμένες μαστιγώσεις. Όταν οι κρατούμενοι λιποθυμούσαν, το βασανιστήριο σταματούσε, αλλά ξεκινούσε και πάλι μερικές μέρες αργότερα, όταν τα θύματα είχαν αναρρώσει. Οι πολύ αυστηρές ποινές χωρίζονταν σε γύρους των διακοσίων περίπου χτυπημάτων, τα οποία εκτελούνταν με διαλείμματα κάμποσων ημερών. Αυτό το «ανθρωπιστικό» μέτρο δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ το να προσθέτει στη σωματική και τη ψυχική τους ταλαιπωρία. Το μαστίγωμα στο ναυτικό...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ»: http://www.mixanitouxronou.gr/i-gata-me-tis-9-oures-to-frikto-vasanistirio-tou-vretanikou-stratou-pou-kratise-dio-eones-i-apitharchi-mastigonontan-eos-ke-chilies-fores-ke-i-vasanistes-chtipousan-me-vardies-gia-na-xek/