Η Ουκρανία έχει επενδύσει στη «βιομηχανία» παραγωγής βρεφών και φροντίζει αναλόγως τη διεθνή πελατεία -Υπήρξε όμως η πανδημία, εξαιτίας της...
Η Ουκρανία έχει επενδύσει στη «βιομηχανία» παραγωγής βρεφών και φροντίζει αναλόγως τη διεθνή πελατεία -Υπήρξε όμως η πανδημία, εξαιτίας της οποίας προκλήθηκαν ανωμαλίες στην αλυσίδα τοκετών-παράδοσης των νεογνών
Μια μικρή Οδύσσεια -και μάλιστα σε εκδοχή θρίλερ- έζησαν οι Αμερικανοί Νταρλίν και Κρις Στράουμπ, προκειμένου να παραλάβουν το μωρό τους, απευθείας από τη «βιομηχανία» παρένθετης μητρότητας της Ουκρανίας. Οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί εξαιτίας της πανδημίας δημιούργησε μια σειρά εμποδίων για τους Στράουμπ, μετατρέποντας σε μια περιπέτεια γεμάτη αγωνία το ταξίδι τους από το Ντάλας στο Κίεβο.
Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, η παρένθετη μητέρα ονόματι Γιούλια, μια 33χρονη Ουκρανή, θα οδηγούνταν στην αίθουσα τοκετών στις 30 Μαΐου. Όπως πολύ συχνά συμβαίνει στις κυήσεις, τα έμβρυα λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις για το πότε προτιμούν να δουν το φως του κόσμου. Έτσι, αυτό που κάποτε ήταν το ωάριο μιας δότριας και το σπερματοζωάριο του Κρις Στράουμπ, έκανε σινιάλο ότι εξέρχεται στις 26 Μαΐου.
Ευτυχώς γι' αυτούς, οι Στράουμπ βρίσκονταν ήδη καθ' οδόν. Αλλά χωρίς να γνωρίζουν εάν θα κατάφερναν να φτάσουν έως το Κίεβο, δεδομένου ότι η Ουκρανία είχε επιβάλει απαγόρευση εισόδου σε ταξιδιώτες από τις περισσότερες χώρες του εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ.
Το ταξίδι από το Ντάλας στο Κίεβο
Υπό κανονικές συνθήκες, το ταξίδι από το Ντάλας στο Κίεβο είναι σχετικά απλό: Το δρομολόγιο περιλαμβάνει απλώς έναν ενδιάμεσο σταθμό στην κεντρική Ευρώπη, πχ στο Παρίσι. Αντί γι' αυτό όμως, οι Στράουμπ πέταξαν από το Ντάλας στην Ατλάντα, κατόπιν στην Ολλανδία, τη Σουηδία, για να αφιχθούν εν τέλει στο Μινσκ, την πρωτεύουσα της Λευκορωσίας.
Από το Μινσκ, η Νταρλίν και ο Κρις ξεκίνησαν για μια διαδρομή 4ωρης διάρκειας μέχρι να φτάσουν στα σύνορα με την Ουκρανία. Εκεί όμως διαπίστωσαν ότι η διέλευση επιτρεπόταν μόνο σε φορτηγά -και, ίσως, πεζούς. Προφανώς αυτή ήταν η μόνη επιλογή που απέμενε στους επίδοξους γονείς.
Σε μία από τις αποσκευές τους, η Νταρλίν και ο Κρις είχαν στριμώξει 14.000 δολάρια σε μετρητά, για να εξοφλήσουν τη Γιούλια μόλις παραλάμβαναν το παιδί τους. Παρεμπιπτόντως, η Ουκρανία είναι από τις ελάχιστες χώρες της «Δύσης» στις οποίες επιτρέπεται ακόμη η επ' αμοιβή κυοφορία και γέννηση από παρένθετες μητέρες.
Οι Στράουμπ δεν ήταν οι μόνοι Αμερικανοί που περίμεναν εναγωνίως την παράδοση του παιδιού τους. Αντιθέτως, η Ουκρανία έχει επενδύσει στη «βιομηχανία» παραγωγής βρεφών και φροντίζει αναλόγως τη διεθνή πελατεία. Υπήρξε όμως η πανδημία, εξαιτίας της οποίας προκλήθηκαν ανωμαλίες στην αλυσίδα τοκετών-παράδοσης των νεογνών.
Οι ουκρανικές αρχές επέβαλαν καραντίνα στις 17 Μαρτίου και, αυτομάτως, περίπου 100 νεογέννητα έμειναν μετέωρα, σε φάση αναμονής των γονέων τους. Οι θερμοκοιτίδες μεταφέρθηκαν στην αίθουσα υποδοχής ενός ξενοδοχείου στο Κίεβο. Κάποιοι από τους γονείς προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρακάμψουν τις απαγορεύσεις και τα κλειστά σύνορα, κάποιοι άλλοι βρίσκονταν ήδη στην Ουκρανία αλλά αδυνατούσαν να παραλάβουν το παιδί τους και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους εξαιτίας του γενικού lockdown.
Μάλιστα, με στόχο να δείξουν σε όλο τον κόσμο την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, οι υπεύθυνοι μιας από τις κλινικές που αναλαμβάνουν τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, δημοσιοποίησε εικόνες από 51 στοιχισμένα βρέφη, εν αναμονή των γονέων τους.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας αγνοούσε κάθε αίτημα που απηύθυναν οι απελπισμένοι γονείς. Μεσολάβησαν κάποιες ΜΚΟ, οι οποίες άσκησαν πίεση στους Ουκρανούς αρμοδίους, ενώ παράλληλα συνέστηναν στους γονείς να συνεργάζονται στενά με τις πρεσβείες των χωρών τους στην Ουκρανία. Η αμερικανική πρεσβεία κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδο σε επτά ζευγάρια Αμερικανών και την έξοδο σε ακόμη τέσσερα -αλλά με οκτώ βρέφη.
Στις 30 Μαΐου, όταν πια οι Στράουμπ είχαν παραλάβει το παιδί τους, έφτασαν επιτέλους στην Ουκρανία με ειδικά ναυλωμένη πτήση από την Αργεντινή, 24 ζευγάρια. Επρόκειτο για γονείς των 51 βρεφών που φιλοξενούνταν στο ξενοδοχείο του Κιέβου.
Προφανώς η περιπέτεια των Στράουμπ είχε ευτυχή κατάληξη. Ωστόσο, μόλις το δράμα έφτανε στο φινάλε του για εκείνους, άρχιζε για την παρένθετη μητέρα. Η Γιούλια δεν μπορούσε να αποχωριστεί το πλάσμα που έφερε στον κόσμο, παρόλο που ήταν εξ αρχής δεδομένο πως αυτό ακριβώς θα συνέβαινε.
Συντετριμμένη και κλαίγοντας γοερά η Γιούλια παρέδωσε το βρέφος στην Νταρλίν και τον Κρις. Ασχέτως εάν πληρώθηκε για τις υπηρεσίες της, η Γιούλια παρακάλεσε τους Στράουμπ να της επιτρέψουν να βοηθήσει στη φροντίδα του νεογέννητου. Παρόλο που δημιουργήθηκε μια αμήχανη και άβολη κατάσταση, οι Αμερικανοί δέχτηκαν τη Γιούλια στο διαμέρισμα το οποίο είχαν νοικιάσει έως ότου τους επιτραπεί η αναχώρηση από την Ουκρανία.
«Μετά βίας κατάφερα να πείσω τον άντρα μου να με αφήσει να γίνω παρένθετη μητέρα»
Η Γιούλια είναι μία από τις πάμπολλες γυναίκες στην Ουκρανία οι οποίες προσφέρουν την κύηση ενός εμβρύου επί χρήμασιν. Απλώς αυτή τυχαίνει να έχει ηθικές και συναισθηματικές αναστολές. Όπως δήλωσε στο αμερικανικό δίκτυο NBC «μόλις και μετά βίας κατάφερα να πείσω τον άντρα μου να με αφήσει να γίνω παρένθετη μητέρα. Και έπρεπε να κρύβω την εγκυμοσύνη μου από τους συγχωριανούς μας, για να μη με κακολογούν. Γιατί στην Ουκρανία δεν βλέπουν όλοι με καλό μάτι την παρένθετη μητρότητα».
Πράγματι, στην Ουκρανία υπάρχουν οργανώσεις οι οποίες διαδηλώνουν έντονα κατά του «εμπορίου βρεφών» όπως χαρακτηρίζουν τη διαδικασία και απαιτούν από το κράτος να την απαγορεύσει δια νόμου. Για τη Γιούλια, αυτό δεν είναι σωστό: «Όπως το βλέπω εγώ, βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Εγώ μπορώ να κάνω παιδιά, αλλά δεν μπορώ να τα αναθρέψω γιατί είμαι φτωχιά. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά αλλά έχουν λεφτά».
Η Γιούλια έχει ήδη δύο γιους, 8 και 13 ετών. Διαμένει σε ένα χωριό, στην ενδοχώρα της Ουκρανίας. Εργάζεται ως νοσηλεύτρια σε τοπικό νοσοκομείο, με μηνιαίο μισθό 150 δολαρίων. Ο σύζυγός της παίρνει 500 δολάρια στο ξυλουργείο όπου εργάζεται. Όταν ένα από τα παιδιά τους αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας με μια μόλυνση που διέλυσε το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού του, η Γιούλια συνειδητοποίησε ότι δεν είχε καμία νόμιμη εναλλακτική λύση: Ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει τα χρήματα για την θεραπεία του γιου της ήταν να φέρει στον κόσμο το μωρό κάποιων ανθρώπων που θα της ήταν παντελώς άγνωστοι.
Το «πακέτο» της παρένθετης μητρότητας κοστίζει 30.000-50.000 δολάρια στους επίδοξους γονείς. Οι μητέρες, όπως η Γιούλια, δικαιούνται μερίδιο περίπου 15.000 δολαρίων. Επιπλέον, προβλέπεται η χορήγηση μηνιαίου επιδόματος 400 δολαρίων για κάθε μήνα της κυήσεως. Εξυπακούεται, όμως, ότι σε έναν επιχειρηματικό τομέα όπως αυτόν, με μεγάλη και διεθνή ζήτηση αλλά και ανταγωνισμό από τους εξειδικευμένους παρόχους των αντίστοιχων υπηρεσιών, οι κλινικές παίρνουν τη μερίδα του λέοντος.
