Στοιχεία-σοκ για τη δράση του εκπαιδευτικού της Ερέτριας, ο οποίος ασελγούσε στη 14χρονη από τότε που ήταν μαθήτριά του στο Δημοτικό - ...
Στοιχεία-σοκ για τη δράση του εκπαιδευτικού της Ερέτριας, ο οποίος ασελγούσε στη 14χρονη από τότε που ήταν μαθήτριά του στο Δημοτικό - Πώς κατάφερε να γίνει αρεστός πρώτα στους γονείς για να πετύχει τον στόχο του
«Προφυλακιστέοι». Υπάρχουν φορές που μία μόνο λέξη μπορεί να αποδώσει τόση δικαίωση όση περιέχεται σε τόμους καταδικαστικών αποφάσεων. Είναι οι φορές αυτές όπου κάποιος μετατρέπεται από «άνθρωπο» σε παιδεραστή, οι στιγμές ακριβώς εκείνες όπου μία ολόκληρη κοινωνία αντικρίζει στα μάτια ενός παιδιού το δικό της παιδί.
Ηταν οικογενειάρχες, είχαν παιδιά, είχαν μόρφωση, είχαν υπόληψη, είχαν σεβασμό, έδειχναν να έχουν σχεδόν τα πάντα. Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί πως ήταν πλασμένοι για το τίποτα.
Κάποιοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό, σχεδόν ανίκανοι να αρθρώσουν κουβέντα. Αλλοι, έκαναν ανοήτως λόγο για «σχέση» σε μια επαφή εξαρχής απαγορευμένη. Κάποιοι τρίτοι κατέβασαν τα ακουστικά από ντροπή ή από αναισχυντία - δεν μπορείς να καλύπτεις έναν παιδεραστή με τη σιωπή σου ό,τι κι αν ήταν αυτό που κάποτε σας ένωνε. Και κάποιοι τέταρτοι δέχτηκαν να σκιαγραφήσουν το προφίλ των δύο αυτών «ανδρών», αποδεικνύοντας πως υπάρχουν άνθρωποι αληθινοί…
Ο «φευγάτος» φυσικομαθηματικός
Ετών 44. Παντρεμένος με τραπεζική υπάλληλο και πατέρας δύο μικρών παιδιών, πέντε και εννέα ετών. Φυσικομαθηματικός σε σχολείο της Ηλιούπολης, κάποιες φορές παραδίδει και Βιολογία.
Ο Γ.Π. δεν αργεί να κερδίσει τη συμπάθεια των παιδιών. Είναι άνετος, προχωρημένος, φιλικός, ελαστικός. Κάτω από τον μανδύα ενός υποτιθέμενου προοδευτισμού, όμως, κρύβεται το αρρωστημένο πάθος του για μικρά παιδιά.
Σε κάποιους γονείς δεν αρέσουν τα σόκιν ανέκδοτα που λέει στα κορίτσια, ούτε τα κολακευτικά σχόλια που λαμβάνουν χώρα στους διαδρόμους και στο προαύλιο του σχολείου. Κοιτάζει τις μαθήτριες περίεργα, κάνουν παράπονα, δεν τις ακούει κανείς. Ανάμεσά τους υπάρχει μία μητέρα από ξένη χώρα η οποία ζει με τη 14χρονη κόρη της στην Ελλάδα. Δεν έχει το στήριγμα του πατέρα, ο άνθρωπος εργάζεται στο εξωτερικό.
Μάνα και κόρη παλεύουν μόνες για ένα καλύτερο αύριο. Η γυναίκα πριν από σχεδόν έναν χρόνο παρατηρεί κάποια περίεργα σημάδια στη συμπεριφορά της κόρης της και καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να οφείλονται μόνο στα δύσκολα της εφηβείας. Το παιδί κάτι κρύβει, ενδεχομένως και κάτι φοβάται. Η μητέρα την παρακολουθεί και τον περασμένο χειμώνα, κάποια ημέρα που το σχολείο είναι κλειστό, «συλλαμβάνει» τον «κύριο» καθηγητή να βρίσκεται μόνος με το παιδί της. Του μιλάει. Ξανά και ξανά. Δεν θα την ακούσει ποτέ συνεχίζοντας να συναντά την κόρη της, στην οποία τάζει έρωτες, γάμους και παιδιά...
Η γυναίκα αγγίζει τα όρια της απόγνωσης, κανείς δεν της δίνει την παραμικρή σημασία. Η κόρη, όπως και κάθε παιδί σ’ αυτή την ηλικία, δεν μπορεί να γίνει σύμμαχός της. Η τελευταία της ευκαιρία, ο μόνος τρόπος για να σώσει το παιδί της από τον παρανοϊκό αυτόν «έρωτα», είναι να καταγγείλει τον καθηγητή στις αρμόδιες αρχές.
Λίγο αργότερα, μετά από ένταλμα σύλληψης, ο καθηγητής συλλαμβάνεται. Το παιδί παρακολουθείται από ψυχολόγο, δημοσιογράφοι χτυπούν μέρα-νύχτα το κουδούνι του σπιτιού του, αυτό το έργο πρέπει να τελειώσει με την «ακτινογραφία» της αρρωστημένης ψυχής του δράστη. Ολα τα υπόλοιπα προκαλούν μόνο τη συνέχεια του μαρτυρίου ενός δεκατετράχρονου παιδιού που θα μπορούσε να είναι το δικό μας παιδί...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
