Τι κάνει τώρα η Τουρκία; Απειλεί ευθέως τη Δύση μέσα από τον πιο επικίνδυνο εκβιασμό που της έχει μέχρι τώρα κάνει. Ότι αν δεν την αφήσ...
Τι κάνει τώρα η Τουρκία; Απειλεί ευθέως τη Δύση μέσα από τον πιο επικίνδυνο εκβιασμό που της έχει μέχρι τώρα κάνει. Ότι αν δεν την αφήσουν να συνεχίσει να συμπεριφέρεται αναρχικά, θα ενεργοποιήσει την 5η φάλαγγά της.
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ (*)
ΠΗΓΗ: HELLAS JOURNAL
Ο πόλεμος είναι μια κατ’ εξοχήν ομολογία ότι η ευημερία του ενός έθνους εξαρτάται από την ευημερία άλλων εθνών. Όση περισσότερη ελευθερία κινήσεων απολαμβάνει ένα έθνος, τόσο λιγότερη απολαμβάνει κάποιο άλλο.
Στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα, οι μεγαλοστομίες για τον «άνεμο αλλαγής» που τραγούδησαν οι Scorpions μετά το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου, διαψεύστηκαν. Ο Samuel Huntington κατακεραυνώθηκε από τη σχολή σκέψης που ακολουθούσε τους Fukuyama και Friedman.
Ο πρώτος όμως είναι αυτός που δικαιώνεται όταν γινόμαστε μάρτυρες πολιτικών όπως της Τουρκίας, που μετά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας -του συμβόλου του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού που έχει διεθνή ακτινοβολία- από περιφερειακός ταραξίας αναβαθμίζεται σε διεθνή ταραξία.
Το επιχείρημα του Huntington δεν εδράζεται ουσιαστικά πουθενά αλλού, εκτός από την περίφημη φράση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη: «Στο τέλος επικρατεί το πνεύμα». Ο πολιτισμός παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τόσο στη νοοτροπία μιας κοινωνίας, όσο και στη λήψη αποφάσεων ενός κράτους.
Ο Αμερικανός καθηγητής, εκεί που όλοι έβλεπαν ένα ατελείωτο δάσος ευκαιριών στον τότε ανατέλλοντα μονοπολικό κόσμο, έβλεπε συγκρούσεις που θα γίνονται για λόγους πολιτισμικής ετερότητας.
Το βιβλίο «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών» αποτέλεσε ένα ολοκληρωμένο επιχείρημα το οποίο ο Huntington χρησιμοποίησε για να αποδείξει ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι πανάκεια για τις σχέσεις των εθνών, ούτε βέβαια θα εξαλείψει τις πολιτισμικές καταβολές τους.
Η Τουρκία αποτελεί ένα παράδειγμα που δικαιώνει τον Αμερικανό θεωρητικό και οφείλουν να μας απασχολήσουν αρκετά τόσο η δυτική αδυναμία κατανόησης του νέου κόσμου και των συσχετισμών του, όσο και το τι έρχεται μετά από την απόφαση για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Η Τουρκία ουδέποτε αρνήθηκε στην πράξη ότι δεν μπορεί να αγκαλιάσει το παρελθόν της. Μιλάμε πάντα για το αληθινό, ιστορικό της παρελθόν. Οι Έλληνες διέλυσαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ήταν «υπαίτιοι» και στις δύο φάσεις διάλυσής της.
Τόσο στις αρχές του 19ου αιώνα, όσο και στις αρχές του 20ου, Ελληνική Επανάσταση και Βαλκανικοί Πόλεμοι ολοκλήρωσαν τον εφιάλτη της Τουρκίας η οποία μετά απέκτησε το Σύνδρομο των Σεβρών το οποίο ζει και βασιλεύει ακόμη και σήμερα, ειδικά στο ΑΚΡ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
