Η έκδοση F.1 των Rafale, σαφώς μειονεκτούσε της Tranche 1 του EF-2000. Δεν ήταν καλή ούτε σε αποστολές αέρος-αέρος, ούτε σε αποστολές αέρος...
Το αεροσκάφος «γεννήθηκε» από τις «στάχτες» της συνεργασίας με τους μετέπειτα αντιπάλους του Εurofighter. Οι γαλλικές ανάγκες «έδειχναν» προς ένα μαχητικό υψηλών επιδόσεων, εστιασμένο σε αποστολές κρούσης εδάφους, που θα αντικαθιστούσε το Mirage 2000N στις αποστολές πυρηνικής κρούσης, όπως και θα αποκαθιστούσε τις απωλεσθείσες ικανότητες στον ίδιο ρόλο, μετά την απόσυρση του Μirage IV.
Δηλαδή πρόκειται για ένα αεροσκάφος που εξαρχής σχεδιάστηκε ως πλατφόρμα μεταφοράς όπλων και συστημάτων για προσβολή στόχων επιφανείας.
Η πρώτη έκδοση του αεροσκάφους που εντάχθηκε σε υπηρεσία ήταν το Rafale Standard F1, το οποίο αποτελούσε παραγγελία του Γαλλικού Ναυτικού με σκοπό να αντικαταστήσει τα «κουρασμένα» F-8P Crusader.
Η συγκεκριμένη διαμόρφωση του Rafale Standard F1 αναπτύχθηκε κυρίως για αποστολές αέρος-αέρος, αξιοποιώντας συνδυασμό βλημάτων MICA EM (Elerctro-Magnetic) καθοδηγούμενων από το ραντάρ του αεροσκάφους, του μικρότερης εμβέλειας, υπέρυθρης καθοδήγησης Magic 2 (IR) και του πυροβόλου Nexter 30M791 των 30 χιλ.
Η επόμενη βελτιωμένη έκδοση του αεροσκάφους ήταν το Rafale Standard F2, το οποίο έχει τη δυνατότητα εκτέλεσης αποστολών κρούσης, χάρη στην αξιοποίηση του βλήματος cruise SCALP EG.
Επιπροσθέτως, το αεροσκάφος μπορεί να αξιοποιήσει και το νέο κατευθυνόμενο όπλο ακριβείας μακρού βεληνεκούς AASM (Armement Air Sol Modulaire) της Sagem. Ήταν η έκδοση, στην οποία το αεροσκάφος απέκτησε πραγματικές δυνατότητες πολλαπλού ρόλου, αφού αρχικά είχε σχεδιαστεί για αποστολές κρούσης, με δευτερεύοντα ρόλο την εναέρια υπεροχή.
Γενικότερα όμως οι δυνατότητες του αεροσκάφους Rafale Standard F2 αναβαθμίστηκαν με την εισαγωγή σε χρήση του υπέρυθρης καθοδήγησης βλήματος αέρος-αέρος MICA IR (Infra-Red), που αντικατέστησε το Magic 2, την τοποθέτηση συστήματος ψηφιακής διαμόρφωσης λειτουργίας που επιτρέπει την παρακολούθηση του αναγλύφου του εδάφους, καθώς και βελτιώσεις στο ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης RBE 2 της εταιρείας Thales. Επιπλέον, τοποθετήθηκε το νέο Σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου Spectra της ίδιας εταιρείας.
Μια ακόμα σημαντική εξέλιξη ήταν η υιοθέτηση για πρώτη φορά σε γαλλικό μαχητικό του Συστήματος Πολλαπλών Λειτουργιών Διανομής Πληροφοριών, του συστήματος Link16 MIDS, καθώς και το γεγονός ότι τα Rafale F2 θα είναι τα πρώτα που θα εφοδιαστούν με νέο σύστημα αποστολής MDPU (Modular Data Processing Unit), το οποίο θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την ολοκλήρωση μελλοντικών οπλικών συστημάτων.
Εκείνο που πιθανόν δεν θα μπορέσει να εκτελέσει με την ίδια αποτελεσματικότητα είναι οι αποστολές εναέριας υπεροχής, επιχειρήσεις για τις οποίες, όπως προαναφέραμε, δεν είναι σχεδιασμένο το αεροσκάφος.
Εδώ σημειώνουμε, ότι ενώ ένα μαχητικό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε πολλαπλού ρόλου, έστω και αν η αρχική του σχεδίαση είναι εναέριας υπεροχής, (όπως π.χ. τα αμερικανικά F-15 ή F-16), αν βέβαια συντρέχουν κάποια τεχνικά δεδομένα (ισχύς, χαμηλός πτερυγικός φόρτος κ.λπ.), το αντίθετο συμβαίνει με ένα μαχητικό που έχει σχεδιαστεί για αποστολές κρούσης εδάφους και καλείται στην πορεία να αποκτήσει δυνατότητες αέρος-αέρος. Και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει ιδιαίτερα την Πολεμική Αεροπορία.
