Η ελευθερία και ο νόμος στη Μεσόγειο δεν μπορούν να αφεθούν στα χέρια ενός Ισλαμιστή Σουλτάνου που ακολουθεί εθνικιστική και θρησκευτική ...
Η ελευθερία και ο νόμος στη Μεσόγειο δεν μπορούν να αφεθούν στα χέρια ενός Ισλαμιστή Σουλτάνου που ακολουθεί εθνικιστική και θρησκευτική πορεία, δήλωσε ο Αντριέν Ντεσούιν, ειδικός διεθνών σχέσεων στο Pont Neuf institution, ένα ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο.
Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Le Figaro, ο Ντεσούιν ρωτήθηκε αν ήταν συμφωνεί με την απόφαση της Γαλλίας να υποστηρίξει σθεναρά την Ελλάδα και την Κύπρο σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, διακινδυνεύοντας, συγχρόνως, να θέτει σε κίνδυνο τις σχέσεις της με τη Γερμανία;
«Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, παραμένει η κολακευτική εντύπωση για μας ότι η Γαλλία σώζει την τιμή της Ευρώπης. Χώρες στα βόρεια και ανατολικά της ηπείρου φαίνονται αόρατες, με μια εμμονή να εκδιώξουν τη Ρωσία με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Η Τουρκία διεισδύει επιδέξια στην παραδοσιακή αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας.
Χάρη στη θέση της, επιτρέπει στον εαυτό της να "παίζει το άλογό της" στη Μεσόγειο, παρακολουθώντας τη Γαλλία με πρωτοφανή αλαζονεία.
Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι, μολονότι οι τακτικές ένοπλες δυνάμεις της είναι μεγαλύτερες από εκείνες της Γαλλίας, η Γαλλία είναι ένα πυρηνικό κράτος που δεν θα επιτρέψει καμία επιθετικότητα.
Η Τουρκία παραβιάζει τακτικά και συστηματικά την κυριαρχία της Ελλάδας και της Κύπρου στη θάλασσα και στην ξηρά, όπως και η Κίνα παραβιάζει την κυριαρχία των γειτόνων της στη θάλασσα της Ανατολικής Κίνας.
Η Νοτιοανατολική Ασία μπορεί να φαίνεται υπερβολική και σωστή, αλλά η Μεσόγειος μας επηρεάζει άμεσα. Εάν η Γαλλία και οι μεσογειακοί σύμμαχοί της δεν ενεργήσουν τώρα, θα επιτραπεί σταδιακά στην Τουρκία να κηρυχθεί φρουρός στα θαλάσσια σύνορά μας.
Αλλά η ελευθερία και ο νόμος στη Μεσόγειο δεν μπορούν να αφεθούν στα χέρια ενός ισλαμιστή αυτοκράτορα που έχει ακολουθήσει μια εθνικιστική και θρησκευτική πορεία.
Η Γερμανία όμηρος της τουρκικής μειονότητας
Η Γερμανία είναι μια ειρηνική χώρα από το 1945 και αυτό είναι καλό. Δεν θα προσπαθήσουμε να το επαναπροσδιορίσουμε με κανένα κόστος.
Δυστυχώς, είναι όμηρος της ισχυρής τουρκικής μειονότητας.
Εάν ξαφνικά αποφασίσει να ενταχθεί στη γαλλική στρατιωτική διπλωματία, η Άνγκελα Μέρκελ θα βλάψει τον εαυτό της.
Το Βερολίνο προεδρεύει τώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους επόμενους έξι μήνες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διευθύνεται από την Γερμανό Υπουργό Άμυνας, η οποία είναι προσκείμενη της Μέρκελ.
Διαιτητικός ο ρόλος της Γερμανίας
Αυτό είναι ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Η Γερμανία προσπαθεί να γίνει διαιτητής που είναι απολύτως άχρηστη σε μια εποχή ακραίας έντασης, όταν αμφισβητείται η επιβίωση της Ευρώπης και η ισχύς της.
Από την άλλη πλευρά, μια άμεση σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας θα ήταν μια κακή κίνηση από την άποψη των Γερμανών συμμάχων μας.
Αλλά στο τέλος, αυτή η κρίση θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ποιοι είναι οι αληθινοί φίλοι μας και ποιοι μπορούμε να βασιστούμε σε περίπτωση σοβαρού πλήγματος. Αυτό σίγουρα δεν είναι το ΝΑΤΟ, στο οποίο είναι μέλος η Τουρκία.
Χτύπημα στην ευρωπαϊκή διπλωματία
Ο Ντεσούιν επιμένει ότι η ευρωπαϊκή διπλωματία δεν υπήρξε ποτέ.
«Και δεν μπορεί να υπάρχει. Οι μεμονωμένοι συνασπισμοί σε ένα συγκεκριμένο θέμα ή πρόγραμμα είναι δυνατοί και επιθυμητοί, όπως και η υπέροχη γαλλική πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή μιας συνόδου κορυφής των χωρών της Νότιας Ευρώπης (Med 7) στην Κορσική.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ευρωπαϊκή οικοδόμηση έχει εγκαταλείψει όλες τις στρατηγικές φιλοδοξίες από την αρχή.
Ο στόχος του από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 είναι να διατηρήσει την αμερικανική εξουσία στην επικράτειά του, ώστε να μην χρειαστεί να επιβιώσει ξανά ή να πολεμήσει.
Με εξαίρεση τη Γαλλία του στρατηγού ντε Γκωλ, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες συμφώνησαν να παραδώσουν την πολιτική και στρατιωτική τους ηγεσία στον Αμερικανό προστάτη που τους επιτέθηκε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν σκέφτηκε το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να μας αφήσουν στις δικές μας δυνατότητες, όπως ήταν το 1914 και το 1940.
Ωστόσο, οι Αμερικανοί κουράστηκαν να εξασφαλίσουν δεκαετίες δαπανηρής ασφάλειας στην Ευρώπη.
Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να καταστείλουν τη ρωσική στρατιωτική δύναμη, θα έπρεπε να δαπανούν περισσότερα χρήματα και λιγότερη συζήτηση με τους συμμάχους.
Πρέπει οι απειλές του Ερντογάν να ληφθούν σοβαρά υπόψη;
Αλλά 20 χρόνια μετά την εξουσία, αντιμετωπίζει δυσκολίες σε όλα σχεδόν τα μέτωπα. Οι κατακτήσεις του στη Συρία και οι επιχειρήσεις στη Λιβύη ήταν λίγο πολύ επιτυχημένες στο να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού από τις οικονομικές και πολιτικές αποτυχίες του προέδρου.
Παρεμπιπτόντως, ο Ερντογάν επέλεξε ένα μεγάλο πεπρωμένο για τον λαό του - να τον οδηγήσει σε μια «ονειρική ανάπτυξη» που είχε κατά τον XVI αιώνα.
Αλλά μέχρι στιγμής η τουρκική λίρα βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο, έχει χάσει το Δήμο της Κωνσταντινούπολης, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός και διπλωματικός σύμβουλός του, Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει καταδικάσει τα αποτελέσματα των πολιτικών και των φιλοδοξιών του, για ηγεμονία.
Με αυτόν τον τρόπο, ο Ερντογάν εξαρτάται όλο και περισσότερο από την πιο εθνικιστική και εξτρεμιστική φατρία της Τουρκίας, το Κόμμα της Εθνικιστικής Κίνησης, που υποστηρίζεται από τους εξαιρετικά αντιδραστικούς «Γκρίζους Λύκους».
Αυτός ο Τουρκικός Ισλαμικός Εθνικισμός, ο οποίος επαινεί το μεγαλείο του Οθωμανικού Χαλιφάτου και την ενότητα και τη στρατιωτική συγκέντρωση που δημιουργήθηκε κατά την εποχή του Μουσταφά Κεμάλ, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Οι ενέργειες του Τούρκου Προέδρου σχετικά με την Αγία Σοφία και την Εκκλησία του Χριστού Σωτήρος δεν πρέπει να υποτιμηθούν.
Το πρόγραμμά του είναι ο εξισλαμισμός της Ευρώπης.
Η εθνοτική και θρησκευτική εκκαθάριση στην Τουρκία είχε προηγούμενο με Αρμένιους, Έλληνες και Κούρδους.
Εάν επιτρέψουμε στον Ερντογάν να προχωρήσει ακόμη και μερικά χιλιόμετρα, ολόκληρη η Μεσόγειος και τα Βαλκάνια θα βρεθούν στο χάος.
Zurnal
--
The Hellenic Information Team
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.