Της Μαρίας Δεναξά Πολλά είναι τα δημοσιεύματα στον Γαλλικό Τύπο με θέμα τις διαδοχικές επιθέσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντο...
Της Μαρίας Δεναξά
Πολλά είναι τα δημοσιεύματα στον Γαλλικό Τύπο με θέμα τις διαδοχικές επιθέσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Στην προσβολή εις βάρος του Μακρόν από τον Τούρκο ομόλογό του και την ανάκληση του Γάλλου Πρέσβυ από την Τουρκία αναφέρεται δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Liberation.
Αυτή η νέα όξυνση της έντασης αποτελεί ένα ακόμα επεισόδια στη μακρά πορεία επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, σημειώνει ο ανταποκριτής της εφημερίδας, σημειώνοντας ότι οι προσβολές της Άγκυρας προς τους ευρωπαίους γείτονές της δεν προκαλούσαν τόσες αντιδράσεις στο παρελθόν. Αυτή η αλλαγή είναι μέρος της στρατηγικής της σκλήρυνσης του τόνου του Παρισιού έναντι μιας Τουρκίας που έχει καταστήσει τη χρήση της ένοπλης ισχύος πυλώνα της εξωτερικής της πολιτικής. Η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να κινητοποιήσει τους Ευρωπαίους τραβώντας κόκκινες γραμμές.
Πέρα από τις συγκρούσεις γύρω από τα αντιφατικά συμφέροντα των δύο χωρών στην περιοχή, υπάρχουν δύο αντιτιθέμενα αφηγήματα. Ενώ η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως «επεκτατική», ακόμη και «ιμπεριαλιστική» στη Γαλλία, βλέπει τον εαυτό της να βρίσκεται υπό πολιορκία. Αντιμέτωπη με κατηγορίες για (πραγματικές) καταπατήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, η Άγκυρα καταγγέλλει την παράνομη παρουσία του Παρισιού στην περιοχή.
Ο συντάκτης εν κατακλείδι επισημαίνει ότι, παρά τη γενική υποστήριξη μεγάλου μέρους του πληθυσμού στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, υπάρχουν άλλα ζητήματα που προκαλούν μεγαλύτερη ανησυχία: η επιδημία του κορονοϊού και η οικονομική κρίση που μοιάζουν να είναι μακρές και επώδυνες.
Ο Ερντογάν κινητοποιεί τους ισλαμιστές εναντίον της Γαλλίας
Le Figaro: «Σπάνια και ισχυρή» διπλωματική κίνηση χαρακτηρίζει η δημοσιογράφος την απόφαση του Γάλλου Προέδρου να ανακαλέσει τον πρέσβη της Γαλλίας στην Τουρκία, σημειώνοντας, ότι η εν λόγω κίνηση συνιστά ένα νέο στάδιο στην επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών, των οποίων οι εντάσεις είναι παλιές και προηγούνται της άφιξης του Εμανούελ Μακρόν στα Ηλύσια.
Η αντίσταση των Γάλλων στην είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη και ο νόμος του 2001 για τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους είχαν στρέψει την Άγκυρα εναντίον του Παρισιού, αλλά από το 2017 οι νεοϊμπεριαλιστικές πολιτικές του Erdogan δημιούργησαν ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο χωρών. Οι δηλώσεις το 2019 του Εmmanuel Macron περί «εγκεφαλικού θανάτου» του ΝΑΤΟ, δεν στόχευαν μόνο τις επιθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ εναντίον της Ατλαντικής Συμμαχίας και τη μονομέρεια, αλλά και τις προκλήσεις της Τουρκίας εναντίον των εταίρων της, ιδίως με την αγορά των ρωσικών S400, ενώ από τον Ιούνιο του 2020 οι σχέσεις υπέστησαν περαιτέρω επιδείνωση. Αναφορά στα όσα έχουν διαδραματιστεί έκτοτε τη Μεσόγειο και στις προσβολές και τις προκλήσεις του Ερντογάν εναντίον του Μακρόν, ιδίως μετά το Med7, αλλά και στην ενόχληση της Τουρκίας από τις πρωτοβουλίες του Εmmanuel Macron να περιορίσει την επιρροή της στις μουσουλμανικές κοινότητες της Γαλλίας.
Οι πρωτοβουλίες του Γάλλου προέδρου κατά του πολιτικού Ισλάμ, μετά την τρομερή δολοφονία του Conflans-Sainte-Honorine πυροδότησαν περαιτέρω την οργή του Ερντογάν, ο οποίος βλέπει τον εαυτό του ως υπερασπιστή όλων των μουσουλμάνων. «Υπάρχει μια ισλαμική εκστρατεία κατά της Γαλλίας. Είναι οργανωμένη, δεν είναι τυχαία και οι πομποί είναι σε μεγάλο βαθμό τουρκικοί», αναφέρουν στο Παρίσι, σημειώνει η δημοσιογράφος, προσθέτοντας, ότι για τον ισλαμιστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Γαλλία είναι πρωταρχικός στόχος.
«Είναι η χώρα στην Ευρώπη που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα. Υπερασπίζεται ακούραστα την κοσμικότητα και ο πρόεδρός της πρωτοστατεί στην αντι-τουρκική σφεντόνα. Προειδοποίησε τους Ευρωπαίους εταίρους του, ευαισθητοποιώντας τους για τον κίνδυνο που ενέχει ο Erdogan στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Λιβύη και τη Συρία, αλλά και, πιο πρόσφατα, στη σύγκρουση Ναγκόρνο-Καραμπάχ μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.
Ο καταμερισμός των ενεργειών στο γάλλο-γερμανικό δίδυμο, με τη Γερμανία να διαδραματίζει ρόλο διαπραγματευτή και τη Γαλλία να δείχνει τους μυς της, έδωσε θετικά αποτελέσματα. Οι σοβαρές δηλώσεις του προέδρου στο ΝΑΤΟ ξύπνησαν επίσης μερικούς συμμάχους. Αλλά μέχρι πότε;», διερωτάται η δημοσιογράφος, επισημαίνοντας τον «στρουθοκαμηλισμό» της Συμμαχίας, τον «ενταφιασμό» της έκθεσης που ζήτησε η Γαλλία μετά το περιστατικό του Courbet, την αδιαφορία των ΗΠΑ αλλά και των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες, όπως παρατηρεί, απαλλαγμένες από τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό, είναι πρόθυμες να διατηρήσουν πρωτίστως τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ και να παραμείνουν κάτω από την αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας, ακόμα κι αν «είναι τρυπημένη με κενά.
«Άλλοι θέλουν να διαχειριστούν την Τουρκία από το φόβο των μεταναστευτικών αντιποίνων, που μπορεί να υποστούν από τον Ερντογάν. Η Γερμανία είναι απρόθυμη να μιλήσει, λόγω του μεγάλου πληθυσμού της Τουρκικής καταγωγής. Αποτέλεσμα, οι είκοσι επτά παραιτήθηκαν στις αρχές Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες από το να συζητήσουν πιθανές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, προτιμώντας να παίξουν την κάρτα αναβολής μέχρι τον Δεκέμβριο», σημειώνει η δημοσιογράφος, για την οποία, «ο Τούρκος πρόεδρος κατάλαβε το μήνυμα και ερμήνευσε την απαλότητα των ευρωπαϊκών κρατών ως ενθάρρυνση να συνεχίσει την πολιτική του, στέλνοντας εκ νέου τα πλοία, που είχε αποσύρει δύο ημέρες πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ανοιχτά του ελληνικού νησιού Καστελόριζο.»
Διερωτώμενη, για το αν αυτό το νέο ολίσθημα του Ερντογάν, προστιθέμενο στις καθημερινές προκλήσεις στους συμμάχους του θα αλλάξει τα δεδομένα, αφού επισημαίνει την καταδίκη εκ μέρους των ΗΠΑ της δοκιμής των S400 και την απειλή προς τον Erdogan για «σοβαρές συνέπειες», την καταδίκη του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας των «απαράδεκτων» δηλώσεων του Τούρκου προέδρου εναντίον του Εμανουέλ Μακρόν, καλώντας ταυτόχρονα την Άγκυρα να «σταματήσει αυτό το επικίνδυνο σπιράλ αντιπαράθεσης», καθώς και τις προειδοποιήσεις της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν και του Εμανουέλ Μακρόν, εκτιμά, ότι «το αποτέλεσμα της τουρκικής υπόθεσης θα εξαρτηθεί επίσης από τις αμερικανικές εκλογές».
«Τίποτα δεν θα μας κάνει να κάνουμε πίσω» : Ο Μακρόν παραμένει σταθερός απέναντι στο θυμό μέρους του μουσουλμανικού κόσμου
Le Monde AFP Στις επικρίσεις κατά του Γάλλου προέδρου για τα σχόλιά του, σχετικά με τις καρικατούρες του Προφήτη, καθώς και στις διαδηλώσεις και τις εκκλήσεις για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων σε πολλές χώρες από το Μαγκρέμπ έως τη Μέση Ανατολή αναφέρεται το δημοσίευμα, σημειώνοντας, ότι η Γαλλία ζήτησε χθες το απόγευμα, Κυριακή, 25 Οκτωβρίου, από τις κυβερνήσεις των χωρών που επλήγησαν από αυτό το κύμα διαμαρτυρίας να «σταματήσουν» εκκλήσεις για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων και διαδηλώσεων, προερχόμενες, σύμφωνα με το Παρίσι, από μια «ριζοσπαστική μειονότητα» και να «διασφαλιστεί η ασφάλεια» των Γάλλων που ζουν στο έδαφος τους.
Επισημαίνεται, ότι την Κυριακή το βράδυ, ο Εμανουέλ Μακρόν εκφράστηκε στο Twitter σε τρεις γλώσσες, γαλλικά, αγγλικά και αραβικά, «σπάνιο», κατά την εφημερίδα, «περιστατικό». «Η ιστορία μας είναι αυτή του αγώνα ενάντια στις τυραννίες και τους φανατισμούς. Θα συνεχίσουμε», έγραψε στα γαλλικά, προσθέτοντας στα αγγλικά και αραβικά: «Σεβόμαστε όλες τις διαφορές σε ένα πνεύμα ειρήνης. Δεν δεχόμαστε ποτέ τη ρητορική μίσους και υποστηρίζουμε λογικές συζητήσεις. Θα συνεχίσουμε. Θα είμαστε πάντα στο πλευρό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των καθολικών αξιών.»
Ο Jean-Yves Le Drian, κατήγγειλε την Τουρκία για «επιθυμία να προκαλέσει μίσος» εναντίον της Γαλλίας και του προέδρου της, τονίζοντας ότι ο Γάλλος πρέσβης στην Τουρκία, που κλήθηκε «για διαβούλευση», θα επιστρέψει αυτήν την Κυριακή. Η ανάκληση ενός πρέσβη είναι μια σπάνια διπλωματική πράξη και πρώτη στην ιστορία των γάλλο-τουρκικών σχέσεων. Όπως σημειώνεται, η Γαλλία σημείωσε έλλειψη αλληλεγγύης από ορισμένες άλλες χώρες μετά τη δολοφονία του καθηγητή ιστορίας και γεωγραφίας, Samuel Paty.
Από την πλευρά του, ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εξωτερικών Υποθέσεων και Πολιτικής Ασφάλειας Josep Borrell κατήγγειλε «απαράδεκτες τις δηλώσεις» ου Τούρκου προέδρου, καλώντας την «Τουρκία να σταματήσει αυτό το επικίνδυνο σπιράλ αντιπαράθεσης», αλλά την Κυριακή η Άγκυρα, μέσω του εκπροσώπου της Προεδρίας, ισχυρίστηκε ότι τα «επιθετικά κινούμενα σχέδια» του Προφήτη Μωάμεθ χρησιμοποιούνταν για να εκφοβίσουν τους Μουσουλμάνους στην Ευρώπη, με το πρόσχημα της ελεύθερης έκφρασης, κατηγορώντας την Ευρώπη για δαιμονοποίηση των μουσουλμάνων.
Ερντογάν: «Η πολιτική της προσβολής»
Le Figaro Χαρακτηριστικό των λαϊκιστών ηγετών θεωρεί ο Philippe Gélie, στο κύριο άρθρο της εφημερίδας την δήλωση του «μουσουλμάνου Αδελφού» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περί ψυχικής υγείας του Εμανουέλ Μακρόν. Υποστηρίζει, ότι η επιθυμία για προσωπική ταπείνωση εξυπηρετεί έναν πολιτικό στόχο για τον Ερντογάν, αυτόν της κινητοποίησης των ισλαμιστών όλων των αποχρώσεων εναντίον της Γαλλίας, της χώρας που καταδικάζει δυναμικά και με συνέπεια τα χτυπήματα στη Συρία, τη Λιβύη, την Ανατολική Μεσόγειο ή το Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Κατά τον ίδιον, όπως όλοι οι αποτυχημένοι αυτοκράτορες, ο Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται συνεχώς την ανάγκη δημιουργίας νέων κρίσεων, για να αποσπά την προσοχή από τις δικές του αποτυχίες - οικονομική και δημοκρατική, με αποτέλεσμα, η Γαλλία και οι παραγωγές της (συμπεριλαμβανομένων των πολιτιστικών) να μποϊκοτάρονται από καθεστώτα, εκ των οποίων κανένα δεν μπορεί να δώσει μαθήματα θρησκευτικής ή πολιτικής ανοχής.
Αυτή η αντιστροφή της ενοχής, μετά την άθλια τρομοκρατική δολοφονία του δασκάλου Samuel Paty - την οποία φαίνεται να υποστηρίζει ο Ερντογάν με τη σιωπή του - λέει περισσότερα γι’ αυτούς, παρά για εμάς, σημειώνει ο αρθρογράφος, τονίζοντας, ότι στους ισλαμιστές, η προσβολή είναι συχνά πρόσκληση για δολοφονία. Ενόψει αυτού του εκφοβισμού, οι δυτικές δημοκρατίες πρέπει να συσπειρωθούν για την υπεράσπιση των αξιών τους, γιατί κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι είναι ασφαλής. Το κάψιμο της μπλε-λευκής-κόκκινης σημαίας δεν είναι η Γαλλία, αλλά η ελευθερία.enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.