Η Κρητικοπούλα, Αρτεμις Νικηφόρου: Από την Άρση Βαρών, εθελόντρια νοσηλεύτρια στις ΜΕΘ της Θεσσαλονίκης!

Η πανδημία του κορονοϊού συνεχίζεται με το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό να δίνει τη δική του μεγάλη μάχη. Η είδηση ότι 10 εθελοντές...

Η πανδημία του κορονοϊού συνεχίζεται με το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό να δίνει τη δική του μεγάλη μάχη. Η είδηση ότι 10 εθελοντές από την Κρήτη ταξίδεψαν στη Θεσσαλονίκη για να ενισχύσουν το σύστημα υγείας έκανε τον γύρο της Ελλάδας.

Μια από τις εθελόντριες που ενσωματώθηκε στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο είναι η Άρτεμις Νικηφόρου. Η 25χρονη από το Ρέθυμνο είναι αθλήτρια της Άρσης Βαρών και έχει συμμετάσχει μάλιστα και σε δύο τελικές φάσεις Γυναικών. Το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων επικοινώνησε με την αθλήτρια του Αρκάδι Ρεθύμνου και μας ανέφερε πως αποφάσισε να αφήσει τα πλατό και τις μπάρες για να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Μια αξιέπαινη κίνηση που «χειροκρότησε» όλη η οικογένεια του αθλήματος των δυνατών.

«Ήθελα να βοηθήσω το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει μάχη με τον ιό αυτές τις μέρες. Αγαπάω το επάγγελμά μου, αγαπάω τον εθελοντισμό και σίγουρα τον συνάνθρωπο. Σ' αυτή την εποχή νομίζω δεν μπορεί να μείνει κανείς αμέτοχος» δήλωσε αρχικά με νόημα στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η Άρτεμις Νικηφόρου η οποία δεν έκρυψε τις ανησυχίες και τους φόβους της.

«Δεν μπορώ να κρύψω το ότι φοβήθηκα αρκετά. Σίγουρα όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με μια πανδημία σε ανησυχεί. Αλλά πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας. Πρέπει σταθούμε δίπλα στον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Είτε αυτός είναι ένας νοσηλευόμενος, είτε ιατρός - νοσηλευτής».

Η 25χρονη αθλήτρια από το Ρέθυμνο στις δηλώσεις της στο ΑΠΕ - ΜΠΕ αναφέρθηκε στην υποδοχή που έτυχαν στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο: «Μας υποδέχτηκαν σαν οικογένεια. μας ευχαρίστησαν και μας έδωσαν δύναμη να συνεχίσουμε όλοι μαζί, την προσπάθειά μας».

Η Άρτεμις Νικηφόρου αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να προπονηθεί στην Αρση Βαρών. Κάτι που της λείπει αρκετά: «Μου έχει λείψει αρκετά. Κάνω ασκήσεις σπίτι μου , πάω για τρέξιμο αλλά δεν είναι το ίδιο. Μου λείπουν οι συναθλητές μου, ο θόρυβος της μπάρας, αλλά είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε, για να κερδίσουμε αυτή την μάχη».