Το υπέρτατο συναίσθημα ήταν η συντροφιά του, η κινητήριος δύναμη που “γέμισε” τα άδεια και μοναχικά μερόνυχτα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπεί...
Το υπέρτατο συναίσθημα ήταν η συντροφιά του, η κινητήριος δύναμη που “γέμισε” τα άδεια και μοναχικά μερόνυχτα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έβαλε τη σφραγίδα της, στο εξιτήριο του από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου.
Μεγάλη του παρηγοριά, εκείνες τις δύσκολες ώρες, ήταν όπως λέει στο cretalive.gr, “η καρδιακή προσευχή μου στον Θεό, ώστε να γίνει το δικό Του θέλημα”. Συνοδοιπόρος του, οι “προσευχές όλων των αδελφών μου”. Οι δεκάδες επιστολές συμπαράστασης που λαμβάνει καθημερινά, επιδρούν ενισχυτικά στο σώμα και την ψυχή του, ευρισκόμενος μέχρι και σήμερα υπό ιατρική παρακολούθηση και καθώς συνεχίζει τις φυσιοθεραπείες του.
Στο προσκέφαλο του νιώθει ακόμη τη θαλπωρή των γιατρών και των νοσηλευτών, των “λευκοφορεμένων αγγέλων”, οι οποίοι “στάθηκαν όχι μόνο στο πλευρό μου, αλλά και στο προσκέφαλο όλων των ασθενών”. Θα τους μνημονεύει “πάντοτε” με ευγνωμοσύνη, για “την αφοσίωσή τους στο καθήκον και μάλιστα στις δύσκολες αυτές συνθήκες της πανδημίας”.
Μας καλεί “να σταθούμε με υπευθυνότητα και σύνεση” ενώπιον του “αδιόρατου εχθρού”, του κορoνοϊού: “Να ταπεινωθούμε”, “να ξαναδούμε με άλλα μάτια και άλλη προσέγγιση ολόκληρη τη ζωή μας” και “να μετανοήσουμε αληθινά” για “να ξαναβρούμε το δρόμο μας”.
Εν όψει της «μητρόπολης των εορτών», (αντ)εύχεται “σε όλους τους ανθρώπους του Τόπου μας να εορτάσουμε τα Χριστούγεννα αληθινά και καρδιακά”, προκειμένου “το νέο έτος 2021 να είναι καλύτερο από αυτό που τελειώνει και ο κάθε άνθρωπος να στέκεται στις επάλξεις του χρέους και του καθήκοντος, με πίστη, αγάπη, αλληλεγγύη και δύναμη!”.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.