ΤΡΟΜΟΣ στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης... Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για κατάληψη του από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο...!!

ΤΟ ΜΑΚΑΒΡΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΥΚΟΦΟΡΕΙ ΉΔΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΡΟΜΑΖΕΙ... ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ: Το πολιτικό “κουτσομπολιό” οργιάζει...

ΤΟ ΜΑΚΑΒΡΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΥΚΟΦΟΡΕΙ ΉΔΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΡΟΜΑΖΕΙ... ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ:

Το πολιτικό “κουτσομπολιό” οργιάζει με την ευκαιρία των εορτών. Καταχρηστικά στην περίπτωση πολλών δημοσιογράφων και δημοσιογραφούντων, καθώς η απουσία ειδήσεων δημιουργεί την ανάγκη να “σηκωθεί” κάποιο θέμα για να έχουμε να γράφουμε! Με κάτι να ασχολούμαστε! Στην προκειμένη περίπτωση, η συζήτηση είναι πραγματική και αφορά όντως πληροφορίες που διακινούνται σε δύο κύρια θέματα του “κυβερνητικού” ρεπορτάζ!

Το πρώτο είναι ο ανασχηματισμός που φέρεται να βρίσκεται στο μυαλό του Κυρ. Μητσοτάκη για να φρεσκάρει την κυβέρνηση και το δεύτερο το υπαρκτό ενδεχόμενο εκλογών εντός του 2021. Κάπως έτσι άρχισε η σεναριολογία περί μετακινήσεων ή αντικαταστάσεων υπουργών, με αποτέλεσμα να μας προκύψει θέμα ενδεχόμενης επιστροφής του Δημήτρη Αβραμόπουλου στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας!

Υπήρξε μάλιστα και πρωτοσέλιδο δημοσίευμα εφημερίδας που αναφέρεται σε αυτό το ενδεχόμενο, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται το όνομα για το ΥΠΕΘΑ. Λίγο τα δημοσιεύματα περί δυσλειτουργικής σχέσης ανάμεσα στην πυραμίδα της ηγεσίας του υπουργείου, με εμπλοκή τόσο της πολιτικής όσο και της στρατιωτικής ηγεσίας. Λίγο οι ισχυρισμοί ότι ο σημερινός υπουργός, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δεν ήταν όσο “σκληρός” επιβαλλόταν για τη θέση, με αποτέλεσμα την αυτονόμηση άλλων…

Η ουσία είναι ότι μας απασχολεί και επισήμως το όνομα του Αβραμόπουλου! Έμπειροι πολιτικοί συντάκτες συνηθίζουν να λένε ότι μια μέθοδος για να “κάψεις” μια πραγματική υποψηφιότητα για υπουργικό θώκο, είναι να δημοσιοποιήσεις το όνομα! Διότι η κοινοποίηση κινητοποιεί τα αμυντικά αντανακλαστικά άλλων και άπαντες, όχι αποκλειστικά ο σημερινός ΥΕΘΑ, κάνουν τις κινήσεις τους για να πετύχουν τους δικούς τους στόχους, που δεν είναι απαραίτητο να ευνοούν την έλευση Αβραμόπουλου.

Τον τελευταίο λόγο ασφαλώς θα τον έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όποιος υποστηρίζει ότι γνωρίζει τι σκέπτεται, θα συνιστούσαμε αποστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στους συνομιλητές του, ο πρωθυπουργός έχει λόγο να προσαρμόζει το τι θα λέει και πως θα το λέει. Ίσως να μην ξέρει καν τι θα κάνει και η τελική του απόφαση θα εξαρτηθεί από την “τακτική πολιτική συγκυρία” της στιγμής. Τόσο στο ενδοκυβερνητικό επίπεδο, όσο και στο γενικότερο πολιτικό.

Ας πάμε όμως στην πλευρά Αβραμόπουλου. Όλες οι πληροφορίες θέλουν ότι μετά την επιστροφή του από τας Ευρώπας όντως επιθυμεί την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Εάν αυτό ισχύει, τότε αυτομάτως γίνεται φαβορί διακίνησης τέτοιων σεναρίων!

Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι μια θέση με μεγάλη προβολή και στην αιχμή της επικαιρότητας, με δεδομένη την αποχαλίνωση της συμπεριφοράς της Τουρκίας. Θα θέλει όμως το Μέγαρο Μαξίμου να αναστήσει πολιτικά ένα τόσο φιλόδοξο και με βαρύ -πολιτικό- βιογραφικό στέλεχος της παράταξης; Δεν φοβάται ότι θα το βρει μπροστά του;

Σημαντικό ρόλο παίζει και το μέλλον των ελληνοτουρκικών, υπό την έννοια των πιέσεων για την επανέναρξη των “διερευνητικών” επαφών με την Τουρκία. Πολλοί διακινούν ότι ο Αβραμόπουλος είναι ιδανικός υποψήφιος για να κρατήσει χαμηλά τη θερμοκρασία με την Τουρκία, επικαλούμενοι την ευρωπαϊκή του εμπειρία, αλλά και τη φερόμενη ως ειδική σχέση που διατηρεί με τον “σουλτάνο” Ερντογάν.

Οι άσπονδοι “φίλοι” του Αβραμόπουλου αντιτείνουν, ότι κατά βάση ο Ερντογάν μια χαρά βολεύεται με πρόσωπα που υιοθετούν ως αυτοσκοπό τη διατήρηση των εντάσεων σε χαμηλό επίπεδο με την Τουρκία, η οποία ασφαλώς δεν αποτρέπεται στην προσπάθειά της να κερδίσει σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και προσφάτως και της κυριαρχίας. Οπότε, μια “χαλαρή” στα ελληνοτουρκικά ηγεσία στο ΥΠΕΘΑ, επί της ουσίας θα έριχνε νερό στον μύλο των τουρκικών επιδιώξεων.

Στο σημείο αυτό, πολλοί υποστηρίζουν ότι τα “χνώτα” του Μητσοτάκη με τον Αβραμόπουλο ταιριάζουν. Δεν είναι άλλωστε μυστικό στην Ελλάδα ότι είναι γενικώς προβληματική η κατανόηση ότι αποτρεπτική αξιοπιστία σημαίνει να πείθεις τον άλλον ότι αν προχωρήσει πέρα από την πραγματική -όχι μεταβαλλόμενη…- “κόκκινη γραμμή” σου, κινδυνεύει γνήσια “να φάει το κεφάλι του”. Όχι δηλαδή απλώς να έχεις ισχυρή άμυνα και να την επιδεικνύεις. Ψιλά γράμματα αυτά.

Ας ξαναρχίσουν επιτέλους τα χαμόγελα με τον θρασύτατο σουλτάνο απέναντι. Μια ηγετική προσωπικότητα υψηλής αναγνωρισιμότητας και κύρους θα τον καλμάρει λογικά. Όχι σαν αυτόν τον αγριάνθρωπο τον Παναγιωτόπουλο που τον κοιτάει συνεχώς συνοφρυωμένος και τον άλλον τον στρατηγό Φλώρο που δείχνει έτοιμος να τον πιάσει από τον λαιμό! Τι είναι αυτά; Χάσαμε τους τρόπους μας; defence-point.gr