Με την αντιστροφή του ηττοπαθούς κλίματος που σηματοδότησαν οι τεράστιες πολεμικές επιτυχίες με την ανάκτηση της Τρίπολης, τη συντριβή του...
Η ίδια επαίσχυντη κατάσταση επαναλήφθηκε το Σεπτέμβριο του 1833, που βρήκε τον Κολοκοτρώνη, τον Δημήτριο Πλαπούτα και άλλους 21 στρατιωτικούς, στα μπουντρούμια του Παλαμηδίου (Ιτς Καλέ) , στους οποίους μάλιστα αν και έπρεπε να του γνωστοποιηθούν οι κατηγορίες συλλήψεως του, αυτό έγινε τρεις (3) μήνες αργότερα.
Τυχάρπαστοι δυτικοί τυχοδιώκτες , αποτυχημένοι πολιτικά στις χώρες τους, μέλη της επιβληθείσας Αντιβασιλείας, (Άρμανσμπεργκ, Μάουερ, Έιντεκ, Άμπελ, Κράινερ) υποβοηθούμενοι από γραικύλους αυλοκόλακες, που πάντοτε περίσσευαν στην πορεία της Ελληνικής Ιστορίας, (Κωλέττης, Μαυροκορδάτος κ.α.) αλληλοϋπονομευόμενοι μεταξύ τους ως προς την αύξηση της επιρροής για λογαριασμό του καθενός στα ελληνικά τεκταινόμενα , αποφάσισαν να επιβάλλουν δικαιοσύνη στους αλληλοσπαρασσόμενους Έλληνες και να διδάξουν δήθεν <<πολιτισμό>> Ο Μάουρερ κηρύσσει στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα ,με αφορμή , τη μη καταβολή φόρων από τους κατοίκους της Τήνου , διατάσσοντας Άγγλο Μάσον να συλλάβει τον Κολοκοτρώνη, τον Πλαπούτα και άλλους αγωνιστές, με την κατηγορία <<της εσχάτης προδοσίας>>.Με το υπ΄αριθμ. 1841 (Απρίλιος 1834) κατηγορητήριο , ο Κολοκοτρώνης και ο Πλαπούτας παραπέμπονται στο Κακουργιοδικείο Ναυπλίου, ενώ σχετικά με το θόρυβο που δημιούργησε η φυλάκιση των δύο μορφών του Αγώνα, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Κωλέττης , είχε πει χαρακτηριστικά: Αν τον σκότωναν (ενν.τον Κολοκοτρώνη) στην Ύδρα (ενν. στην αρχική του φυλάκιση , στην Ύδρα , το 1825), δε θα τον είχαμε να μας τα κάνει αυτά σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.